Alle inzendingen over Menselijke

sponningen gespat werkelijkheid vergeefsheid alles is er altijd andere tijden gisteren en vandaag altijd sterfte schimmen die zeggen hoe het komt het vergeten licht van voorbije lentes verdampte drenkplaatsen alles is weggemaakt alles is weggedacht het spectrum breekt het witte licht in kleuren uiteen biedt plaats aan menselijk…

Armadillidium is mijn naam. Alom bekend,doch zonder faam. Ik werk in klam en duister oorden, bij slimmen en ook bij gestoorden, bij atheisten en bij vromen, vind ik ook steeds een onderkomen, zowel bij armen als bij rijken doe mij te goed aan mensenlijken. Ik stoor mij aan geen enk`le wet, mijn naam gewoonweg pissebed.…

wat heb ik moeite met de menselijke maat want wat wil die mij nu nog zeggen geen meetlat om er naast te leggen wat heb ik moeite met de menselijke maat weinig moeite heb ik met mijn lengte voor een vrouw een reguliere maat geen moeite met die menselijke maat maar mijn gewicht is net boven het gemiddelde qua maat niet dat ik daar…

De kleren van de keizer omhullen niet het menselijk naakt, noch het menselijk verlangen dat zelfs niet door zijn spiegelbeeld ontwaakt. IJdelheid sluit vele ogen. Tot door de waarheid de geest ontwaakt, en duidelijk wordt dat het lichaam naakt is, en geen kleding meer verdraagt.…

Er niet om gevraagd En toch onverwacht Gekregen, mijn plek Hier op deze aarde, Geworpen op het Aangezicht van Deze wereld die Buiten mij om Geschapen is De crux van Het menselijk leven Is hoe om te gaan Met deze geworpenheid Om er toch iets Zinvols, iets goeds Van te maken, Een bijdrage te Leveren aan de Menselijke…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

Het boek van Zuckerberg is meer een plaat Ach, bleef het maar bij 't menselijk gelaat Tot erger werd de bron van alle kwaad Pandora's list ontsnapt, het was te laat Wat heeft het ons gebracht en hem gebaat Getreden buiten menselijke maat?…

mediteren is jezelf laten vollopen met menselijkheid…

Het licht baant zich een weg door de spelonk Wat windselen, maar verder is het leeg Omdat Gods Zoon een heel nieuw lichaam kreeg Van razendsnelle deeltjes zonnevonk Eerst sterven om weer op te kunnen staan Dat was wat mij al eerder overkwam De appel valt weer niet ver van de stam J.C raadt mij mentaal herrijzen aan Staalblauw en strak vandaag…

De huur betaald. De stoep geschuurd. Een goeie visboer in de buurt. Een meid die als ze naast je gaat, loopt te zingen over straat. --------------------------------------------------- Uit: Dagboek, 1986. Naschrift van de schrijver: 'Uit grote hoeveelheden ongepubliceerde gedichten en liedjes maakte ik met Fetze Pijlman, Joost Prinsen en…

Wat is des mensen geest beperkt! - Hoe lang, hoe zwaar hij zwoegt en werkt, Hoe vlijtig hij doorzoekt, hoe kloek hij is in 't gissen, Van niets is hij gewis, niets weet hij in de grond. 't Is al voor hem omringd van dichte duisternissen, Waarin nooit schemer daagt van 't licht der morgenstond. Dat vrij de toorts der wetenschap In de…

Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk Waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat Ze kunnen mijn rug op zei de bisschop…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Als onze aarbol meer land, minder water had, dan zou de wereld nóg ingewikkelder zijn, des te heviger twisten.…

Wij zijn allemaal bij elkaar de mensen ons gedrag is als het goed is menselijk het totaal is dus de mensheid, alle mensen wijkt ons gedrag door misdaden af dan zijn wij mensen, onmenselijk en gedragen ons onwenselijk worden misdaden collectief gepleegd volkerenmoord, genocide dan is de MENSHEID in het geding en niet de MENSELIJKHEID…

