Soms
Soms zie ik van die oude bomen
die daar al eeuwen staan
in onberoerde onverstoorbaarheid
en koester dan de menselijke gevoeligheid.
Soms zie ik van die bergen,
zo trots, onbuigbaar, groots
in sterke onverzettelijkheid
en prijs de menselijke kwetsbaarheid.
Soms kijk ik naar de sterren
zo eindeloos ver weg en koud
en onder al die kille eeuwigheid
huil ik om onze sterfelijkheid.
Geplaatst in de categorie: verdriet