Alle inzendingen over Maart OR hond

maart stel ons toch niet langer teleur met storm, stofhagel en regenvlagen beloof ons negen mooie zonnedagen dan houden mensen op met hun gezeur de natuur is zo desolaat, zonder kleur vermoeid van de sombere winterdagen maart stel ons toch niet langer teleur met storm, stofhagel en regenvlagen ons hart verlangt een beetje lentefleur van…

maart stelt ons toch niet langer teleur met vorst, stofhagel en regenvlagen belooft ons negen mooie zonnedagen dan houden mensen op met hun gezeur de natuur is zo desolaat, zonder kleur vermoeid van de sombere winterdagen maart stelt ons toch niet langer teleur met vorst, stofhagel en regenvlagen ons hart verlangt een beetje lentefleur…

Vergeten is 't bot, ze tast wat in 't rond 'k wou toch maar, dat ik het ding vond 'k sta op, stop de stoffen hond in haar hand, een bruuske beweging Vooruit :in je mand....en ik vertrek.…

Lieveke Vlinder Windekind Boeleke Snuiteke Bolleke Vriend Venteke Mijn gelaat in jouw lieflijke vacht Een wonder!…

“Ik vind de herfst een schitterend seizoen”, Zo sprak de peuter, lurkend aan een fles, “Eerst was Sint Maarten al een groot succes En nu vult de goedheiligman mijn schoen: Acht pilsjes heb ik van de Sint gehad En van Sint Maarten zelfs een volle krat!”…

Een ochtend in maart Het zonnetje wat door de wolken schijnt Het begin van een nieuwe dag kleine zorgen, grote gedachten Dan boem bam, knal een korte klap Een ochtend in maart Het zonnestraaltje wat door de knal verdwijnt grote zorgen, wereldwijd!…

Als er geen hond meer is die er naar kraait Geen slak is om te zoeken op laag water Geen achtste leven in een bonte kater Geen buurvrouw die het groene gras wegmaait Als er geen rol meer is in dit theater Geen kurk is waar de wereld nog om draait Geen aap die mij een lange mouw aannaait Geen zonneschijn, geen morgenstond voor later Als er…

Doof en hoogbejaard, toch gezwicht voor het maartse al dagen op stap…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De maartse buien benemen koud en grillig lente de adem…

Kraaien om je hoofd barre winter nog in maart balsen in de zon…

Lonkende katten bevolken de straat, het is al april maar ze spelen nog maarts.…

Gelijke rechten Nog steeds niet vanzelfsprekend Het is weer 8 maart…

Breed openscheurende helle zinderende luchten Grote Liefde nimmer te verzuchten. Elkaar zo broodnodig, schattige Lieveling Fladderende vleugeltjes, feller dan de snelste Goldwing. We hebben elkaar zo lief, zo lief wezentje dik bemind Me waar zo lief als mijn eigen kind. Lief ook leed gedeeld, hartendief; ons Lief Verzinkend in jouw trouwe…

Egeltje kruip gauw in een aardse moederschoot, zie je weer in maart!…

Gedicht voor Maarten Biesheuvel Van de schizofrene dichter Ik zou Zo graag Wat meer Willen houden Van Vandaag…

vandaag schijnt de zon wereldwijd verbreidt acht maart wat vrouw betekent…

We leven, als bekend, nog wel in maart Waar Mars de oorlogsgod met gouden zwaard Traditioneel met hagel onrust baart En als vanouds in stormwinden rondwaart Nu roert hij in de sprokkelmaand zijn staart Zelfs de Kalender raakt zo van de kaart En denkt één dagje nog, dan is 't pas maart ...alsof hij in de sterren had gestaard...…

schizofreen als geen één schommel je gestaag tussen talloze humeuren: dicht en dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren:…

Maart nadert Geluiden wekken de driftige geest jagen zuurstof door mijn aders Ritselend lover Reikhalzende hemel Kriebelend zonlicht Voel maart naderen. Ik juich van een bevende begeerte die nog zwellen moet Een lichtbundel spoelt mijn huid een prille belofte kondigt zich aan. Maart nodigt ons uit. Wij worden popelende gasten.…

Een voorzichtig blauw Gluurt door een dik grijs gordijn Naar een glimp van groen En blij zingende vogels Hunkerend naar de lente.…

Daar zijgt de zon in 't waterland En lacht een rimpling in de sloten, - De jonge Maart slaapt aan de kant, Met de eerste bloem, bij de eerste loten. De schrale aard leek uitgeteerd En afgeleefd in al haar naden En zwarte voegen, - zie: nou keert Haar jeugd uit de geleden schade!…

Des daags scheen ’t helle licht uit ’t volop-blauw En flikkerde op het water, en de stenen Van huizen en straten waren wit beschenen En grijs bestrepeld met der takken schauw*, En in de ganse stad waren door-énen De warmte en schaduw, ’t zonne-licht en kou, En waar de warmte lag in de luwte lauw Woei felle wind om huizen-hoeken henen. Wit…

Grijs is de lucht de mist trekt over het land het is koud en guur…

Een dor plataanblad wervelt boven het trottoir als paraglider stijgend op thermiek dansende personificatie van de ziel verbeelding van wat eens vol adem was verleden tijd figuurlijk door de geest omhoog gestuwd…

In deze nieuwe maand wil ik níét klagen Ondanks het feit dat strakjes onkruid woedt En ik weer wieden, spitten, snoeien moet Gelukkig kan mijn lijf die last verdragen Alleen, vóór ik met weinig zin tuinier Is er dat grijnzend blauwe formulier…

Je nadert lente Ik voel je hoor je in vogels zie kale takken langzaam groen tooien weidevogels flikflooien de zon sterkt fooien op voorzichtig terras wacht op straks ik voel je lentezon tooit ons in vruchtbare kracht.…

Er is geen peil op te trekken, het is typisch maart, vroeger zei men al: "maart roert zijn staart"…

Stil schuift de schemer over de akker scheert de dag zich van het veld, valt toch nog plots het duister schraagt de einder het donker end. Lijkt de natuur zo doods, zonder luister, glimpt het sneeuwdek nog enig licht die volkomen rust is echter schijn want in de aarde wacht het zaad op de nieuwe dageraad....…