2653 resultaten.
enigszins sprake van
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 probeer eens de toekomst te
herhalen
daarin te volharden in
bepaalde mate
en tevens op een standplaats te blijven staan,
te verliezen wat gaande was
de tijd in te halen, het feit te negeren,
kortstondig en tijdens
een doorgetrokken streep, afstand
te doen van een gedachte
een appel te schillen zonder
ruzie te maken
alvorens en…
Aad
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 158 Er is maar één Sensei
In lugh
De meester
Er bestaat leed
En vreugde
Wat kan ik nog anders
Als een diepe buiging
Maken
Spat af van je schouders
Dat vuur
Ieder uur als voorbeeld voor een jeugd
Wat zich later beseft
De beste
Zo komt het nooit meer terug
Zolang de mat nog roept
Roeping
Licht
Lugh…
Koffie-automaat
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 766 Bij de koffie-automaat in de Albert Heijn
ontmoet ik vaak gelijkgezinden,
die het ook niet al te breed hebben
en die elkaar bejegenen als koningen.
'Wil jij?'
'Was jij net iets eerder?'
'Suikerzakje en poedermelkzakje erbij?'
'Koffie is nergens zo lekker als hier hé?'
'Plastic roerlepeltje erbij?'
Ik weet wel dat we via zo'n…
Medium
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.111 Kreten in de kelder
een wit paard verschijnt
zie nu ineens helder
als het donker verdwijnt
Geritsel in het wilgenbos
uilen huilen overal
glinstering in de ogen van de vos
dauw breekt de lichtinval
Gejoel van massa-mensen
visoenen uit oude boeken
dat ze dit verwensen
- de menselijkheid vervloeken
Stilte in de kelder
vocht druipt van…
Rode regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 32 ik schreef
liefde in de lucht
op mijn vlucht
die in rode
regen eindigde
vlaag gewijs
klapwiekte zwarte
neerslag op
mijn hartenklop
voorbij weg van mij
nog zag ik
mijn letters
in het blauw
verrafelen door
opkruipende kou
er klonk geen
hemelse muziek
koud zweet en
hysterische paniek
dekte mij toe
hoorde druk
menselijk gestamel…
Geluidloos
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.570 Als mijn lippen bewegen
hoor alleen ik jouw naam,
nog nooit eerder genoemd
door een menselijk wezen.
Wie zou jou ook
kunnen noemen, bij
de naam die je draagt
geboren uit mijn ziel.
De letters maken geen
enkel geluid en zijn
onuitspreekbaar, te
schitterend om te zien.…
Carrousel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.233 Een carrousel waar menselijke gevoelens
steeds meer wegvluchten
en waar een ziel geestelijk ineenstort.
Andere passagiers zijn reeds uitgestapt.
Ik word een duplicaat.…
fascinatie voor de dood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.225 dood ik wil je leren kennen
wat hou jij eigenlijk in
fascinerend hoe jij intreedt
hoe jij de mens bevrijdt
ik wil weten waar we heen gaan
waar de dood ons brengt
zijn we dan verlost
van deze aarde
maar vooral van onze
menselijke pijn
mag ik even kijken
wat daar allemaal gebeurt
en mocht ik dan besluiten
hier wil ik eeuwig blijven
mag…
Handelen in vraag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 handelden
in vraag en
boden ludieke
nog niet genoten
oplossingen aan
ook zij konden
niet leven van de
wind alleen pakten
aalmoezen aan voor
een goed bestaan
vaak deelden zij
illusie met de
waarheid in het midden
onaantastbaar
zonder schikken
prijzen waren mild
want hun lach
was zeer gewild
met deze magie werden
kopers menselijk…
Diana-beeld in het bos
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.889 O, de spannende smart
van de menselijke boog,
de pijl-parabool, grote vlucht van mijn hart.
Maar God is hoog.
