810 resultaten.
Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 2.763 Telkens weer
Houd ik mijn hart vast
Terwijl ik jou moet loslaten
Telkens weer
Ben ik trots op je
Als ik naar je kijk
Zo groot
Zo mooi
Zo doordenkend
Zo eigenwijs
Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld
Je loopt niet in zeven sloten tegelijk
Mijn “beren” kom je niet tegen
Zeg je
Ik weet
Dat jij gelijk hebt
Maar ik vecht tegen…
Vlieg maar, liefje
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.967 dicht hou ik je bij me
stevig maar niet star
want ik weet
dat je wilt vliegen
ik voel je vleugels groeien
het uitslaan is begonnen
mijn god, wat wiek je mooi
je rust nog even in mijn handen
maar je ogen fladderen al weg
zien de ongekende verten
als uitdagingen binnen bereik
en ik geloof in je
mijn open armen
in dicht gevuld…
wis en waar
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.151 breng het maar weg
en laat nu los
wat ooit is mooi
geweest
en wees niet bang
ik zorg altijd
voor jou opnieuw
het meest…
het oude pad
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 386 liefhebben
altijd weer naar het terug van weleer
de stilstaande maan boven het water
dan zijn de woorden gezegd en is de stilte verstijfd
in een zilverblanke kuil waterdruppen druppen
het licht vast onder de bomen en wij
wij staan te luisteren naar de stemmen uit weleer
wat geweest is, is voorbij aan ons oog en oor
maar we kunnen het niet loslaten…
Ons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.065 In de duistere pracht van je ogen
zag ik de onuitgesproken verhalen
Ik dacht aan mijn verhalen
die onaangeboren
vernietigd zijn gegaan
verwijtend kijk ik hem aan
waarom liet je mij gaan?
Ik wilde met jou
een verhaal vormen
een verhaal van ons samen…
Afgeschreven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.208 Letterlijk
En figuurlijk
Schrijf ik je
Van me af
Heb ik je
Afgeschreven…
Toekomst.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 524 Ik moet je laten gaan,
ik weet het
jouw tijd komt er nu aan
maar weet je
wat het probleem is
het lukt me gewoon niet,
zonder traan.…
Ik verscheep mijn hart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 Ik verscheep mijn hart
vaar met mast en zeil
door woeste zeeën
ik ben een banneling
in deze gerezen tijd
doorklieft verga ik vol
van pijn en zielendorst;
het anker is verroest tot
aan de jaren waar boeg en
steven mij de wind
en knopen geven
maar het varen
herbergt geen doel
waar het roer zich
ook naar went;
het liefst althans
in…
Stille getuigen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 227 vast willen houden
tegen beter weten in
een parel drupt
langs gezicht
hals en valt in het kuiltje
tussen haar borsten
een hartentraan
loslaten wat is het moeilijk
te laten gaan
wat je zo dierbaar is
vuisten gebald
in de schoot
tanden bijten op lippen
de wind fluistert troost
maar even wil ze
dat niet horen
wat doet het pijn
nu daar…
losgelaten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 546 als ganzen boven 't taaie veen
in tomeloze vlucht
of glinster van het zonlicht
op het dreigend zwarte water
zo min kan ik nog hechten
aan dat wat mij beweegt
langs de immer saaie snelweg
als in een flits de heidevelden
en o, het late zomers zandpad
dat ons het vrijen geeft
de melodie die niet beklijven kan
verlangen in een fado die…
Ongegrond
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 116 het regent woorden
heel veel woorden
stuk voor stuk vang ik ze
om je beter te doorgronden
hoe ik ook tracht
het grotere geheel te zien
jongleer ik tevergeefs en
verdrink langzaam in onbegrip…
Stappenteller 14
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 344 zo vast ik denk, dat je me bij je houdt
des te losser moet ik laten
en telkens als je verder bent
wil ik je dicht tegen me aan
het achterlaten kent geen aanloop
we weten niets over de tijd
toch zou ik zo graag weten
als ik je niet meer noemen kan
hoe zeker is dan nog je stap…
niet tastbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 218 ieder begin gaat naar het einde
zeg jij me, kijk maar naar de draad
wanneer dan, vraag ik
was het voor 't eerst
dat wij de wind ontdekten
zo hij komt en als hij gaat
of anders 't vangen van de zonnestralen
wolken op afstand
daarna het zingen van de regen
al wat ik los zou moeten laten
bestaat bij gratie van wat ik
nu nog bij me houd…
Ga tot voorbij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 648 Zoek niet, laat los: de tranen
die stromen willen, de onmacht
die om erkenning vraagt, het weten
dat als hoogste zelfinzicht weet
dat het niets weet. Klein worden,
verdwijnend klein. Leeg, zodat
alleen nog kale naaktheid rest.
Ga tot voorbij het woord, voorbij
het denken. Want daar, in leegte,
in niets, raakt volheid je aan.
Reik tot…
Leven loslaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 Leven
dat onverdiende geschenk
waar je voor knokken moet
soms zo moeizaam investeren
zonder voelbare opbrengst
maar gedreven door
verlangende kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf
daar aan de overkant
weet je dat loslaten
de hoogste vorm van liefde is
omdat jij die kunst verstaat
krijgen die je lief zijn…
Wilde haren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 Wanneer onze wilde haren weer zijn aangegroeid,
en ons bloed stroomt waar het niet kan gaan.
