Alle inzendingen over Menselijke

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

Angela de Jong doet haar familieachternaam deugd en eer aan: want zij is jong, jeugdig, speels en vrouwelijk, menselijk wat lees ik, Jan Jacob Krediet Van den Bos, haar colums graag wat leer ik veel van haar als mens, als consument, als schrijver en dichter, want ik ben jong, jeugdig, speels en mannelijk, menselijk!…

Er bestaat een groot verschil tussen de menselijke maat en de vergulde pil…

Geen menselijk hart kan ze horen, Geen menselijk hart kan ze aan. Slechts in een sluier Dringen zij vaag door. Om daarna weg te zweven, Hulpeloos op zoek. Naar een ziel, dapper genoeg, Om de vergankelijkheid te verdragen.…

overal vlijt de natuur zich tegen mij aan maar in de stad ben ik er ver vandaan tussen wat ik eet en zie bevindt zich dan een muur van menselijk vuur modificatie, emulgatie, plastificatie machines, doder dan steen scheiden mij van stinkend veen als had ik alles maar te leen alles wat ik zie menselijke hand en been alles voor mij bekeken…

Even was je hier Een mensenleven lang Een seconde In de eeuwigheid Even was je hier In het voorbijgaan Een indruk Van menselijkheid…

wit eenzaam toilet verbondenheid met velen een menselijke, onontkoombare behoefte doorspelen!…

Je ziet ze regelmatig in de krant Maar in een expo (en niet in een graf) Dan is de Baantjer-feel er wel van af En staan er heel veel dooien in het pand Waarbij een leerrijk doel wordt nagestreefd Zoals wie of de x-factor nog heeft…

zal kunnen dromen toch zal zij nog altijd menselijke trekjes in haar verschijnen tonen…

Soms zie ik van die oude bomen die daar al eeuwen staan in onberoerde onverstoorbaarheid en koester dan de menselijke gevoeligheid. Soms zie ik van die bergen, zo trots, onbuigbaar, groots in sterke onverzettelijkheid en prijs de menselijke kwetsbaarheid.…

Oorlog het bewijs dat de menselijke beschaving nog niet beschaafd genoeg is om een probleem op beschaafde wijze op te lossen.…

ster met menselijke trekken zoekt vrouw voor leven in schaduwbestaan let op wij zijn er niet om gezien te worden…

Zo gauw die geld of macht ruikt, Is het met zijn menselijkheid gedaan.…

torst men mee en weegt evenredig zwaar aan zijn menselijk karakter, evenredig ruig aan zijn menselijke geest Hij hervindt zijn evenwicht na een forse strijd, na een koene daad of een verzoening na een innerlijk verraad Dan gloort aan de geestelijke horizon de dageraad We dragen dan niet alleen onszelf, maar in wezen de gehele…

van het low extravagante aardse gekkigheden zijn hot en tot lunatics verheven waarbij vrijheid los van norm en waarde is gekomen zelfs de beperking van dromen is verbroken in het dwalen van de geest het is geen intuïtie geweest die de remmen los hebben gegooid flow showt juist het nihilisme dat nu eindelijk een menselijke…

ik heb het rusten gecultiveerd tot een er bijna niet meer zijn het futiel fysiek contact gaat via traag reagerend schuim waarbij zwaartekracht om de tuin wordt geleid door optimale ondersteuning ik zweef en begeef mij naar hogere sferen waar mijn geest gelijkgestemden vindt niet voor een toepasselijk lied bij dit zeer exceptionele…

