Alle inzendingen over Nietjes OR woorden OR tussen

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

Teleurgesteld over zoveel of juist zo weinig gevoel voor mij, zette ik er maar vergeet me nietjes bij. In de hoop dat volgend jaar, je me niet vergeten zult.…

Hoe zacht ze speelt met sluike sprietjes ontwakend langs de smalle slingerweg en op het water wel een handje helpt met openvouwen van een lelieblad de pure naaktheid van een boom belicht om halverwege de ligusterheg zich neer te leggen in het kreupeldicht geweven bed van de vergeet-mij-nietjes.…

ik plakte pleisters zocht verwaaide verbanden hechtte jouw lippen vond zeven doekjes voor het stelpen van het bloed ik leidde je hart van a naar beter dichtte je verwondering met nietjes en lijm depte je tranen deed een greep naar het compres dat geen ruimte liet…

marmer gebeiteld gedicht de tijd vervliegt zo snel ik wil haar in mijn handen als kostbaar goud op een fluwelen kussen dragen ik wuif mijn gedachten vrij naar het zuivere wit in ’t hemelsblauw pluk handen vol vergeet-mij-nietjes die breng ik straks naar jou…

Honderd en een, vergeet- mij- nietjes kleurden haar tuintje blauw een tinteling van bloempjes met een hartje. Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet.…

verlangen naar een hemel van vergeet-me-nietjes blauw naar lange lichtende dagen vol van zonneschijn met avondlijke geuren van meidoorn en jasmijn in de rozentuin met mijn vrienden waar ik van hou een verstrengde lockdown heeft ons uit elkaar gedreven in mei de riemen wat losser, mogen wij weer buiten leven!…

naar complimenten vissend vangt u telkens bot en zelfkennis missend verzuipt u in uw lot uw woorden zijn vergeten omdat u zich versprak tot op de draad versleten noemt u uw vodden, pak een overhemd vol gaten met vlekken in het zicht waar ooit de knopen zaten houden nietjes alles dicht uw adem geurt naar dieren - maar dan wel jaren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

draagt karakter voort omarmt allen een gezegend Nieuwjaar wie of wat hij zij stap voor stap dat maakt de weg vrij naar vrede en licht tussen haar oevers van oost tot west, van zuid tot noord van licht naar licht uit de hemelbogen wekt bloem, blad en kruid die vriend alle goeds toe!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ik heb dezelfde tere trekken van mijn moeder, die zij van haar moeder had geërfd : dezelfde blonde noorse haren, dezelfde vergeet-mij-nietjes blauwe ogen waarin ik de fjorden weerspiegeld zie dezelfde speelse glimlach om mijn schalkse mond.…

Tussen twee woorden even een glimlach, zomaar. Tussen twee zinnen even een streling, zomaar. Tussen twee verzen even wat stilte, zomaar.…

Maar zoals het meestal gaat, is er een wereld van verschil, tussen woord en daad, en ‘t geld geeft snel een geschil. De ouders vol van zorgen en leed, zijn naar de pers gesneld, en na ‘t slaken van hun wanhoopskreet, gearresteerd… met geweld.…

Ik voel me als een bakvis verliefd op 'n getrouwde man de mijne hoort en ziet niets zit met z'n neus in de boeken vergeten wat verliefdheid is. We treffen elkaar in de coulissen van ons beider leven het is gecompliceerd maar ik kan het genoegen van onze tête-à-têtes niet missen. Deze liefde geeft me energie houdt m'n huwelijk in stand…

Geboren onder de zon gaf jij mij de mooiste roos, ik bloeide zo uitbundig dat ik mijn twijfels overwon Slapend onder de nacht begreep ik het geurend beminnen, ik verdronk zo in jouw armen dat ik droomde diep van binnen Ontwakend onder de maan kwamen de sterren los van de hemel, jij dronk zo van mijn huid dat ik danste door jouw naam…

Ergens tussen nu en morgen ligt een hele donkere nacht. Waar misschien de maan zal schijnen en een mooie sterrenpracht. Het licht aan de hemel verschenen zal verlichten het pad dat we gaan. Waar we in het donker verdwijnen of even stil blijven staan.…

rond weergekeerde hielen rimpelt het water wanneer ik de rust liefkoos van luie lentedagen en iedere gedachte die ik in mijn strandtas wil dragen langs voorbij zeilende woorden en kuierende lippen vangen schelpen het maanlicht die als mijn schaduw, zo traag dansen en draaien ik lees vogels en bloemen in duinzand en wolken pluk…

dagen duren lang, elke dag droom ik van jou, omdat ik van je hou, ben bang voor ruzie, bang voor dat het over gaat, elke dag hou ik meer van jou, we praten niet zo gauw tegen elkaar, laatste vraag, gaat het niet meer tussen ons?…

Tussen doen en laten zie ik alles maar ik kan er niet bij Hoeveel gedachten wonen in verlangen hoeveel bergen tussen ons bedacht Ik moet mijn hartslag vinden tak voor tak de bomen lezen Neerstrijken als een vogel landen om nergens heen te gaan…

de hele nacht was ik dicht bij je en in het bewegen van de golven verbeeldde ik me twee vleugels in mijn adem onze liefde werd een vogel sierlijk en vol witte veren meeuw, zei ik zacht en jij verlengde het landschap aan de toppen van je vingers, zoals een horizon glinsterend geheel en al zee met de branding waarin ik naar…

voeten de zee geurt sterk en zuiver de wind ruikt naar regen hier en daar ligt aangespoelde rommel ik raad naar de geheimen van het grijze water de wolken rollen open tot zilveren gedachten waar ze zich al die tijd schuilhielden een koestering van verbeelding een verwijzing naar de zoete vreugde van de nacht het stille verbond tussen…

Met de juiste schoenen in goed gezelschap is het goed toeven langs de Waal Mooi weer deze zomer heeft ons aangenaam doen zwemmen tussen de kribben De zon nodigde uit heerlijke verkoeling Aangenaam in de rivier Waak echter voor de stroom en de trek van vele schepen die fataal verrast Rivier tussen dijken met zeer stevige kracht…

Ons in komt staan, Tussen de buiken van Hen die je in liefde kregen…

ik herinner me nog zo'n dag als deze 't zachte regenlicht overeind getrokken door de roos in het perkje naast het zomerhuis een vlinder die voorbij trekt niet groter dan de vingertop waarmee ik een cirkel teken op het raam om het vergezicht te openen de weg tussen zandhaver, de oude duinen en het heideveld dat stil wacht op het…

in het licht van porselein werden de kinderen mensen vrienden vervaagden tot verre schimmen haar hart was dun en zacht toen de dood haar ergens tussen de regels neerlegde…