8099 resultaten.
STIEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 859 ontroerd ondergaan wij de beelden
uit het vrouwenkamp Ravensbrück
ruim 60 jaar na dato ziet een mens
en wat voor een met afscheidsbrief
en loden last van wat eertijds was
diep neergedrukt niet klein gekregen
gebogen gedaante in de kille regen
ongebroken en onvoorstelbaar vief
vrouw en moeder van twee kinderen
te vroeg weduwe rotsvast gelovend…
de zee is van de kook
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 451 het dragen
van emmertjes water
naar zee en oceaan
voor warmte aan de vissen
geeft heden een ozonkater
zont straalt ongebroken aan
celsianen hebben uitgewezen
het zoute water is gerezen
smelt maakt steeds ijs vrij
de pool krijgt zelfs eigen tij
tijd voor de greep uit ons vriesvak
naar ijsblokjes voor in de koelzak
als druppels op een…
het marmer glanst
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 500 het marmer glanst
polijst de tijd
die is geweest
in aders die
het leven raken
subtiel detail
verspringend soms
ze waren daar
toen Gaia nog
haar aarde maakte
eeuwen splijten
in geopend steen
de houwer kijkt
er vaak langs heen
ziet ongebroken lijnen
dat spel kan hij
met een geoefend
hand verfijnen
ze worden in nog
zachter kleuren…
De Hemel schreef een sprookje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 784 Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert
zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht
vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen
en een manke tortelduif
Het woekert, het wordt later
dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s
tegen de gevels ketst
Zijn kraag bedekt zijn aangezicht
Zijn handen vouwen stevig het auto…
De windstilte.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 787 Het windstille gedeelte
van waar jij eens stond
tussen de duinen
midden in het zand
daar is
waar onze liefde
een einde vond
Het windstille gedeelte
van de natuur zo mooi en blauw
vertelt mij dat het over is
het spijt mij
ik hou niet meer
van jou
Door de stilte van de wind
die je niet hoort door je
tranen
wil je zeggen dat je blijft…
Als de dag overgaat in de nacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 323 De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde
het avondrood toont zich in al haar rode glorie
de dag ging snel, zoals elke dag
de avond is korter, maar dat ie tie altijd.
De zon aan de ene, de maan aan de and're kant
ze knipogen naar elkander
zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen
zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…
Jij recht nog ongebroken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 ik zie je profiel
waarin de lijnen
zacht tekenen
een stralende lach
nog volop warmte
en ruimte geven
jij recht nog
ongebroken ondanks
alle spoken in je geest
de slanke leest
geeft jou een zweem
van jeugdige vitaliteit
die niet altijd
correspondeert met
jouw persoonlijke realiteit
tegenslagen in bestaan
hebben jou nooit geknakt…
Zit de schoonheid echt vanbinnen?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 318 Zijn veerkracht lijkt nog sterk en ongebroken,
en zijn geweten licht en ongekweld.
Maar of de Italianen hem verwennen,
of hij de strijd nu wint, dan wel verliest,
of zij hem weer als opperhoofd erkennen
of men toch liever voor een ander kiest,
er is toch iets wat niemand kan ontkennen:
hij heeft een goede schoonheidsspecialist!…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 369 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
de mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten
dat je geest nog ongebroken was
zagen hoe…
Verdraagzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 We leven met elkaar hier, in dit landje.
Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig.
Ons eigen eilandje,
omheind en afgebakend, als was het heilig.
Toch kruisen zich onze wegen,
als we onze veiligheid verlaten gaan.
We komen steeds elkaar weer tegen,
als we buiten onze grensjes gaan.
Dan gaan we vergelijken,
argwanend zien we elkaar…
Wit, wit en nog eens wit...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 4.826 Hoe wit die sneeuw
die dwarrelt langs de wegen,
die sneeuw die smetteloos
de daken wil versieren,
die sneeuw die stil,
behoedzaam alles dekt:
de mensen, planten en de dieren,
Niets is hier nog bevlekt,
alleen het wit mag blijven
al is het maar heel even,
dit leven
in al zijn onschuld
hier en nu.…
Eerste persing,
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 127 Hun godin is in
de golven ongebroken,
in aarde ongewroken.
Onder zand en as
geslapen, wel duizend jaar,
hij stond op, was klaar.
Waait stof langs de kust
van zielen en van sterren,
kust licht van verre.
De maan in de zee,
gebakken voor mens en dier,
licht van hemelse stier.…
zag schaduwen verschieten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 413 je kwam binnen
ik zag schaduwen verschieten
de kamer lichtte op
vrouwen leken ronder
nog zachter in benadering
mannen stopten hun vergadering
je liet de gastvrouw blozen
lachte het gezelschap toe
je ogen glansden, maar je stem klonk moe
we wisten dat je lichaam
niet meer wilde, merkten dat
je geest nog ongebroken was
we zagen hoe…
Rode wijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Het geluk dat we kunnen delen,
is onze scherven samenvoegen,
tot een veel groter verband,
dan we ongebroken waren.
Is ontdekken dat we meer delen,
dan dat we verbroken liefde zijn.
Is uitzoeken of het muziek is,
dat we in verdriet herkennen.
Of het hetzelfde verlangen is,
dat mensen eeuwig samenbindt.
