Netgedichten

netgedicht (nr. 65.011):

Een tikje snobistisch

ik heb het rusten
gecultiveerd tot een
er bijna niet meer zijn

het futiel fysiek
contact gaat via
traag reagerend schuim

waarbij zwaartekracht
om de tuin wordt geleid
door optimale ondersteuning

ik zweef en begeef
mij naar hogere sferen waar
mijn geest gelijkgestemden vindt

niet voor een
toepasselijk lied bij
dit zeer exceptionele feest

maar om samen de
harmonie van expansie
in gedachten te ervaren

iets van het komend
goddelijke nu al in het
aardse te kunnen evenaren

een tikje snobistisch
wij zitten god op de huid
zijn dus de anderen al ver vooruit