Alle inzendingen over Oud en Nieuw

Het volgend jaar klopt aan voor een nieuwe tijd. December bestem ik voor mijn herinneringen; waarin ik omzie zonder zwaarmoedigheid. Het oude jaar krijt zijn laatste schreeuw, wanneer het vuurwerk opspat uit de sneeuw. December geeft aan zijn einde wat gezelligheid; en ontsluit een nieuw begin in gemoedelijkheid.…

Oude boek net dichtgeslagen nieuwe open, zonder dagen boek nog lang niet uitgelezen vraag me af hoe dat zal wezen. wordt dit jaar ook uitgeschreven? is dit 't laatste in mijn leven? begin ik aan het laatste jaar? is dit het dunste exemplaar? zal ik zwart papier omslaan, zonder iemand verder gaan?…

Een zeemeeuw neemt vaak oud verdriet mee van het continent, maar het krijgt een nieuwe kans voorbij de krijtrotsen op weg naar de tuinen van Kent.…

Zij zag mij van achter staan En zei: Dat die kant er nog wel mee door kon gaan. Het is daarom dat ik achteruitloop in mijn dromen Om zo, Nog enigszins behoorlijk tevoorschijn te kunnen komen.…

Het is slechts een illusie, alleen een oude foto, jouw portret. Door mijn nog zo groot verlangen, zijn deze sentimentele gedachten, in gang gezet. Ik zie mijn rimpelige handen, denk aan mijn grijze haar. Ach, ik moet maar tevreden blijven, we waren immers vijftig fijne jaren bij elkaar.…

Verstandig, een commissie in te stellen Die permanent integriteit bewaakt. Dat zo 'n van Rey van die club deel uitmaakt, Kon men je daar in Limburg wel voorspellen: "Hij is zelfs een van onze grootste troeven." Met boeven vangt men - ook in Limburg - boeven.…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

omdat vandaag nooit gisteren blijft en elke tel zijn geschiedenis schrijft omdat in het troebelste gedachtenwater alleen de waarheid bovendrijft en oude kwaadspraak naar nieuwe leugens neigt omdat de wijsheid in alle talen zwijgt en licht met donker de liefde bedrijft omdat ik niet verdraag dat de droom wordt bedreigd en in die…

Eerst tikt regenwater tentzeil wakker even later valt beheerste intonatie nieuwe kleuren in poëzie gespannen lijnen trekken haringen ritsende gedachten in jouw tent druppels breken in het hoornvlies verder malend stampt het oude bos de voeten - takken vinden fluisterend licht.…

De oude boom buigt zich nog eenmaal diep voor de aanzwellende wind wolkenmassa’s hollen gezwind grauw aan hem voorbij Gefluit hoorbaar ver gedragen een verschrikkelijk scheuren is zijn lot geknikt en gespleten tot het bod de ziel gebroken Jaren van rotting weelderig bedekt met zwammen de kale boomstammen het nieuw leven proces…

Laten we dicht bij huis blijven vrijuit bij elkaar blijven elkaar de ruimte gunnen op de vierkante centimeter elkaar mijlenver uiteen dicht op de huid dragen elkaar in het hart sluiten zonder de deur te grendelen Laten we ontdekkingsreizen nieuwe verhalen vinden en de oude opschrijven aan de keukentafel thuis…

alsof een onbevoegde de wereld ontgrendelde uit een eerste beweging lome lijnen laat oplossen uit een breuk van oude huiden en haar kleuren laat stollen als een ware illusie in de nieuwe dageraad waarin ik mijzelf zag gestrikt in een verkleedpartij in de grillen van leven ik vergat de sprookjes © Klaes 21-03-08…

hoe kan ik mijn dank tot leven brengen in deze winterstilte; oud vanbinnen tenzij verwondering een diepere betekenis krijgt in een pas ontwaakte lichtwereld vol letters en zoveel meer een nieuwe stem, een jaar, duizelingwekkend blauw en uitstromend naar alles wat leeft beweegt dieren, bomen, bloemen een gedicht op…

Na het oude komt het nieuwe, maar gelijk in geest en band. Samen gaan we bouwend verder; aan de slag voor Nederland.…

het is alsof ik- in een spiegel kijk, de zelfkant slechts een weinig dof het ogenblik vraagt moed alsof het vraagt om meer te dragen buiten luistert wind naar regen binnen zoekt het stof een uitweg, tussen oude kieren in een nieuw plafond de lamp brandt slechts zacht om wat zicht te bieden in het sluiten van de nacht…

