322 resultaten.
Nostalgie…
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 naar
je warme handen die zich zoekend
een weg banen in mijn wilde haren
je bonzend hart dat op hol slaat bij
het fluisteren van je naam
je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit
van ons geliefd café
dit zijn nu maar enkele kleine dingen
maar weet heel goed
het doet zo’n deugd van binnen
elk afscheid is er een teveel
nostalgie…
Nostalgie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 214 Ik kocht een doos met 24 Vegter's-rolletjes
bij Albert Heijn.
Voor de helft van de prijs. liggend tussen
een stapel overgebleven artikelen van Kerst
en Oud en Nieuw 2016.
Met een gratis spuittuit, maar de slagroom
hield ik om persoonlijke redenen achterwege.
Ik heb er flink van gesnoept, want er zitten
nog maar 3 in. Ze doen me denken…
Nostalgie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 De kolenboer verkocht nog antraciet
Ik moest een zak gaan halen met mijn step
En die verdween dan in de zware klep
Van onze zwarte kachel in Hoogvliet
We woonden in een industriegebied
Met Sjors en Sjimmie, Donald Duck en Pep
De kolenboer verkocht nog antraciet
Ik moest een zak gaan halen met mijn step
We waren nog bevreesd voor Sint en Piet…
NOSTALGIE...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 pagadders schieten
propjes papier naar mijn hoofd -
ze raken mijn jeugd…
Nostalgie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Ik zal de plekken
van mijn verleden
niet meer betreden,
want ik houd
de betovering intact.
De bezieling
gaat verder
en laat een spoor
van leegte achter.
Alleen in mij
dansen de herinneringen
als onverwoestbare
filmbeelden.
En in anderen anders,
maar ook dat gaat
voorbij, waarna zelfs
het verlangen het opgeeft.
Diep in de oceaan…
Nostalgie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 Verlaten parkbank
mijn liefdes zijn verdwenen
weggejaagd door tijd…
En dan...
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.538 Door tederheid vergeten
vergeven de pijn
dan het verdriet
zo zinloos allemaal
Door vergeten tederheid
nostalgie op menu
de zorgzaamheid kwijt
nu verder…
Openhartig
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 190 Hoe zwaar
is mijn hart
om te dragen
Hoe zwak
kan mijn stem
om vriendschap vragen
Hoe fragiel
bespiedt
mijn ziel
de dagen
in de verte
en ik zie
alleen nog
nostalgie.…
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 99 Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.…
KOMMER VAN ONS KAMPEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 628 Nostalgie die ons belaagt
en, wat me van het najaar beklijft,
het dorre loof uit takken jaagt.
En als het dan daadwerkelijk dreigt
dat de herfst zijn intrede doet,
de dag weer korter wordt in tijd,
maar aan luchtigheid inboet,
zie ik ons beider sterfelijkheid.…
Twaalf keer koekoek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 556 Zwarte Woud nostalgie
zwaartekracht
rond middernacht.…
Vintage per ongeluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 258 Storing door noodstroomtest
Eventjes géén TV
Dàt is pas nostalgie
Wordt vast een hit
Terug naar de tijd van het
Evengeduldbordje
's Nachts alleen sneeuw
En geregeld zwart-wit…
Herfstfilosofie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 kristal
waarin achtpotigen drinken van hemeltranen
Met mijn verkleumde handen diep in mijn zakken
voel ik een heimwee
naar mijn ontvankelijkheid als kind
Ik leek mij niet bewust van de kou
noch van de geur van nostalgie
omdat ik de wereld als een wonder zag
vanuit mijn eigen kasteel
van flinterdun kristal….…
Passievlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 Jij vroeg was deze hang een zucht
Naar Eva's appel, passievrucht,
Was deze puur uit nostalgie geboren?
