Alle inzendingen over Moeilijke reis

een gevoel dat moeilijk overgaat maar laat het gaan en geef het tijd maar geef nooit toe aan... ...spijt…

Deze strenge winter zorgt voor veel pech Ik heb last van sneeuwblindheid, dus slecht zicht En nu ik luister naar het weerbericht Houd ik mijn blik maar moeilijk op de weg Volgens mijn oogarts heb ik niets te vrezen Want blikschade is heel goed te genezen…

Een zucht nu in het heden Omdat het zo moeilijk is. Te leven zonder iemand Te leven met gemis. Een glimlach voor de toekomst Onzeker en vol pijn. Toch met nieuwe moed en kracht Om wat er nog mag zijn!…

Is 't wonder dat de mens, in 't leven, Het beste spoor zo moeilijk vindt? Twee gidsen, die hem voort doen streven, En beurtlings wenk en spoorslag geven, — Fortuin en Min, zijn beiden blind!…

Voor dat de daad Gepleegd kon worden Moest Anders eerst Verontmenselijkt worden Zonder kon hij Het moeilijk doen Een gevaar had hij maar - Dat hij na zou denken Voor hij voor zijn Wereld-reddende actie Zijn trigger zou overhalen Is Anders een wolf in Volstrekte eenzaamheid Of zijn Anderen niet veel Anders dan Anders?…

Echt moeilijk is de uitkomst ook weer niet Voor wie de tricks zijn en voor wie de treat…

Het jaar gaat dood, Al weet ik niet waaraan: 't Is een diagnose Die zich moeilijk Stellen laat - deskundigen Zoeken de namen nog, Ze hebben slechts Twee maanden, Twee namen nog, Voor het lopende Jaar is geveld…

Het virus is dus moeilijk te verklaren, En ook niet in een doofpot te bewaren.…

De moeilijkheden stapelen zich op Nu hebben ze alweer een zware crisis De ongewassen mok - wat toch erg vies is – Zet heel den Haag behoorlijk op zijn kop Ze zijn daar goed in koffieleuterij Maar houden echter niet hun kop erbij…

Altijd hetzelfde liedje, jaar na jaar Het is toch niet zo moeilijk, zou je denken Om voor mijzelf een spaatje in te schenken Maar echt, Dry January valt me zwaar Ik zit hier elke avond in mijn stoel Te drinken met een hevig schuldgevoel…

Ik heb nog heel lang aan je bed gestaan je rimpelige wangen nog één keer gekust je was bezig aan je laatste reis en helemaal op, totaal uitgeblust. Je kon in het verpleeghuis niet wennen en het alleen zijn kon je niet aan je had nog één grote wens, en dat was om naar vader te gaan.…

er is een wachten er is verwachting een nieuw gezicht de vracht is licht de reis is zwaar de komst ontwricht het kindje lachte werd een gedicht van een beminde in de oogjes mist het kon de adem al minder vinden er werd beslist wij weten het witte onder de linde.…

In de stilte van de wakende gedachten die zoeken naar een belofte voor een volgende reis en een nieuwe droom over een tijdloze verhaal dat ooit begon met de verlossende hoop en een zee van volgende ogen die geduldig wachten op sprekende beelden van hun zwijgende maan.…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

te kunnen bekostigen naar wie of waar, geen idee maar weg, ver weg van hier waar liefde allang heeft plaatsgemaakt voor haat een overtocht in een overvolle boot terwijl niemand van jullie zwemmen kan overheerst de angst, geen weg terug alleen een onzekere toekomst die je tegemoet dobbert goede reis…

Dag lieverd, goeie reis een kus, niets zal ooit meer hetzelfde zijn.…

morgen verplaats ik mij per ijzer naar de stad aan het Zwarte Water en een star IJsselkanaal ik vertrek van 't Brabants platteland vroeg in de morgen, en ben aldaar gevuld met geduld en letters, veel later aldus reis ik door mijn eigen verhaal met een stop net over de Maas vanuit daar word ik vergezeld door een geringde vriend met sik…

eigen slagschaduw werpt schapen slapen daar, herkauwend, herkauwend, herkauwend tot de hei is gesponnen tot grove wol, mijn mantel, warm tegen de wind, ik sla hem om, wapen me met jouw zand in mijn zaken en reis, licht bepakt, verder – met jou verder in mijn hart zonder jou geen weg door de wereld…

Een reis die alleen kon eindigen op de plek waar hij begon. Aan de bron van de liefde is slechts de waarheid wijs. Voor altijd zal niet eeuwig duren als men niet is toegerust voor de hele reis. Een foto van een leven in een rugtas tegen de klippen op. Pieken kunnen alleen weer diepten geven. Een dal komt veelal na een top.…

, ze zegt dat er geen dood is, maar een reis waarin ze keuzes zal moeten gaan maken, ik benijd haar, al schrik ik zelf van die gedachte…

ook gaat Een stukje van mijn hart reist met je mee Voor altijd Goede reis, mama…

Ik reis om heel de wereldbol te zien En op mijn reizen gaat het steeds op rolletjes: Voordat ik terugkeer slik ik flink wat bolletjes Waardoor ik alle kosten terugverdien. Alleen minister Korthals in Den Haag Zit met mijn cocaïne in zijn maag.…

Zoals wilde akelei in maanlicht aarzelt tussen wit en roze, een rode beuk bij zomerzonsondergang vonkt met zijn kroon, en de diepe fjord op mijn lange reis zich spiegelt in het blauwste grijs: zo zie ik nog je huid, haar en je ogen als ik de mijne sluit.…

Het C.D.A. heeft weer een nieuwe stunt Een reisje naar Taiwan wodt aan enkelen gegund En partners mogen mee,dit zal Taiwan betalen De Haan wil weer een voordeeltje gaan halen Wat hebben partners nu met deze reis van doen Het is alleen een smet, op buitenlands blazoen…

op vreedzame graven staan gebeitelde woorden als afscheid voor de laatste reis bij een verzakte zerk staat postuum een boete als schandpaal van nalatigheid ze hebben een put teveel gegraven en met het planten van die extra pijn vraag ik mij af hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

De begraafplaats stilt mijn rouw, het leven een enkele reis. Een vagevuur verlicht de bedorven zonde, jouw hel een paradijs. Het meest triest? jouw vertrek doet me niets. Jouw goddelijk kadaver verwens ik, en ik sla de doodskist dicht.…

Elke zee is veilig Elke haven is een thuis De reis is vol vertrouwen Zelfs breekbaar gaat niet stuk Wanneer je elkanders baken bent En elkaar om beurten volgt Zoveel meer zul je behouden Op golven van geluk…

De ochtend ontwaakt donkergrijs, spreekt van krassende kraaien in verkaalde boomtoppen, van die forens die op zijn reis in de file wacht, van klagende ruitenwissers over tranend glas, alleen onderweg na een donk're nacht. Ik wou dat het weer zomers was en dat jij dan naar mij lacht.…

Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal. Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed. Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.…