Alle inzendingen over Moeder

Mijn moeder zit daar tussen ze zit nu in't systeem van manke, kreupele mensen en voelt zich daar alleen... Bezwaard ga ik naar binnen weemoedig ook weer heen Hoelang ze nog moet blijven? Dat weet geen mens, geen een... Men loopt te revalideren in het verpleegtehuis maar moeder is niet beter en, komt ze ooit nog thuis...…

Zo eenmaal in het jaar dat is toch veel te weinig een goede moeder ben je elke dag. Je koesterende handen nooit aflatend bezig je zachte blik vertolkt je liefdeshart.…

het is pijnlijk te zien hoe de walvis met haar jong duizenden kilometers door de oceanen aflegt op weg naar voedsel en dat het jong het dan net niet redt en de moeder zoveel moeder zal teruggaan en opnieuw een jong dragen onze camera's zien dat terwijl we er niets aan doen natuurlijk niet maar walvis omarm ons want…

het regent weer en ik vraag me af wanneer en op welk moment een paar woorden en zinnen poezie worden zo opeens een blik uit het raam er is niet eens veel te zien een paar moeders met wat kinderen die alleen maar voor die moeders bestaan, maar dan zie jij ze onder een donkere hemel en alle zorgen van de opa die weet wat er fout…

in een lange rij schuifelen ze langzaam naar voren de moeder ingeklemd tussen haar dochters daar staat hij de engel engel des doods ze kijkt weg weg van zijn koude ogen met zijn wijsvinger bepaalt hij hun onverbiddelijke lot hij gebaart de moeder naar links te gaan met zachte stem zegt hij je zult mama snel weer…

Schrik Schrik … slik … snik … klik Mijn dode moeder opgebaard…

Wees niet bang Zei jij altijd Tegen mij toen Ik klein was En bezorgd de Wereld in keek, Mijn wereld, Evenzeer als De jouwe - Nu je er niet Meer bent En mij onthand Achterlaat, Ben ik ontmoederd, Ben ik wees…

Al maanden wordt er op je gewacht, Zo gewenst Negen maanden zijn om Zo graag Een week te laat Dan laat je merken; Het is genoeg Je poept in het vruchtwater, Is dat nu al de manier om Te laten merken dat je Schijt aan je ouders hebt?…

Bij haar volle verstand besloot zij met enige hulp van een man moeder te worden van een kind en zij kon het wel alleen af. Een vent wordt een storend element dat de baas wil spelen in de tent Zo blijft zij meester in het huis groeit zij steeds meer uit tot thuis…

Leun rustig jouw hoofd vol tranen op mijn schouder -- dan wordt het lichter.…

In mijn jeugd had ik vele dromen, hoe het leven mij zou vergaan. In mijn jeugd voelde ik het bloed nog stromen, maar de tijd heeft niet stil gestaan. In mijn jeugd keek ik in je lieve ogen, zag de zee, de zon, de maan, In mijn jeugd was ik altijd bang te geloven, dat deze ooit dicht zouden kunnen gaan!…

dochter Je was de moeder van je kind Ooit jouw moeders dochter Nu jouw dochters kind Een wit kussen Een wit hoofd Ogen met een kinderlijke glans Breekbaar zo kwetsbaar Je knuffel bij de hand Geen blije woorden meer Voor gelukkige momenten Geen namen meer Voor een ieder om je heen…

Ergens ligt een moeder te wachten op haar zoon zijn laatste groet, de moeder wil niet dood zij is geen springer! De treinen hebben vertraging, moeder gaat heen zonder laatste groet. Dag naamloze springer het ga je goed!…

wil die grenzeloos en ontoereikend door worstelde met Brabants verleden van eindeloze bossen vol gewonde soldaten doodsgedichten prevelend afscheid nemend van moeder die moeder, die verpleegster met het hart altijd paraat op de zinloze momenten ver verwijderd van de schizofrene geest van die aanvliegende man een melkboer of een zeepiraat…

