Alle inzendingen over Mededieren OR Mensen

De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen vast.…

Wat ben ik trots Op jou, op jullie Wat overweldigt mij Jouw schoonheid Jouw geheimen Ken ik, zie ik hier Jouw angsten schijnen door In je lach Maar je hebt toch Zoveel gevochten Bent zoveel gegroeid, Zoveel geweest Alles van jou Dat is mij zo lief Ik ben zo blij Op jouw zijlijn Ben niet zo bang Me te overschijnen Dat doe je…

Als je niet weet wat je moet doen en er onzeker over bent, laat het dan eerst bezinken, voor zover het tot de mogelijkheden behoort. Je loopt met een raar gevoel van binnen, opwellende tranen. Hoe nu verder.... je weet het niet. Neem de tijd, voordat je erover wilt praten. Ieder mens kent problemen. Helaas, er is niet altijd een oplossing…

verteld, maar blijkbaar is het niet goed genoeg voor de zeelui van tegenwoordig die in de holen van de Etna schedels hebben gezien met een groot gat in het midden Daar zijn éénogige reuzen gestorven, die een held als ik waardig zijn, zeggen ze maar ik weet heus wel dat het olifanten waren éénslurfige viervoeters Wat is er toch met de mensen…

Zo ken ik mijn mensen, hun hoeden zullen scheef staan, hun wenkbrauwen zullen fronsen als ze mij weer pijn gaan doen. Ook ik zal niet meer werken op het erf van tante Maggie, want de knechten dragen knuppels en de honden hebben tanden zie ze blikkeren in de late avondzon.…

veelal, als ik iets wil zeggen... luistert er niemand behalve, als ik super overdrijf... dan gaan hun oren flapperen en verschijnt het ongeloof diep in hun ogen ik vlieg dan lachend weg "aandacht krijgen"... geslaagd!…

Mensen zijn zo veel, verstandig, dom, goed en slecht: mensen zijn kantig.…

Wees voorzichtig met mensen, ze zijn zo breekbaar en fragiel; ze hebben zoveel zwakke punten en ook nog een achilleshiel. Mensen zijn kwetsbare wezens die weerloos in het leven staan, die de woeste, wilde natuur als vliegjes dood kan slaan.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

't Zijn mensen waar het steeds om gaat, ook in de Gravenstraat.…

In deze wereld van schaduwen en geloof... sterf ik tijd die ik niet kan grijpen gedachte steeds levendiger bewegingen die ik niet kan volgen liefde die niet waar is maar soms zo simpel een mens tranen in het evenwichtige vuur van goed en kwaad…

Verordonneren stilstand of zelfs achteruitgang, Maar rekenen zichzelf dertig procent rijker. Tellen de lease-auto van de zaak bij het inkomen, En rijden zelf in een limousine met chauffeur. Beweren glim- tot schaterlachend dat de economie aantrekt, En sluiten ogen en oren voor de ellende in het rijtjeshuis. Draaien de zorgkraan steeds verder…

vriend en vijand zie hier het oor gekromd aan een pot vol koffie vloeibare verzoening om samen mens te zijn met vogels gekooid om te zingen over tapijten vol geschiedenis twee voor de prijs van één ware wereld, erg ver weg, met het raam altijd open de geur wil je tegemoet hier ligt het welkom altijd op de loer voor offers te slachten…

In grote mensen heb ik zoveel meer gezocht het is zo eenvoudig: ze komen altijd met hun sprookjes, waarin dieren plotseling de geest krijgen en zich sprekend tot ons wenden en vertellen van het grote paradijs waar eeuwig lichten branden, de limonade gratis is - er zit geboren onschuld in de wereld, maar bij daglicht glanst het kalfsvlees…

Neem de tijd om gelukkig te zijn, echt gelukkig te zijn met jezelf, je omgeving, je leven, je medemensen. Weten jullie dat ieder mens een wandelend wonder is? Ieder mens uniek is? Waarom zijn jullie dan niet blij? Stil van verwondering om jezelf, lach, huil en kijk vooruit, want je hebt lang genoeg achterom kunnen kijken…