Jij vroeg mij naar de liefdespijn
Naar 't bitterzoet van rode wijn,
Was jou en mij geen morgenland beschoren?…
RECONSTRUCTIES
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 988 Er schijnen oude helden terug te keren
Van Klukkluk tot aan Freddy Mercury
En zo verwart men nep met nostalgie
En imiteren met reïncarneren
Maar ongeacht de grime of wat ze zeggen:
Hoe alles wás blijft zeer van die ver wegge…
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Idealen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 Idealen verdwenen
je kunt er om wenen
maar is het niet fijner
te zoeken naar nieuwe
om weer iets te wensen
Ach geef ons toch
onze dagelijkse idealen
zodat wij niet verzuren
in hopeloze nostalgie
of valse bitterheid…
Jij meisje jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 6.172 Jij meisje jij
dat zomaar ergens staat, staart
mij bekeert
verleer ik wat het was om te (on)pas
je verwonderende ogen te kijken,
je te stralen
en te verhalen
over hoe grauw nostalgie is
in contrast met jouw meisje jij-zijn.…
Schimmel
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.153 De grote zaal is leeg en
in de haard dansen de vlammen
Van de bedienden slechts
hun verre fluisterstemmen
Een ogenblik is alles stil
een dood moment in tijd
de neus gedrukt in het
naar stof riekend trijp
van de versleten canapé
Naar buiten kijkend
in de wintergrijze lucht
een sledetocht met paarden
over het landgoed van mijn…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 774 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…
Eemnes
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 1.162 van Eemnes binnen
tot Eemnes buiten
liggen nog steeds
in zondagse rust
langs de dijk
weilanden
vierkante eilanden
monotone schoonheid
tot de einder herhaald
polderwegen vallen
samen op een punt
en ik die niet wist
dat je er verder kunt
boerderijen wachten
in slagorde
erven geharkt, rustdagklaar…
De oude onomatopee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 671 De oude onomatopee
klimt stram uit zijn cabine
en stekkert vast een '1', een '2' -
zijn pet staat naar benzine.
Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree,
zijn hang aan de machine.
"Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee:
het is het ongeziene ..."
"En", zegt hij schoorvoets, "onderzee
moet ik de kost verdienen.
Maar verder maak ik…
dwaalkind in Tienen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.099 ik ben niet vergeten
hoe je de wereld verkende
in uren en uren op je kinderfiets
de steile helling en het enge bos
waaraan voorbij, de wereld vredig werd
en haast volmaakt, met de wind
in het gezicht en de geur van het land
losgewoeld door de trekpaarden
dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…
NEVELIGE AVOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 360 Langzaam daalt de schemerige avond
over een verlaten heuvelweg
Mistflarden hangen als rookpluimen boven de velden
en buigen zich over een heg
Als onder een wollen deken
wordt de wereld om me heen zachtjes ingestopt
Het is een andere wereld
die zich geruisloos aan mijn oog ontpopt
In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe
ergens in een…
fluisterdun
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 216 teveel verdriet
hangend in de lucht
altijd gemengd
met resten tederheid
als onvervuld verlangen
naar meer dan matheid
als onverwerkte blokkades
afgeremd door onzekerheid
in een ver verleden
lonkt nog immer
ongecompliceerdheid
als fluisterdun ideaal…
onverwachts bezoek voor de deur de tranen van de herfst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 74 een groot rood blad
vliegt op van de binnenplaats
zou ze wel thuis zijn…
Evergreen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 309 het eeuwig groene
tuinpad van mijn vader blijft
unforgettable…
Fris geel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 353 ~
de paardenbloemvlek
op mijn zondagse jurkje
rook naar sunlight zeep
~…
Groendenken.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 709 In mijn hoofd is alles groen
of ik nu naar buiten kijk
of mijn ogen sluit
Ik zag ergens een berichtje
van je staan, gisteren
Je bent er dus weer
Het deed me wel iets, ja
Een vleugje nostalgie
kwam er over me, dat wel
Nee, geen rillingen meer, maar toch
Of het je goed gaat met je en zo
en dat ik niks wist te zeggen
Zo’n soort…
Ophaalbrug
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 661 Betonnen ding
wat nooit bewoog
nooit ging je omhoog
een brugwachter
zag je daar niet staan
je kon gewoon
er onderdoorvaren
of overheen gaan
iedereen sprak er af
prille liefdesparen
ook relaties
waarvan men sprak
in zoveel roddeltalen
achterklap en staren
stelen van een kus
even vlug
dat betonnen ding
wat nooit bewoog
altijd was…