Daar zit mijn moeder, heel alleen, zo zit ze alle dagen ze zegt geen woord heeft niets meer te vragen. Daar zit mijn moeder in haar wereld, heel alleen heeft geen besef meer van de wereld om haar heen. Zo zit ze alle dagen het lijkt of ze ergens nog op wacht en soms lijkt het of ze even lacht.…

soms verlang ik naar Moeders aardappelpannenkoeken naar Vaders grote hand de mijne in de zijne als we zaterdags op de Vismarkt liepen mijn kindertijd mis ik soms liefde die vanzelfsprekend scheen.…

Om wat te rijpen, had moeder gezegd. De vrouw die moeder troostte Wilde dat ik salie brandde. Daarmee werd ons huis ontsmet. Ikzelf wilde dat vader kwam Om te spelen met de trein Het rijpen duurde me te lang. 2. Die donderdag erop Trokken ganzen over een veld Grijze vogels in een roze lucht. Een man strooide er met as.…

Vader en moeder stonden stil, bij eenzelfde moment als nu. Als opa ben ik nu zo oud als opa. Alleen zijn gebeente is gebleven, als teken van zijn vergane leven. Hier heb ik de as van zijn dochter, die mijn lieve moeder blijft, aan moeder aarde teruggegeven. Waar verleden overleden is. Waar toekomst ongeboren is, heerst rust.…

ik ben mijn moeder verloren verloren aan kanker mijn vader is weg, nu blijven mijn broertje en ik over. ik had beloofd aan mijn moeder dat ik op mijn broertje zou passen en hem bij mij zou houden. ik wil hem niet kwijt raken want wat blijft er dan nog over.... niet veel.…

zijn moeder wordt zijn huilen moe en dekt hem met wat lappen toe slechts daar vindt hij erbarmen in moeders warme armen Een sterrenregen onverwacht is alles wat de kerst hen bracht wat zullen zij zich wensen? te leven hier als mensen.…

En al de jaren kwamen weer dat gij alleen maar moeder waart, zo simpel of ge niet bestond in heel mijn middelpunt. Maar nu ge daar zo roerloos ligt te zwijgen voor altijd, besef ik pas hoe arm ik ben. Ik ben mijn moeder kwijt.…

moeder op het voetpad keek voortdurend op haar laptop het kleine meisje roze gekleed raakte steeds verderop op de stenengrond lag voor haar zo geliefde pop er was daar narigheid mee wanhopig probeerde het kindje het te herstellen er volgde een dikke traan moeder bleef maar turen op het venster maar daar kwam plots…

Alles komt goed Zeiden ze vroeger, als er iets naars gebeurde, Zeiden moeders van kapotte knietjes van het kroost Zeiden leerkrachten als een kind een onvoldoende had Zeiden ze van de regering, als er weer een dreiging was Alles komt goed Zeggen we nog steeds, als er iets naars gebeurt Zeggen moeders bij het vallen van de kinderen Zeggen…

De wieken van de molen Een kind laat ze aan moeder zien De wind waait ze in rondjes Jij bent mijn wind…

Toen ik mij verbeeldde te bidden tot onze Moeder in de Hemelen verbreedde en verdiepte zich mijn geloof Ik had toch al geen goede relatie met 'onze vader'!…

mijn kind ik draag je verzorg je; voed en koester moeders oergevoel een band door bloed en tranen breekt niet uit volwassenheid…

Onder moeders veren, Wil je toch het liefst verkeren. Want wel beschouwd Is dat het meest vertrouwdst Als je alles nog moet leren. Huiselijkheid Kent geen tijd.…

Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

de bergen zijn de borsten van Moeder Aarde die we willen bedwingen door ze te beklimmen een vlag erop zetten hun eigendom claimen maar die bergen zijn van niemand anders dan van Moeder Aarde de rivieren zijn de vulva van Moeder Aarde die we bevaren vervuilen verkrachten met onze rotzooi die we erin lozen via riolen…

verfoeid bestaan Mijn moeder belt, ze komt eraan Vervang de slappe rozen De drank en spellen van de grond De poef en stoelen in het rond Wat zeepschuim en dan hozen O moeder met uw zorg en plicht O lerares met straf gezicht Mij is 't genot ontstolen Frivole dagen, teugels los Ei, in een mum - ben ik de klos Weer duizendmaal…