Het aantal intelligente personen geeft het zelfde percentage Lees er zijn er nu meer geregistreerd in de bijlagen Hoe meer we weten, des te meer we vragen Door scholing ontwikkelen meer mensen Meer kennis veroorzaakt meer tendensen Meer mensen betekent een grotere ravage…

plots waren we mensen zoals mensen waren die door water waarden op weg naar een nieuw land zoals mensen zijn die eens hun huis moesten verlaten zoals mensen zijn die hun kind verloren en dan ineens werden we 'menschliche' mensen zoals een filosoof ooit eens zei…

Mensen zijn raadsels, zelfs wanneer ze vrienden zijn – is dat niet zeker.…

Als mensen niet over elkaar kunnen klagen zullen ze alle eender zijn Alle dagen!…

Een jonge verkoper met flair kan bij ons wel door de beugel Wij genieten alleen maar, wij zien zijn talent Voluptueuze dames in badpak daarentegen laten we liever over aan Rubens, arme toeristen, hebben zij dan geen spiegel? Wij vinden onze schelpen toch wel, ons inmiddels geoefend oog is snel, en wij zijn vingervlug. Ik kan mijn blikken…

stroomopwaarts in een drukke straat zijn woorden hoorde hij alleen hij sprak ze uit in zacht geluid en vielen snel uiteen als letters op een witte steen gescheiden van hun zin en zwijgend ging hij verder en dan stroomafwaarts kwam hij terug vermoeid maar bij de witte steen sprak hij ze toe en reeg ze weer aaneen en sprak ze uit in mooie…

een waas van blekend blad de geur van oud geworden lucht onaangenaam en bitter stil bewegingsloze ruimte zijn wereld is op slot hij lijkt vergrendeld voor alles wat naar binnen wil slechts flarden van rumoer dringen angstaanjagend door vreemdheid gevend aan de ruimte hij zit daar stil en bijna stijf hij is alleen zijn oude lijf zijn geest…

puzzelende man met grijzend haar op het puntje van zijn neus de bril blauwe trui streepjesboord zo zit hij daar in gedachten verzonken omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen glimlachend drinkt hij kopjes thee niet dat ik hem ken op rechts twee Amerikanen zij spreken veel te hard, zij overstemt hem overduidelijk wit topje haar rokje pikzwart…

onzeker alsof je vertraagd op te zware vleugels gaat en elke slag in alle vezels raakt pijnbewust en moeizaam bewogen behoedzaam alsof je gewaagd een verkeerde weg inslaat en elke stap zes prenten achterlaat doelgericht en beraamd gelogen ongeremd alsof je behaagd het hart zijn slagen laat uit elke zin de eigen vlammen praat aangezet…

mensen die zijn nooit echt alleen want er is er altijd wel één met dezelfde button op als jij betrek die dan en voel je vrij hij staat ook in diezelfde rij hij zit in prachtige mensen blij dus als jij zorgt voor hem dan vind je mij ook in die rij…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

Als de wereld Om mij heen Continue verandert - Verander ik mee Of ik wil of niet Dat lijkt op Het oog normaal Maar dat is Niet het hele verhaal, Want is het niet Eerder de leeftijd Die van ons Andere mensen maakt En ons van jeugdige Onbezonnenheid meeneemt Naar volwassenheid, Ons leert life events In bezonken wijsheid…

ik weet de stoelen en de tafel het bestek dat schilderij die spiegel met verweerde plekken al die dingen kennen mij alleen de mensen die daar wonen eigenlijk ken ik ze niet echt en zij mij ook niet denk ik steeds vaker althans dat hebben ze nog nooit gezegd…

de taal die zij bezigt is sneller dan de snelste trein ooit al valt er geen touw aan vast te knopen rode lippen kakelen onverstoorbaar verder terwijl polsgemofte handen een te grote tas met franjes vasthoudt op haar neus een duidelijke zwarte bril die haar blozende wangen complimenteren…

Hoeveel doneerde jij zelf al? Ik zie schouders die worden opgehaald, collectebussen die nergens staan en anders genegeerd zouden worden. Denk aan de velen die denken en soms ook zeggen: zullen we ons eerst bezighouden met ons eigen land. Er zijn hier al problemen genoeg, we kunnen de hele wereld niet helpen. Er blijft ook altijd te veel geld…