Vaarwel, vaarwel, het bruine bos;
het was wel liefde, geen zonde
dat ik God schoot de zuivere wonde:
boog, boog, gij zijt nu krachteloos en los.…
De scheppingsmelodie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 snaren trillen
als golfjes energie
worden gehoord
in schitterende
loepzuivere akkoorden
zongerijpt
verwarmen zij
atmosferen en
sprankelen blijheid
in menselijk verkeren
het zijn geen
deeltjes uit
de bloktheorie
die een gestapelde
waarheid geniet
juist daar
waar de natuur
muziek ontlokt aan
het snarenspel golft
energetisch…
Uit Warschau
gedicht
3.0 met 158 stemmen 26.047 Menselijk bewegen. Even.
Ze worden vogels, fladderen en wiegen.
Tot aan 't plafond. Dan weifelen ze. Liegen.
Schrompelen samen, vallen en verkillen.
Lichamen die niet leven wat ze willen.
------------------------------------------------
uit: 'De oevers bekennen kleur', 1994.…
sloffen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.194 in mijn pantoffels gestoken
bezie ik mijn scherm
vol van afgrijzen
zojuist hebben zich
wederom
onwetenden geopenbaard
die zich via
textuele neuzelarijen
een plaats hebben verworven
met hun eindeloze ego
op het podium van menselijk
onvermogen.…
ik schenk je gladiolen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 590 , ik getuig;
niet elke waarheid
hoeft men te gedenken
niets van zulk een zwaar gewicht
heb ik mijzelf toegedicht
gering zijn mijn daden
doch ga voor zuivere ideeën
op zonneschijn gericht
schenk u mijn rode gladiolen,
de liefste feeën
ja, zomaar mijn idolen
zij verzachten de weeën
van worstelende criticasters
die net als jullie,
menselijk…
De laatste waan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 217 het windgedicht
over mijn vrind
stormt ook een
menselijk gezicht
ik dacht dat hij speelde
wat vlaagde en de
tijd vertraagde in
de luwte van toen
had met hem te doen
omdat hij zich
stuurloos liet gaan
duikend in de laatste waan
wilde de wereld zien
zijn krachten meten
zonder ankers en
limieten alles vergeten
liet zijn macht…
Stukje extravagant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 naar voren gebogen
haren dwarrelend
in de trekwind van
passerende treinen
heb niets met
zielloos plasma dat
vloeit op het moment
heb er zelden eentje
gekend waarvan het
talent alle harten brak
die met een lach
en blik de wereld warm
liefdevol personifieerde
een stukje extravagant
uit de grauwste kant van
het wachtend menselijk…
Passies in marmer en brons
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 336 Het thema 'paar' was voor Rodin niet te draineren
Steeds opnieuw door hem gecreëerd
Onuitputtelijk gehouwd en getekend
Als een ware kunstenaar: in brons en marmer
Op papier
Van ambachtsman tot beeldhouwer
Menselijke passies in marmer en brons
Met een buiging in de richting van
Michelangelo. Zichzelf duidelijk
Plaatsend.…
over licht en donker
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 947 van het zwart
verbloemt als het ware
de levenszijde van smart
mijn stem spreekt niet
van verloren eigenwaarde
immers hoe zijn de
verdorde wortels
van mijn bestaan
te begrijpen
wie is immers in staat
het eigen sterven te verstaan
of machteloos nieuw leven
te laten rijpen
ik grijp nog wel
naar dagelijkse halmen,
uit menselijke…
Dementie, zalig zijn....
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.347 Schuifelende pas,
onzekerheid,
teloor gaan van
menselijke
waardigheid,
28 December
onnozele kinderen.
Wie ben jij?
Wie was je?
Wie ben ik nog
zonder jou?…
Geen zorgen om morgen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 634 De mens blijft onveranderd roofdier
intellect ontwikkelt z'n slechte kant;
de schepper eindigt het experiment
met het menselijk verstand.
