Alle inzendingen over Nog

Verschrikkelijk, als straks het kabinet besluit dat hij belasting moet betalen. Hij loopt voortdurend om Box 3 te malen en slaapt onrustig door de WOZ. Maar Maxima ontzorgt haar echtgenoot: ‘Ach Willem, dan verkoop je toch je boot.’…

Was benieuwd of ik bij jou toch ergens sporen van mezelf nog terug zou vinden. Ik vond ze niet en zag dat ik voor jou dus echt nooit had bestaan. Ongezien en ongemist kon ik weer verder met mijn leven. Alleen ikzelf weet nog wat ik toen zei en dat geen mens ja, zelfs niet jij mijn roepen heeft gehoord mijn woorden, die…

Aan ’t eind van ’t jaar betreurt men altijd even De lange lijst van hen die ’t leven lieten We zijn ontroerd, maar men wil ook genieten Waarom geen lijst van hen die heel lang leven? ‘k Noem Vera Lynn en Doris Day, die twee… Ze léven nog! Hiep, hiep, hoera, hoezee!…

“planeten elders mogelijk vol leven” (gelukkig zijn ze heel ver hier vandaan want anders ging men daar óók naar de maan) voorlopig valt ook hier nog veel te streven misschien zijn ‘hullie’ ook wel dom en braaf en lezen net als ‘hun’ de telegraaf…

De Spaanse troep, met Alva aan het hoofd, het Franse leger van Napoleon, de Duitse Wehrmacht die ons overwon, zij hebben ons geknecht, gekweld, beroofd. Maar door de Euro is ‘t ons thans vergund ze te betalen met gelijke munt.…

We blijven vechten in Afghanistan Het kabinet noemt het een opbouwmissie En dat soms iemand terugkomt in een kissie Wordt wel betreurd natuurlijk, daar niet van De Kamer zal zich straks hier achter scharen Om zo de lieve vrede te bewaren…

onontgonnen land een wereld zonder grenzen vruchtbare aarde maar ik ben bang meedrijven maar waarheen mijn god ik voel de vrijheid wanneer ik weer wil kiezen de rups en de vlinder als het aloude verhaal geen weg terug en ik val stilte overal ik zweef over een donker dal mijn ogen dicht ik voel het licht spiegelen kan ik niet…

Als er geen verlies of winst wanhoop noch hoop was probeerde ik me toch altijd aan iets vast te houden. Wat het was wist ik niet precies, vaak dan meer het is iets in mij dat gloeit en warm is, dat wil delen. Iets wat wil bloeien met velen zomaar, voor niks. Iets in me dat geeft dat telkens herleeft. Dat was iets, is iets, blijft…

De schijtlijster voelt zich vrij: hij of zij, poept alles onder met eigen schijt; schijt dat hij heeft aan schijt. De lijster fluit niet meer, doet een ander alleen nog maar zeer. De schijter schijt voor zijn eigen weten in geweten: schijterd als hij is! Gemis aan beheersen van de kringspieren, verloren van werkelijk mensenmanieren gereduceerd…

Het vrije wilde paard dat tussen struik en springbron leeft vlucht voor onweer in een vergeten mijngang schuchter-dof stampend gaan zijn hoeven over het oude karrespoor als een verlopen slangenrustplaats klinken langs wand en zoldering achter hoeken de laatste verste echo is kloek en vastberaden: de stap van de geknechte soortgenoot…

Het t-shirt dat ik voor 2 Euro kocht Blijkt dus gemaakt door Indiase meisjes Vroeg oud gewerkt voor onze mini prijsjes Vindt H&M dat weer te vergezocht? Wat weten we veel smoesjes te verzinnen Voor al het garen dat we hierbij spinnen.…

Op wandel langs de Grote Gracht verdwijn ik in de schaduw van mijn vrouw. De zon wriemelt door de blaren en geeft nog milde warmte af. Er is gefluit van vogels her en der. Gaaien krassen. De lucht is blauw. Boterbloemen bloeien. Voorbij het pad verschijn ik weer alsook de schaarse auto's. Een haan kraait honden blaffen. De…

St. Yves met zekere hand bewerkt zij steen rank het lijf, sterk, de spieren gespannen haar beitel baant een weg naar geen terug meer mogelijk hout donker, hard, gesneden tot oervrouw gevormde rondingen transparant en zacht na dagen schuren, schaven en polijsten beeld met uitzicht op oneindig water ogen starend naar de horizon waar lucht…

