dordrecht

als langzaam gestaag
de avond zich vallen laat
in gedempte tonen
het water kleurt tot zeldzaam aquarel


de dichter zich dichter waant
in een stad
steeds dichter bij


geluiden de oude gevels omhullen
alsof ze eeuwig breekbaar zijn
de kade met de schepen
zich altijd baadt in heftig neonlicht


de lijnen fel en fier tegen de koude luchten
de dom als sterke waker
daarvoor de schepen ploeterend
in de koude nevels van de naderende winter
de nieuwe brug als oude poort


op de drempel van de eeuw
oh kostbaar monument
met in de lucht de eerste sterren

Schrijver: Wim Euser, 5 april 2009

w.euserkpnplanet.nl

impressie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 195