Alle inzendingen over Ongrijpbare

het ongrijpbare omvat mij zijn ogen prikken mijn gezicht bevend in de nacht verlies ik aan gewicht…

men heeft heden de keus tussen nu en straks verlopend ongrijpbaar gisteren was beter geweest dan was er geen probleem…

voor het laatst dat ongrijpbaar glanzende groen van zijn duive kirrend op de vleugels met de zon op het lijf…

ogen die voelen het sterk ongrijpbare van lijnen en kleuren die kriskras racen door het geheugen van zijn schepper!…

Ongrijpbaar het leven. ongrijpbaar de tijd voor iedere sterveling die voor de eeuwigheid strijdt. Ondankbaar het verlangen. ondankbaar de dwang voor iedere sterveling duurt een droom levenslang. Een mens leeft zijn droom met zijn angst voor het lijden.…

Mijn gedachten zijn als het water van de rivier ongrijpbaar vluchtig als een waterval zo luidruchtig in mijn hoofd. Ik ben mijn pen.…

wat is druk het is geen ruk naar links het is geen ruk naar rechts ook niet naar het midden ook niet naar boven of onderen het is een ruk naar het ongrijpbare! druk!…

bivak van zee zand en duin de branding dag en nacht mijn resonantie wisselstroom ongrijpbare krachtbron ik laaf mij…

ongrijpbaar ver....…

De zee ongrijpbaar in beweging eb en vloed in kleur blauw en groen maar in een cyclisch ritme beroert maanlicht de golven…

er is geruis in de vervaging van het leven ik wacht nog wat, wil het ongrijpbare eruit tillen om het in glas te blazen even breekbaar hoe wij spreken…

ik sta op één been grijp naast de nabije stoel ik val op mijn best op een wankel-dag als alles ongrijpbaar is ben ik op mijn best…

Vader, U schiep veel ongrijpbare dingen zoals de wind die ik hoor zingen als ik hem wil pakken, lukt dat me niet toch zingt hij gewoon maar zijn lied Zo is het ook met het zonnegloren als ik erin loop, voel ik me herboren maar wil ik het pakken dan lukt dat niet ik hoop dan dat niemand het ziet En ook de tijd, Heer, ongrijpbaar als wat…

Even dacht ik weg te zweven naar een ongrijpbaar verleden maar jij deed me beseffen dat de werkelijkheid zoveel beter is dan een vervlogen herinnering…

geluk is kostbaar geluk is breekbaar koester de dagen waarin je je bij vlagen laat drijven op het ongrijpbare gevoel dat geluk heet…

Missen en een ongrijpbaar gevoel voor haar. Net ontmoet en in alle hevigheid weer afscheid genomen van haar. Verlangen en uitzien naar haar. Even nog en dan sluit ik mij in haar armen.…

ongrijpbaar dartel je voor me uit leid je me naar verborgen schoonheid de pracht hoe je neerstrijkt op 'n vers bouquet waar jij sierlijk pirouettes danst…

Doodsangst heeft niets met dood. Ook angst kan de geest niet geven. Angst is alleen maar bewijs. Bewijs van onbegrepen leven.…

Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

onbereikbaar edoch aanwezig in mij ongrijpbaar maar vastgehouden door mijn verlangen dat het eens nog toen worden kan en vraag de tijd om een minuut stil te staan bij mijn smeekbede maar zelfs daar blijkt deze niet voor te vangen en loopt door…

Flarden van woorden Zwerven door mijn hoofd Woorden zo ongrijpbaar En toch zo onontwijkbaar Reddende woorden Vrijmakende daad Verlosser der Mensen Jezus, Zoon van God!…

overrompelend speelt muziek woordloos verlangen melodieën komen nog voor het horen uit het diepst van mijn hart tranen zijn de pijn van ervaren hoe ongrijpbaar dichtbij geluk kan zijn…

ongrijpbaar verlangen kluwend in mijn hoofd had ik ze maar op een rijtje van mijn helderheid beroofd ongrijpbaar verlangen vult de leegte van mijn bestaan slechts de weg van verlangen is mijn weg om te gaan ik grijp het verlangen met twee handen vast zo intens en zo hevig even alles uit de kast onbegrijpelijk verlangen waar komt het…

Verbonden in ongrijpbaar wat spreekt is nog het woord. Elkaar in "wij" gedachten niets tastbaars dat ons stoort. Hunkering, verlangen tot dichtbij wordt erkend dat dieper is gevonden en onverwacht herkend.…

De Dagelijkse Werkelijkheid maakt me bang (gevoelens, gedachten) Ervaren Beleven Het Ongrijpbare Bijsturen terwijl de Realiteit tussen mijn vingers doorglipt En toch willen doorgaan…

Ongrijpbaar lijkt het geluk Onrijp voor het korte Leven dat ik wellicht geleden heb Wachtend op meerdere jaren Uitkijkend naar het pad dat mij misschien zal leiden Naar datgene dat onbereikbaar leek…

Ongrijpbaar kan-ie aan z'n trekken komen. Hij heeft na deze straat de wijk genomen.…

op mijn blote schouders De oude vlonder kraakt geërgerd onder mijn voeten Zijn doordrenkte pijlers schommelen door mijn gewicht Straks zal de textuur van de planken in mijn voetzolen staan Maar nu nog niet, ik moet hier nog wat langer blijven Op deze prachtige plek waar ik heen ben gedreven Lopend door stramme distels, op weg naar warme zon Ongrijpbaar…

Niet ver verwijderd van het plein Bevindt zich in de binnenstad Het grensgebied van goed en kwaad Ik aarzel om het te betreden Toch zou voorbijgaan zinloos zijn Zelfs in de drukke winkelstraat En ook al voor op het terras Was voelbaar dat ik werd verwacht. Slechts even valt de stilte in Terwijl de deur achter mij sluit; Het kan verbeelding…

daar klapwiekt een kind het kan kijken met ogen groot als van een jonge nestvogel het kind houdt iets in de holte van zijn smalle vuist een onzichtbaar insect met stippen en een breekbaar schild schoksgewijs beweegt het kind zijn hoofd verscholen in de capuchon van een gele regenjas het klapwiekt boven bergen versgemaaid gras…