In de lente is het Zo voorspoedig begonnen De bloesem overweldigt Al het oude, wijst het Donker van de winter Resoluut de deur Het nieuwe leven Gaat los, de knoppen Barsten open Wind, water en warmte Doen de rest - Het fruit begint te rijpen, Wel anderhalve maand te vroeg, Een fikse zomerbries Komt onverwacht, het fruit…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Een merel op een schoorsteenpijp, geeft een openlucht concert, waardoor ik mijzelf begrijp. Brengt zijn lied met de borst vooruit, 't is mijn binnengevoel, dat hij naar buiten fluit. O, vogel wat ben ik gek op jou, als symbool van vrijheid, neem ik jou in ogenschouw. Zou je vleugels aan mijn rug willen zien, ben dan pas vrij, als een…

Het is weer maandag, een nieuwe week begint. De was moet gedaan, de vuilnis opgeruimd. Hè, bah, wie dit verzint! Ik doe maar mee. Al voor de koffie, maak ik dat klaar. Dan kan ik rustig zitten, gezellig bij elkaar. Een volle bak vanmorgen. iedereen is paraat. Even uit de sleur, eventjes wat anders, even buiten de deur. Het gaat…

Aan de afgrond schiet een vlam uit ons op, gelikt -- door het totaalvuur.…

dit was het huis waar wij woonden het veld waar we lagen in zomergeurend gras hier was ons tintelende samen in het milde stille licht waar we in de verte van onze ogen argeloze dromen droomden hier was de geurende aarde de zoete lucht van oude lindebomen in de donkerte van de nacht hier was het zilveren stromen van de beek de spiegeling…

Hoewel ik nog nooit proza heb geschreven Ben ik het voor de toekomst wel van plan: Wie weet schrijf ik een prachtige roman Die als het meezit ook wordt uitgegeven. En voor mijn aanstaand literair talent Is mij reeds de Nobelprijs toegekend.…

De handen van de zanger verstomden voorgoed nadat de militaire macht was toegezongen in dissonante akkoorden tijdens de zwarte nacht kritisch klinkende woorden worden met bloed beschreven in het volle stadion als dank aan ‘t vrije leven onder de Chileense zon de stemmen vermoordt leeft desondanks als melodie de gedachte voort…

Het waaide heel erg hard in Nederland, We voelden alles in zijn voegen kraken, We moesten het normale leven staken, En spraken van ‘veel kracht’ en ‘imposant’. Al zijn vaak de gevolgen wel enorm, Je weet het zeker: altijd luwt de storm.…

Kijk wat een kracht Saddam de mensen geeft: Ze vechten voor hun leider tot de dood; Mijn god zeg, wat is zo’n dictator groot, Terwijl ons land zelfs geen regering heeft. Maar wat Irak straks wel van ons kan leren, Is de verkiezingen organiseren.…

Door bommen en door vuur in open veld Zijn duizenden soldaten reeds gevallen En daarom zendt Bush nieuwe duizendtallen, Want hij brengt graag de vrede met geweld. Dat zijn dus twintigduizend nieuwe doelen Waarop Irak zijn woede weer kan koelen.…

Er valt de laatste tijd op de tv Qua inhoud niet zo heel veel meer te kiezen Alleen nog politiek en stemadviezen Toch heeft de helft van ons nog geen idee Dus willen wij de standpunten nog weten Die donderdag al lang weer zijn vergeten…

De sneeuw ligt sprookjesachtig op de takken Het is echt onvoorstelbaar wat er viel Draag schoenen met een winterhard profiel! Vergeet jezelf niet stevig in te pakken! Een sneeuwkerstkaart is zó 2010 Die wil ik deze eeuw echt niet meer zien…

We hebben nou het ergste wel gehad De wereld ligt welhaast weer voor ons open We hoeven geen café's meer te ontlopen Als buitenbeentjes in de binnenstad 't Is morgenvroeg al niet meer aan de orde Het kan alleen nog feestelijker worden…

Er was eens een boterbloem die als 'echt' droomde van een boterhammenland Van lekkere belegde boterhammen Na het eten, smullen, slikken bijna ongegeneerd schrokken voelde hij zich zo overmand en 'voelde zichzelf aan de tand' De boterbloem concludeerde: Er was helemaal geen boterhammenland en dat smullen van belegde boterhammen…

't zit op mijn mobiel, eveneens op iPad, kan er niks aan doen maar het heeft wat! Ik MOET het spelen. Op de kermis staat een zelfde apparaat, met dien verstande, daar moet geld in. En EEN keer per jaar, kun je me vinden daar, winnen doe 'k er niks, maar dat apparaat, trekt als een magneet. Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de…

Jaren is die kast in ons bezit. Oud is ze, maar wijs. Haar lichaam kan ik verplaatsen zoals ik wil. Zij geeft warmte aan mijn bezit. Als we huwden was zij de eerste die ons huis sierde. Ze werd door mijn hand gestreeld voor het stof. Ik hou nog steeds van die kast. Waarom weet ik niet, ze houdt mijn verleden vast. In mijn eerste huisje was…