Overal is het bomvol nu slechts keukenmeiden praten en het vurig feest gevierd alles knalt hier; zelfs de kurken sissend grommen gouden jurken verder hoor je slechts gejank van het dier onder de bank het is weer oorlog in de lucht het oude jaar is op de vlucht Maar als de lucht geklaard zal zijn drinkt Nieuw Jaar zijn klare wijn.…

O ja, u ziet het goed: Consequente gedachten In een nieuw én oud moment. A ja, daar heeft het veel van weg. Typerend... In mensen, dieren, dingen huizen Energieën die er niet om liegen. Sinds Franciscus van Assisi zich met armoede omringde, vinden biddende handen de weg naar de werkelijkheid.…

nu is daar het jonge volk zonder herkenning als nieuw bewogen door een lenteweide al is het nog december…

Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan. Geef mij het hondje Nipper maar, dat nog naar zijn baasje luistert.…

Sint wel van Een blonde Piet voor een oude man…

Bomen en kroegen zwervers die zwoegen over straten en pleinen met soms zelfs konijnen in groene parken en tuinen waarboven wolken bazuinen stenen en beton een zonnig balkon oude kerken en nieuwe banken en een tongval van klanken tussen huizen en fabrieken ziekenhuizen voor de zieken het stedelijk landschap is nooit af.…

Wat kan zo’n oud mens weten wat hen drijft en hen beweegt. Zij komt uit een oud en ver verleden. Zij leven in een moderne nieuwe tijd. Wat oud is, is versleten. Nog een ietsje waardevols als antiquiteit. Toch komen ze het te weten. Mettertijd.…

We zien een stroom nieuw bloed over 't beeldscherm vloeien een blij welkom moet nog stromen, vloeien dit zijn de nieuwe mannen voor het overschot aan vrouwen voor onze zieken, ouderen, nieuwe melodieën, Een nieuwe kracht, met ideën die alles op de kop.. Wil onze starheid varen?…

stad in de nacht park met een bank man die slaapt lege fles drank oude maan straalt in het gezicht de lege fles weerkaatst het licht zon komt op pijn in zijn hoofd een nieuwe dag die hem berooft blinden in het park kennen de man niet er is geen hond die de man ziet een kind vraagt naar zijn naam zijn vader neemt hem mee een…

Grijze polder in de mist je aanzicht licht beneveld de landerijen zijn in rust de oude boer die prevelt De zwarte aarde, vette klei zo uitgekleed en naakt rust uit van drukke tijden de oude boer die waakt De natte sneeuw striemt op de dijk de zwaluwen vertrokken een ijskristal en warme thee het worden dikke vlokken Een kraakwitte polder…

Verkleuring, nieuwe kleine knoppen embryo van `t eerste, luikend groen doen harten sneller kloppen aprilmoppen worden uitgedacht brengt nu een volle lach straks verwacht hoor de oude grijze merel hopend zingen blijkbaar niet gevonden hij die zoekt geblinddoekt zingt hij door het platte land belandt in kerkenhoge oude boom vermoeid valt…

Men leeft vaak in het verleden Dingen van vroeger nog niet verdwenen Men leeft vaak in het verleden Oude problemen nog niet verdwenen Oude liefdes nog niet vergeten Uit je hart nog niet verdwenen Blijf niet stil staan in het verleden Men moet denken aan het heden Wat de toekomst heeft te geven Niet stil staan in het leven Blijf lekker bewegen…

de dom als sterke waker daarvoor de schepen ploeterend in de koude nevels van de naderende winter de nieuwe brug als oude poort op de drempel van de eeuw oh kostbaar monument met in de lucht de eerste sterren…

brief van een kind dat niet lang had te leven het ontroerde mij, dat barmhartige zwijgen het was alsof de stilte voor nieuwe meeldraden zorgde terwijl de oude wonden riepen om vers zout.…

op de oude wilg krioelt weer nieuw leven het is nog klein en heeft geen vaste stek wat vergaat vindt weer ergens plek naar een goed onderkomen blijf hij streven de openingen ontdekt hij met zijn pootjes ook al is de bast van de wilg vrij hard zo meteen wordt hij eigenaar van een part waar hij zich verwent met talrijke lootjes onder hem…