Toch nog zichtbaar in gewone sporen Zoals muziek en schilderijen In..., ja, zelfs in rode ochtendgloren Of in lange staande rijen Hoe kort van stof ook, het is tijd Die verandert als een landschap Waar een reiziger door heen rijdt Ook als hij loopt, steeds stap voor stap Maar het grootste deel is nog niet zichtbaar Van hetgeen in verten…

jouw vingers waren geboren om anderen te bekoren namen in hun subtiel touche alle emoties mee sloten energieën kort na dreigende overbelasting weerspraken angst met koesterende verrassing in warme lichaamstaal waar zorg basis behoeft is jouw aandacht apart die werkt met het hart uit een congruent aanvoelen van de liefste…

zwerfvuil in de straat - of iemand kan bezemen - wordt een gezin uitgewezen ter dood veroordeeld of minder veel minder, tot de bedelstaf ga en vermenigvuldig u niet langer de familie klinkt wat raar onverstaanbaar en bij tijden zo agressief, is dat nu echt die fanatieke pater familias of doet hij zich zo voor de media ter wille te zijn?…

Op zoek naar een glimlach, een vriendelijke blik, de oppervlakte doorgeprikt. Ontwapening de wereld is mijn deelgenoot, geen vluchtig vertier, maar een eeuwige kompaan, mijn mentor en minnares, stressvol en ontspannend. Mijn podium…

hij/zij is er even weer bij aan mijn zij en tussen ons in en met alle stijlen klanken en kleuren luister maar voel het maar voel hem/haar maar beleef het even beleef het even mee even weer samen zijn een fijn menselijk gevoel een oprecht steeds wederkerig spontaan ontstaand geestelijk gebeuren!…

Die altijd zuinig Geweest is op zijn Leven, zorgvuldig Inhoud gevend aan Het menselijk tekort, Plooien effenend In zijn dagelijks bestaan, Ziet terwijl hij voortgaat Alleen nog maar de Rafelranden waarlangs Hij moet gaan…

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

Hij weet hoe kruinen waggelen en zuchten, hij brengt de ogen tot hoog overzicht, hij brengt het hoofd tot in de wolkenluchten, hij brengt de oren tot het vogelnest, hij brengt de tanden tot het vlees van vruchten. Zijn eisen zijn eenvoudig. Stap voor stap zal hij zich geven. Wie niet horen wil, die trapt hij van zich af. De stilte na de gil…

Partijen zijn er genoeg. In dit vrije land. De Partij voor de Vrijheid. Vrijheid voor wie? De Partij voor de Dieren? Welke dieren? De partijen voor ouderen. Wie zijn oud? De partijen voor God. Welke en wiens God? De Partijen voor het Geld. Het Gouden Kalf? De Partij van de Arbeid? Welke arbeiders? De Partij voor de Zorg. Zorg voor datgene…

"Je lijkt wel een vrouw" Ja, ik heb heel veel vrouwelijks maar voel me honderd procent man in m´n gewone doen en laten en vergeet niet, ook ik ben als meisje begonnen!…

Steeds opnieuw moet ik mildheid leren, voor mezelf en anderen; de stekeligheid vermijden, de harde woorden of het stoere zwijgen, herkennen wat het diepste is in de anderen en in mezelf: het steeds weer proberen de menselijkheid te winnen op de stekeligheid, het stoere zwijgen.…

Lopen in de voetsporen van hen, die gebaande paden durven verlaten. Charles Darwin ging ons moedig voor. Durven we te denken zoals Darwin dacht? Daarvoor moeten we angst overwinnen voor wat anderen van ons zullen denken. Daarvoor moeten we moed opbrengen om over zanderige paden voort te gaan. The Sand Walk. De Tao van Darwin. De weg van…

Het is de wind die mijn doen en laten beroert Door fluisterende bries of met bruut stormgeweld Met zachte streling de zucht naar liefde voert Of met kracht onverbiddelijk zijn wetten stelt. Het is de zon die mij het schone leven toont Rust en warmte brengt waar ieder naar verlangt Een hart waarin het geluk en vrede woont Waarin elk licht te…

De dingen zijn in het tijdelijke blijven hangen, zoals wijzers stokken op een verstofte plaat waar zelfs de wind geen acht op slaat. Er klinkt geen roep die verder leidt dan de dag die doodloopt in een cirkelgang van taken, buiten de incidentele aanlooppoes die om wat aandacht vraagt. Tot boven het dak stijgt warme damp vanuit de ingeperkte…