Alle inzendingen over Onbevlekt

De gezichtloze verschijning begroef ik onder de heuvel van een onbevlekte droom.…

onder een gestippelde stolp van inkt stampt de ezel met een gebarsten hoef klampt de maagd zich aan zijn poot vast zinkt ze in een zee van stro en stroop Jozef slaat, zaagt, schaaft op een tapijt van krullen tot de kreupele stal er staat planken zonder frullen de os herkauwt met schuimvlokken op de lippen bij de eerste verbeten wee kauwt…

Je doet maar wat je leeft je leven en loopt over een onbevlekt pad het heeft een reden een ieder volgt zijn eigen weg en maakt zo zijn eigen verleden.…

Het zijn twee uitersten de eenvoud en de diepere lagen sommige mensen zijn snel thuis wanneer ze de stilte van de zee bezoeken ik zou niet in de schoenendoos van die zeldzame dichters willen kijken want ik voel de serene eenzaamheid als ik in stilte aan de dood denk hoe mijn vader is heengegaan zonder ooit op de golven te varen met zijn…

Mijn onbevlekte vanwaar die zilveren straal aan uw naakte hand…

Zielloos krast de pen langs het blanke vel onbevlekt schrijft zij haar laatste regel…

ik zie uit naar morgen waar het licht nog onbevlekt is alsof ik in de toekomst word geborgen een verwachting zonder gemis…

Schatje, wat schat je - dat Maria onbevlekt ontvangen is of zou haar hoofd toen ze ging solliciteren weer besmeurd zijn met duivenpoep?…

Ongedwongen en zonder woorden Werden blikken geworpen En losgelaten Op het zicht Mooi werd gezien Tot onbevlekte schoonheid Verdween Door bedekking…

geen lijn is onbezet alles hangt buiten wit en onbevlekt wind speelt met lakens wappert laatste restjes weg neemt mee wat ooit vuil was…

Liefje lief Vertel De liefde Druk je vochtige Rood gestifte lippen Als een stempel Over gans mijn lijf Geen plekje onbevlekt Laat me niet vragen Noch wachten -Doe! Bestempel me.…

het zonnetje schijnt joechei ik leg de badbroek klaar ik loop naar de douche ik wil onbevlekt het water in ik ga langs de spiegel zo’n lange staande manshoog ik kijk onverhoeds ik loop door op weg naar plan B…

Uzelf werd zonder erfzonde geboren Maar dat is een geheel ander verhaal Dat was een dogma en op grote schaal Werd het verteld aan wie het wilde horen Anders kon u niet worden uitverkoren Een kind te baren anders dan normaal Althans zo dachten paus en kardinaal Later heeft men dit uit het oog verloren Maar of u nu gemeenschap had of niet…

zacht wuift geluid de stilte toe wiegt een refrein van eeuwig rustig zijn tonen smelten samen ritmes zonder adem in kleuren die vervagen tot wit leven weer gaat dragen in onbevlekt ontvangen klinkt de melodie die ik nu voor je kleur geef geluid aan ons gezamenlijk verlangen…

het is nog vroeg, de zon aarzelt niet vandaag er vliegen vrolijke vlinders in jouw lege maag je kijkt naar de datum, staart naar de klok de kippen mogen eindelijk uit het hok je stuurt een vraag naar de wolken die de dagdromen speels vertolken het antwoord komt in natte druppels die vallen reeds moedig en gestaag het wordt een onbevlekte…

je wel verschijnen mijn strakheid is je iets te veel wilt vrijheid in vervloeien ik voel je grilligheid opbloeien in momenten met elkaar ontspan en ben mijn muze maar het grootdoek van gedachten staat al tijden klaar, ik raak je niet met varkenshaar maar marterzacht strijk ik over je hart ik lach als jij het doek bedekt je blik is onbevlekt…

haar kille schoonheid verlicht de nacht witte maagdelijkheid poederzacht zorgvuldig alles toegedekt nog niemand het beroerd zo rein en onbevlekt, dat het mij ontroert nu ga ik het schenden vol genot en spijt mijn stap knerpend en met kinderlijke vrolijkheid Joke…

de zomer is voorbij kinderen gaan naar school een andere juf of meester in een nieuw lokaal spullen zien er mooi uit alles ruikt nog fris schriften zijn nog onbevlekt eerste les staat op het bord vriendjes en vriendinnen vertellen over hun vakantie…