In het verleden van jouw menselijkheid bij een gecalculeerde rationaliteit op een eiland, tijdens een feestje hielp je mij bij de verwerkelijking van een waarheid, die ons samenbracht en stevig vasthield in de nacht die zich manifesteerde om ons heen met een geroezemoes van stemmen in herhaling van dromerigheid als een oneindige dialoog uit…

eigenlijk thuiskomen in rust vrede veiligheid en menselijke warmte ik aanvaard de pijn die je voor de hele wereld verborgen houdt…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen, Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen! Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen, Hoe min vermaak, hoe veel geween! O dierbaar perk van drie tot zeven jaren, Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt: Och, of ze zonder einde waren, Als alles lacht, als alles speelt! Beminlijk…

Net aan tafel, heel de dag gesjouwd Gaat de bel in de kou Het is de buurvrouw Die me een bus met gleuf voorhoudt Wat doe je dan met tegenzin? Je lacht en stopt er een euro in…

De natuur zoals die werkelijk is, geven we een onvoldoende. Het leven zoals het is geweest, was niet goed genoeg. De natuur zoals die worden moet, moet beter. Stomme dieren kunnen niet denken, zoals beschaafde mensen kunnen. Ze kunnen niet redeneren zoals wij. Dieren kennen de redenen niet, hoe ze anders kunnen worden, waarom ze beter…

jenever maak nu mijn boek geopend door jou ademt over het verlangen naar jouw torso het steigeren van jouw liefdeszwaard terwijl mijn weemoed snakt naar zuurstof bezweet in mijn eenzame zomerbed de tedere handen boven de lakens geen pyjama slechts in onderbroek terwijl ik denk aan je gevulde slipje de muggen treiteren met gezoem niets menselijks…

In het verleden van jouw menselijkheid bij een gecalculeerde rationaliteit op een eiland, tijdens een feestje hielp je mij bij de verwerkelijking van een waarheid, die ons samenbracht en stevig vasthield in de nacht die zich manifesteerde om ons heen met een geroezemoes van stemmen in herhaling van dromerigheid als een oneindige menselijke…

een geweldig paar het kopje en schoteltje vijftig jaar samen de kamerplanten ze verlangen naar buiten voor altijd binnen olifant van steen uit een klomp klei geboren met grote oren vrouw uit Afrika denkt vaak aan haar droeve reis uit hout gesneden meisje met duiven droomt al jaren voor zich uit in de vensterbank gordijnen hangen…

de grootste vijand van de tijd is eeuwigheid ze waait zichzelf wind zij heeft de dag waarin de nacht verdwijnt omdat de zon daar altijd schijnt tijd is menselijk zij kijkt van uur tot uur telt alle seconden ze heeft het leven lief omdat door dood geboorte wordt ontbonden ze vult heel je bestaan drukt jouw stempels tussen komen…

het was geen vluchtige flits of weg dwalende kijk het was of jij mij nu eindelijk volledig begreep en in een oogopslag bleken alle vooroordelen weer even herijkt voelde als een nieuw begin in de opruim van puin en het inslaan van links liggende wegen in het voelen en weten dat er ook anderen bestonden die bouwden aan een menselijk…

ik pluis stilte uit als huis voor de vele menselijke aberraties dat drukkere tijden dan ooit meemaakt gelegen aan een onbegaanbaar pad met tal van zijwegen waar iedere richting zijn eigen realiteit in luguber een gestalte kan geven zelfs in de obscuurste spelonken van het dark net is stilte gefaseerd heter dan hel waar de hitte…

Snijdende woorden Menselijke waardigheid Gevild tot het bot…

Menselijk bestaan zal eens spoorloos verdwijnen; deuken in water…

Miljarden splinters door menselijk ingrijpen bewerkt tot de vorm van een tafel. Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd vroeg of laat resulterend in een huis dat de tafel omsluit. Aarde en hemel het landschap waar het huis in staat waren reeds aanwezig krijgen nu slechts betekenis.…