Netgedichten

netgedicht (nr. 13.778):

onbevlekt

onder een gestippelde stolp van inkt
stampt de ezel met een gebarsten hoef
klampt de maagd zich aan zijn poot vast
zinkt ze in een zee van stro en stroop

Jozef slaat, zaagt, schaaft
op een tapijt van krullen
tot de kreupele stal er staat
planken zonder frullen

de os herkauwt met schuimvlokken op de lippen
bij de eerste verbeten wee kauwt ze op een olijftak
snauwt ze hem bezeten toe met een helle blos
een kribbe van wrakhout is met dons gevuld

de zoon duikt naar de bodem van haar bekken
dan puilt uit de schoot een bloederige krop
een vliezige schedel die ruikt naar de anemoon

de koorts tekent scharlaken vlekken op haar wangen
Jozef strooit bloemsuiker over de reine moederkoek
eet uit een bedelnap en heft triomfantelijk de toorts