Gabriël richt een meteoor als een
berg op de mooie blauwe aarde,
het einde van ons bestaan; opgelucht
zien we het ding op Jupiter inslaan.…
Vertaald in de tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 tijd
hebben zij allen de
geschiedenis van bestaan
en leven weergegeven
imponerend zijn
de beelden van
heerser en zijn hof
centraal geconstrueerd
maar juist de
anonieme werkers
hebben in het geheim
hun eigenheid geëtaleerd
wat zij laten zien
in sculptuur en
grappig detail duidt
de tijdgeest wonderwel
de historie krijgt
zo menselijke…
Handpalm.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 537 De handpalm van de wereld
fijngeknepen door de goden en
het geweten en met tranen overgoten,
ongrijpbaar als onvrijwillig zaad,
de doden door de uitgestrekte
vingers vloeien, gedijt de nood als
verrader in een machteloze strijd tegen
menselijk willekeur en z ’n voorspelbare
natuur.…
Totale eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 geluiden
onherkenbaar
in bestaan
reppen zij zich voort
met een spoor
van buitenissigheden
achter zich aan
aarde lijkt
te schokken door
brokken vreemde energie
mythen sagen
en legenden geven
nooit zoveel ellende
de stoet lost op
in het licht van zon
hellegeur hangt rondom
het is geen branden
maar totale eenzaamheid
zonder menselijke…
Zindert de evolutie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 is leegte te vullen
zoals het wad menselijke
sporen kan verhullen met een
krachtig hart in eb en vloed
een meeuwenveer
met sterke pen beschrijft
de strijd zonder grenzen
op het slagveld van het leven
dat altijd winnaar is
van eten en gegeten worden
cirkels haken in en sluiten met
op ieder niveau andere gebruiken
tussen zand zee en…
De vermoorde onschuld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 Menselijk gezien is het allemaal niet zo moeilijk
dus laat de politiek niet moeilijk doen
het is een fatsoen’s gegeven, waar ook ter wereld
sociaal te leven en allemaal een beetje poen
Maar nu fronst toch rijk westen het hoofd
het verworvene, macht, zelfbelang, handel
alles komt in het geding en meer
dat geeft de politiek krampen steeds maar…
Luister
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 Geef eenzaamheid een naam
laat massa zwijgen
dring door in het diepste bewustzijn
van menselijkheid en liefde
luister naar een stem die roept.
Geen stilte of eenzaamheid
geeft inhoud aan massaal zwijgen
en niets kan geen wind dragen
noch doordringen in bewustzijn
luister slechts naar de stem van liefde.…
Over 200 jaar ( 28-10-2012 )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Al gaat elke hond gebukt
op zijn wijfje
al bespringt elke dekhengst
zijn nachtmerrie
de magie en intuïtie
in discrepantie
tussen het dierenrijk
en menselijk brein...
humaan seksueel bereik
zal een lange weg
van zuiveren zijn!
Binnen handomdraai
herhaalt een lot
zich geen tweede keer
dezelfde precies...…
Hulde (MH17)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 83 Maar hulde aan de mensen,
die ware menselijke puzzels
moeten maken!
Hulde aan hen, die deze vreselijke beelden
nooit meer van hun netvlies krijgen!
Er zijn geen woorden voor de slachtoffers
evenmin voor de nabestaanden,
maar er zijn net zo goed geen woorden te vinden,
voor hen die deze zware puzzeltaak
moeten volbrengen!…
Ganzen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 277 Ganzen, waarschijnlijk achtenveertig
boven het weidelandschap in vogelvlucht
jij gaf ze jouw dromerige wensen mee
mooi en wonderbaarlijk vrijzinnig
dat royale, gezamenlijke vliegen
hedenmiddag boven de voorjaarspolder
langs de snelweg Utrecht – Amsterdam
jij herhaalde een stemming uit het verleden
overpeinsde een door zijn menselijkheid…
Halve droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 40 die buiten stonden
onder de regen van de nacht
ik liet haar teugels los
draafde met een volle blaas
naar de toiletpot
die onder een wolkenveld lag
te snurken in haar bed
slapend kon ik schaapjes tellen
en wolven want die waren er ook
toen mijn nachtmerrie begon te steigeren
de hoeven van de voorste benen hoog
naar de hoogte van mijn menselijke…