Alle inzendingen over Opstijgen

Maar m'n lichaam en gevoel wil meer Wat je doet dringt diep tot in m'n hart..als een speer Ik kan er maar geen genoeg van krijgen één gedachte aan jou doet me van de aardbol opstijgen Op..op naar de hemel..een eindeloze reis Samen met jou..naar het mooiste paradijs Sluit je armen om me heen voor altijd Kijk me aan met je warme blik en zeg..…

kwelt verbrand doofstommer het koren dagelijks voor het gloren hoor ik het ploegen van andere akkers zo triest zo triest geen kleine tjilpje van een gevederde vriend de ochtend staat niet meer fluitend op met leeuwerikken het gloren rekt zich zwijgend uit over zwartgeblakerde regels leeg is leeg gevuld met kringelende opstijgende…

gedachtenloos smorend de wortels rood verdwijnend trekkebenend in de zee van grijs wijs geslagen onbekommerd alomvattend spat de honingzachte gedachte uiteen Als een zeepbel gezwollen en wit schitterend in toepasselijk linnen geschilderd verbindend de aanraking de koestering van de vorming van verveling Pastelblauwe luchten Voortstuwend Opstijgend…

toegemeten tot het jongste nat niet meer rijpen kon en elke dag komt de bodem dichterbij in de ziel van de fles ontstond de razernij het glas vertekend en vergrootte de jeugdzonden die in de stroom achteloos wilde vergeten, ik zwom ertegenin, mij verzetten had geen zin, de nachten lijken langer de dagen verschuilen zich in een opstijgende…

Nu ik weer even kan dichten Als ware ik een mens in de vrije natuur En de eenvoud beheers openlijk In aanschouw van u mijn hemd te lichten En zowaar thans ergens binnen in mij Een vuurtje wordt opgestookt (Ik sta bekend als ene mens, zo warm) Daar, ja aldaar, groeit een waanzinnig poezie-gebrij Vormloos doch opstijgend Blazen luchtbellen…

We nemen de tijd voor onszelf en laten de pijn aan een ballon opstijgen richting de zon, als de vogel die te hoog vloog, z'n vleugels verbrand- de en ter aarde stortte. En wij zullen toekijken zo zal het zijn, en wij gelukkig zijn, mijn lief-…

zichtbaar voor 't oog in ziekte en gevaar van het in nood verkerend leven, en het voelt alsof alle troost is weggenomen vergeet dan niet 't is God die 't ziet zijn kinderen zullen leven; in de éénheid met God door de Geest van leven gedreven bidden en steunen we elkaar het enige wat niet met geld te koop is want stroop zal niet opstijgen…

Ondertussen stond de boerderijschuur te trillen van jullie puurheid, zo simpel kan het zijn, zo groots kun je daardoor opstijgen, je zweerde bij de helende werking van de blues en als oude man overpeinsde je nog vaak de roekeloze wegen die je ooit ging maar je miste die outlaw als geen ander.…

schemert niet als knijpkatten door vrouwelijke mist en rijm kijk eens wat ik onder mijn nagels vind geen nood het is schitterend en uniek een peulschil en herboren het is de aarde die me zachtmoedig spietst wat was het dom straten glanzen alomtegenwoordig kijk dan toch zie je niet ze vallen te pletter hun ego is te zwaar voor woorden opstijgen…

vleugeltjes uit Je kunt jezelf de hemel geven omdat je echt- en waarheid fluit Maar tussen werkelijkheid en wens verblijf je soms in Niemandsland, wanhopig struinend langs de grens, verstijf je dankzij achterland Een traan in koude winterdagen, ‘gisteren’ ging voorgoed voorbij Inzicht wint terrein, gestaag en laat de tradities anders zijn Opstijgend…

1892 ---------------------------------- wapper - kleerklopper buisen - al slaande lawaai maken kuilen - in wolken opstijgen grote kuis - grote schoonmaak…

zeilen rennen vol langs touwen gehesen ontluikend op de wind vleugels van ganzen die opstijgen eenmaal de haven verlaten verdwijnt het land met klaagzang van meeuwen die boven het wijde zog zweven na het vertrek niet rijker noch wijzer de harten gebonden in de lijven van schepen van hout en mannen van ijzer het dek rijst op een golf de houten…

glijdend als machtige zwaan waarop ik goed gezeteld zit Vliegt mij de vliegmachine mijn bestemming tegemoet ik kijk en staar stil het buiten dat als de hemel eindeloos is tot plots vrees de rust omkiept naar huilend krijsende paniek ik vroeg even nog wat er was of iemand doodging misschien tot ik dan de duikvlucht voel die niet te…

hoe vurig uwe zieke naar een gezonder lucht door 't roeien zijner wieken opstijgen wil gezwind, of dat een van uw boon hem op zijn pennen draagt, in uwen rijken troon.…

Waar ze voor het vallen in de nacht naar opstijgen. Alleen boven Nieuw Zeeland vallen er uit de wolken zoutkristallen. En kan men bij helder weer de grote ijsvlaktes van Antartica zien. Je voelt er aan de zuidelijke stranden de huilende wind en de kinderwolkenkoppen van ijs uit Antartica. Het grote strafeiland zonder einde.…