Duizend, duizend, duizend maagden volgen, sneeuwblank door de nevelige sluiers, dragend in de hand de blanke lelie, zingend zoete koren door de heemlen, volgend waar hij gaat der maagden koning en hunne onbevlekte koninginne.…

Van hem, die anderen de wet voorschrijft en zelf kuis, onbevlekt en heilig blijft, mocht niemand zijn geslacht in rubber hullen. Maar homohoerenlopers met condooms zijn in z'n jongste boek tòch waarlijk Rooms.…

knisperloop door niemandsland het uitgestrekte onbevlekte ik schrijf mijzelf heel even op een onbeschreven blad strek mijn tong verlangend in de ruimte waar vlokken brandend landend tot versmelting komen heerlijk onbeschrijfelijk lijf'lijk ijs - ijs koud…

De rust, die wordt opgewekt, kijkend op de paden, onbevlekt, kijkend naar de neerslagbui, vormt een deken op de pui, is de oorzaak van witte sneeuw. Zowaar ik zit verandert de wereld langzaam in wit…

Als tedere bloemblaadjes openen van de witte roos in maagdelijkheid zo puur onbevlekt in zachtheid van diepe liefde zoete geuren van beminnen zit er een steel van doornen die het hart bloeden laat want ieder die het pad bewandelen gaat weet dat niets is zonder pijn en zorgen van verleden het nu en morgen…

Het laken niet meer onbevlekt ontvangen geblust door haar die hij slechts hoort.…

gestorvenen zijn hier sinds lang verschenen zo onbevlekt tast het licht der eeuwigheid rond dat het ons van hoop en vreze ons bevrijdt elk open graf heeft ons losgemaakt in hogere machten wie weifelend nog de nissen stond aan te wijzen met een glimlach de stenen afvoelt waant zich plotseling tijdloos in herinnering van antieke mijmering…

samenzang van koren ben ik uiteindelijk geboren het is niet leuk een kind te zijn uit een zoveel gevraagd refrein ik ben het kindeke zo teer en fijn alleen mijn moeder had de baringspijn groeide op voor galg en kruis en wist in pinksteren mijn hemels huis vier nu uw eigen kerst in weer geboren worden klinkt halleluja in nog onbevlekte…

Een ballerina op een bepoederde spiegel in pirouette een ballerina van glas, zonder ogen, zonder hart zie hoe ze cirkelt in haar eenzaamheid onbevlekt wit en onbevangen er ligt geen deken van onverschilligheid over de waandenkbeelden die haar vader bezig houden tijdens het ijlen in de koorts-tocht van zijn ziekte op zijn vlucht langs de…

Toekomst ligt breekbaar In mijn gedachten Mijn handen vouwen zich In gebed om zekerheid Ik doop mijn pen In meren van verlangens En laat een waterval Het onbevlekte wit bevangen Mijn verlangens schrijvend Ontdoe ik mij van het blad Voor mijn mond en laat gedachten de einder zoeken Mijn handen ontvouwen zich Berustend in eigen kracht…

wij draaien strelen en aaien de werkelijkheid tot voelbare proporties in het passeren proberen wij iedere keer weer iets nieuws te traceren nog niet ontdekt onbevlekt door onze onvermoeibare handen en onderzoekende geest wij lijken te blijven maar onze ego’s zijn ook deel van de cirkel van leven alleen wij graaien tijdens het…

Hoe ik uit mijn twijfels glijd, mijn handen rood tot ridders sla twee onbevlekte paarden vouw en je zo, dwars door alle straten heen naar m’n bed toe streel. Mijn droom is een hoop stil jij - de ochtend vrees ik als een speld in de lucht.…