Hetzelfde stromende water.…
Wit op Wit
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.349 tijd
waarmee uw diepste wordt beschenen
Maar het is toch wit-op-wit - zei ik
en draaide me opzij
maar de man die het mij zei
leek met mijn laatste woord verdwenen
In verbazing bleef ik achter
met dit ene schilderij
dat mijn verbijstering trotseerde
witte veertjes had gerezen
en ik dacht er aan de man
aan wat hij zei - wie hij kon wezen…
het oude spoor
gedicht
3.0 met 77 stemmen 11.956 Verweerd en afgeschreven,
opgeheven, maar altijd
nog kaarsrecht en ongebroken
blijf ik, daar waar geen mens meer gaat
eenzaam van het verleden dromen.…
Deze stilte heeft je lief
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 416 Terwijl de maan haar licht laat op de aarde laat vallen
drijven wolken voorbij in een ongebroken stilte.
Op zo’n moment lijkt het altijd zo of dat alles
een geheim in zich draagt.
Ingetogenheid past het best bij dat late uur van de avond.
Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken.…
Goed teken ( J. )
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 261 Vanuit de donkerte
straalt het Licht je tegemoet
vanuit de stilte
komt de mooiste muziek
je ten gehore
vanuit het stille hart
komt de zoete liefde
vanuit onwetendheid
bereikte mij elk inzicht
vanuit de verlatenheid
kwam ik jou tegen
jij, die me dit alles gaf
jij, Ster aan de Hemel,
die mij de juiste weg wijst.…
Grenzen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Hekken en poorten
de grensbewaking op scherp
leve de vrijheid…
blijf nog even
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.313 aan gene zijde staat
een doos op mij te wachten
vol onvoltooide zaken
te veel verspilde krachten
afgebroken gesprekken
en steeds gemiste kansen
nog nooit bezochte plekken
en ongebroken lansen
aan gene zijde staat
een doos op mij te wachten
vol onbestemd verlangen
en zoekgeraakte nachten
nog onvervulde wensen
steeds niet gestelde vragen…
Toch flessenpost
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 Ongebroken dobberen met wat drijft
hier valt nog iets van te maken
oogsten waar zoveel van is
liefde en verbondenheid
met een verre, onbekende god
door onzeker licht omspoeld.
Even wachten tot het nu
verschuift, verleden wordt
de toekomst een meteoor
met doordringend vermogen
in een hoofd vol luchtigheid.…
avondpad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 57 we zijn over paden gekomen
die in elkaar overgaan als een
net van ongebroken dromen.
de avond is ruim en zwoel,
je hand knijpt even in de mijne.
onze pedalen gaan licht rond.
we drijven in een zachte kom.
niets zal ons meer opschrikken.
we dwalen door het duister
achter de koplichten als twee
gelijk opgaande lichte prikken.…
Voedselleveranciers
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Vlag in drie
Kleuren
Blauw, wit en rood
Adel, kerk en volk.…
Loco
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 143 voor niets deinst loco Loekasjenko t’rug
zijn vast pandoer: censuur, corruptie, moord
verzet wordt rücksichtlos in bloed gesmoord
massale slachting of schot in de rug
het volk kan hij decennia bedriegen
maar ooit verrot hij als de stront van vliegen…
Haar aubade aan de zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 78 middagzon
ineen gedoken
zat zij daar
maar waar
blikken vaak
afwezig zijn vonkten
haar ogen met
onverwachte helderheid
haar stem die nog
alle tonen kende
gaf stevige repliek
zij was niet ziek alleen
het lichaam wilde niet
ademloos keek
iedereen geboeid
naar dit stukje leven
wat zij nog kon geven
was fenomenaal
in geestkracht
ongebroken…
doen alsof
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 46 we doen alsof
we de nacht kennen
weten wat ons beweegt
hoe breed het leven is
we op vleugels varen
de zomer in ons woont
de wegen begaanbaar zijn
we de storm ontwijken
het porselein ongebroken is
de oever van de ziel onvindbaar is
we weten wanneer het einde komt
blinde muren alles kunnen zien
een steenkoud hart niet bestaat
er geen…
de nacht die er niet had mogen zijn
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.090 Gevoel van vertrouwen en tederheid
We zochten het we waren het kwijt
En we hadden het op dat moment gevonden
Het gevoel van spanning en van lust
Van het willen en niet mogen
Daar waren wij ons van bewust
Het is ons overkomen
En het blijft, wat ik ook probeer
Dan denk ik er even aan terug
Heel soms, af en toe ene keer
Aan de nacht die er niet…
Vaarwel
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 1.391 Wanneer ik naast me kijk
Dan word ik gek
Niet van geluk of liefde
Maar van die lege plek
De plek waar jij gisteren nog lag
En waar ik mij veilig voelde
Zeiden we met veel verdriet gedag
Het was voor het eerst
Dat we beide hetzelfde bedoelden…
Vertrouwen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 7.738 Vol
vertrouwen
en
door liefde
vervuld
verdrinkt ze
in de verwachting
dat
vlinderachtige vingers
verlangens
in haar
hart
krassen
Ze voelt
de
verwijdering na
passioneel
vrijen
als
verlatenheid
en
tranen vinden
verloren
op
haar wang
de weg
naar
verdamping…
Ze Willen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 386 Ik weet wat zij vragen van mij en huiver
Ze willen dat ik sterk ben en compleet
En dat ik volwassen en wijs en zuiver
De dingen zal doen die mijn vader deed
Maar wat kan ik nu nog aan goeds voor ze doen?
Niet genoeg
Nooit genoeg!
Wat zij van mij vragen is dwaas en bijna onmogelijk hoopvol
En toch
Ik voel
De droom die zij dromen
Is ook…