Wanneer we door de nacht worden meegesleurd,
naar waar verboden dromen ons verleiden.
Wees niet bang, we zijn daar niet alleen.
Daar waar we zelf niet meer kunnen denken.
Daar en daar alleen vinden we geheimen,
en wie van ons mag die ontdekken?
Ook…
L o s
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 283 met daadwerkelijke beleving
maak ik mezelf los
los uit de wildernis der gedachten
los van zielsperikelen
los van geestelijke vervuiling
los van dwalend verstand
los van vooroordelen
los van iedere onaangename band
want met het besef
dat niet alles vast staat
voel ik mij losser dan ooit…
lichter misschien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 60 hoe kan ik
licht worden
ik ben niet
klaar vergeefs
reikte ik
naar het
waardevolle
schuilt er
schoonheid
in duisternis
is het
een mooie
reis
misschien
laat ik de
herfststorm
los en
vertrek ik
in een
lichte
lentebries
vaar ik
in een
bootje onder
een blauwe
hemel de
zee op
misschien…
over
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 184 Los moet ik je laten,
al wil ik dat niet.
Los moet ik je laten,
al doet me dat verdriet.
Los moet ik je laten,
al ben ik er nog niet aan toe.
Los moet ik je laten,
al weet ik nog niet hoe.
Er is niets meer over,
er is geen ons meer.
Alleen nog een schim van wat we hadden,
en een hele hoop hartenzeer.
Ik smeekte om vergeving,
heb je…
[ Ik houd mijn huid jong ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 182 Ik houd mijn huid jong
en sterk, ik was me altijd –
met grof schuurpapier.…
herfstig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 de daken dekken
de zwoelte af
ik tracht nog
die gedachte te vangen
het voorbije seizoen was ook laf
ijsblokken versteenden in
doodlopende straten
"die Welt ist etwas vergangen"
ik ben achtergelaten
in de koele kelder,
een klein venster
toonde eerst wat mist
later, veel later
werd het trager helder
de lust verdween
in de geijkte…
In het licht van de maan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Ik heb genoeg emmers
gedragen vandaag
Soms zijn ze zwaar
Niets aan te doen
Ooit zal ik wel iets
ietsje te weten komen
van wat de inhoud was
en dan blijft het de vraag of
ik het eerder had willen weten
In bed stijg ik op
mijn paard, mijn banier
in de houder, wapperend
in de vaart van mijn wensen
oplichtend in de nacht
van onmogelijkheden…
Gerief
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 79 menselijk ongeduld
gevuld met onwaarachtig verzachten
de zon schijnt door mijn venster
en zie het groen van mijn tuin
ook veel steen op elkaar gestapeld
aan de overzijde
daar wonen mensen
die kijken naar beneden, schuin
met allen voor mij onbekende wensen
soms denk ik, zullen zij proberen
het ademen te vermijden
leven is oefenen in loslaten…
geen landschap
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 losgekomen van de wal
word ik zoveel zachter
geen kind zo aanwezig als
het kind dat er niet meer is
betoverd door het licht
het diepe blauw altijd het
geluid van water en wind
losgekomen van de wal
alles glanst als ik loslaat
geen landschap
eerder een visioen
als ik loskom van de wal…
Loslaatspreuk
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 128 Dat de dingen van 't verleden
Die niet mooi waren of fijn
Moge weggaan van 't heden
Grote dingen en ook klein
Dat het oude zal vervagen
Dat het nieuwe groeien mag
Dat we vreugde mogen dragen
Elke dag en elke nacht…
Op een zekere leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Vaak in de ouderdom
herken ik iets van de ziel
van mijn vader, toentertijd
toen hij doorheen zijn laatste jaren drong
Nu begrijp ik dat hij
in de fase kwam en doorleefde
dat er nog een grens
van loslaten bestaat
Men groeit verder weg van zijn nageslacht
er is nooit daarover gepraat,
ik had er zelf nog geen weet
van nóg een atmosfeer…
Kamer 4516
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 weet je het nog? op één van
onze wandelingen. toen langs
je boomgaard. dat vogeltje?
hoe we het in een doosje
zetten? hoe we het voederen
wilden met een ijslollystokje
hoe het was als een afgelaten
ballonnetje? dat het zo teer was
en rimpelig en dat het eerst niet at
hoe het rozig en bruinig van kleur
was? nog onbestemd was. hoe je…
Dan is er ook nog zoiets als
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 362 Dan is er ook nog
zoiets als
loslaten,
laten gaan,
niets doen,
niet ingrijpen,
dulden,
en dat alles kan
de herfst ons leren.…
Billen bloot
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.021 wolken
mezelf blootgeven
veilige haven
verlaten
alles loslaten
leven in liefde
mijn liefde voor hem…
Losgelaten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 912 Nee ik zou het nooit meer loslaten.
Alles opgepropt diep in mij.
En dat zou nooit meer veranderen.…