Netgedichten

netgedicht (nr. 81.363):

Menselijke aberraties

ik pluis
stilte uit
als huis voor
de vele menselijke
aberraties dat
drukkere tijden
dan ooit meemaakt

gelegen aan een
onbegaanbaar pad
met tal van zijwegen
waar iedere richting
zijn eigen realiteit
in luguber een
gestalte kan geven

zelfs in de obscuurste
spelonken van het
dark net is stilte
gefaseerd heter
dan hel waar
de hitte van
vagevuur spel is

waar normen
en waarden niet
bestaan is het
een komen en gaan
van zieke geesten
die niet normaal
kunnen leven