inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.176):

Soms

Soms zie ik van die oude bomen
die daar al eeuwen staan
in onberoerde onverstoorbaarheid
en koester dan de menselijke gevoeligheid.

Soms zie ik van die bergen,
zo trots, onbuigbaar, groots
in sterke onverzettelijkheid
en prijs de menselijke kwetsbaarheid.

Soms kijk ik naar de sterren
zo eindeloos ver weg en koud
en onder al die kille eeuwigheid
huil ik om onze sterfelijkheid.

Schrijver: Lisa Leyten, 27 september 2015


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 143

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
1 november 2015
Het maakt soms verdrietig als we er over nadenken dat er een afscheid is...ooit... (althans dat lees ik erin)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)