Alle inzendingen over Mist Zon Stilte

De nacht en de mist vertrouwen elkaar met de stilte als een wens die ik mag verbergen in de schaduwen die mij weerloos volgen wanneer ik niets meer achterlaat dan de gil die ik altijd hoor als ik mezelf weer met nachtmerries vermoord…

IJler dan de mist om je heen ruisen troostende woorden als duurzame echo’s om je heen sluit je oren open je hart alleen daar wordt de kwetsbaarheid dunner en dunner en de stilte zij luistert…

Mooi is het om de ochtend in alle vroegte mee te maken, er is zoveel moois en het is het waard om dat in alle stilte te ervaren.…

1x In de verte mist. Een wolk verhult een geheim. Eenmaal komt het uit. 2x De hemel een wolk. Een boot gaat schuil in de mist. Dit heet geloven. 3x Met een groot gebaar duwt hij alle wolken weg. Sint houdt van de zon.…

weg ben je zoals mist voor de zon verdwijnt aan het licht komen schimmen die velen denken te herkennen het maakt niets meer uit weg ben je…

stilte die aanvoelt als een grijze mist een stilte die om me heen zweeft en ongrijpbaar is een stilte waaraan ik niet ontkomen kan ik, en de stilte binnenin mij.…

van en zing een vrolijk lied en hoop dan dat de zon je ziet dat maakt je blij en zorgt dat je geniet…

[Dit schreef ik voor een moeder, die haar zoon zo ontzettend mist] Oud en nieuw Met oud en nieuw dit jaar ben je in verwarde toestand het huis uitgelopen lieve zoon. Als je emotioneel raakte ging je vaak naar het water. Daar sloeg het noodlot toe, in dichte mist ben je in het water terechtgekomen en verdronken.…

ijzige mist belaagt een kale bomenrij en op de wazige dijk staan schapen roerloos in het witte gras zo lijken tijd en beeld hier in stilte bevroren mijn blik wat meer naar binnen gekeerd…

het gemak van leven voelbaar in de stenen jas al weken uit het zicht van het bewustzijn de wind schuilt met de herinnering aan mist en regen terwijl de klok geen tijd meer tikt maar stilte ergens is het wachten op…

door de grond In China is er geen mist Gesmokkelde mist Misschien Schijnt het daar Oogjes dicht... vanwege het licht?…

voor Jocha De mist pakt de polder in, hult elk gehucht in een gewaad en ook de slee- en meidoornhaag, sloten, kreken, bruggen, putten, hutten, een school, de danszaal en een kerk, de mist is als een verlegen regen, ze leekt weemoedig op je neer tot traag de voorhang opengaat en de zon doorbreekt.…

stilte was lucht, was morgen en avondregen werd zee in het openvouwen van flarden mist ik tastte naar duinen en ouderdom terwijl mijn navelstreng onder stenen kroop samen met het meisje van zes en niemand zei nee…

Ik las dat stilte bestaat zuivere geest verdwenen in de mist brieven aan speciale vrienden je wist het in het donker alle sombere gedachten je beweerde zoveel niets anders verwacht zo kenmerkend voor de mens.…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…

West-Vlaanderen de zon te zien schijnen, wilde ik voorgoed terug naar wat nog bestaat luister toch: het land mist mij…

Jij bent voor mij de zon die eeuwig schijnt Voor jouzelf gaat die vlieger helaas niet op Omarmen doe jij 't leven zoveel mogelijk en daar waar het kan Mist soms in jouw hoofd een hart vol liefde Op mijn beurt omarm ik dan gretig al jouw liefde Oneindig, voor altijd Twee zielen, één gedachte ondanks soms die mist, schijnt de zon…

mist boven het water de zon is een schijf een stern duikt naar vis tussen de rotsen klokkend vaart een boot naar huis hendrik…

De mist lost geleidelijk op. In het Zuiden valt soms regen. Elders valt in de middag een bui, en er is ook wat zon. Het wordt 11 tot 13 graden.…

men moet studeren op woorden zoals vogel en vergiet spreek ze uit en kijk naar de horizon die versluiert in mist en regen de woorden de sluier de mist de regen de zon in de verte een station en treinen die aankomen en vast ook wel weer vertrekken loop er achteraan en zwaai naar iemand waarom deed je dat en waarom was…

De kruinen ijl, de stammen bloot en dit door stilte en mist omgeven. ------------------------------------- uit: 'De vogel Phoenix', 1947/1997.…

Je wandelt in het donker, de schaduw van jouw geschokt vertrouwen omhult je als mist rond oude gebouwen rafelig en zonder kleur. Zo lijkt je wereld enkel pijn maar je weet dat mist slechts laaghangende wolken zijn. En al lijkt dat gevoel soms een mentale gevangenis je weet dat zelfs in het donker de zon ergens is.…

Verbolgen zijn, 't zint me niet dat je heel de dag, de zon pas ziet als ie bijna rusten gaat! De weerman zat er weer eens naast had vast -en zeker weer haast: om voor 't donker thuis te zijn! Verbolgen zit 'k nu dus hier, mist heel de dag, terwijl 'k wenste: da'k de zon, voelde en zag!…

- en zorgen dreigende donders voor branding zonder zee afwezig deuntje op de radio geeft een beetje veiligheid nietigheid op noten gezet wacht de stilte op een beetje zon…

geboren regenbogen aanschouwen het licht waar hemelszuiver langs de kaders schicht helderblauw onder rood geel vuur het prilste verschijnt op dit aller uur enkel schoonheid kent haar diepste rust aan de stilte van de kust…

, schop, voluit In stilte schreeuw ik het uit…

Het regent … druppels van verdriet Ik neem afscheid Af en toe breekt licht door de mist heen nog een paar mooie plekjes zichtbaar en warm door de zon Ik ben er en koester ze 2018 De mist wordt hardnekkig Sluit de zon buiten En ontneemt het zicht op het strand Het is er niet meer Ik kan er nooit meer komen Alleen nog in mijn hoofd…

of een gum al de contouren van de bomen heeft gewist resten slechts de vage vormen van de bomen in de mist roerloos hangt de dichte nevel de geluiden zijn verstild koude wringt zich door de kleding al het leven wordt verkild vogels laten zich niet horen de omgeving wacht verstomd tot de mist zich laat verdrijven als de zon tevoorschijn…

De weg ga je dadelijk achter je laten maar de mist lijkt niet te verdwijnen, want de mist kun je namelijk niet verlaten, behalve als de zon weer gaat schijnen.…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante nattigheid. Vandaar dat ik in stilte prijs de schoonheid die ik zie in lage loden lucht die ongemerkt in grijze regen overgaat en rimpelloos in ‘t even grijze wad ten onder gaat.…