Alle inzendingen over Overreden

Toch was ridder Ratbout een vredig mens ondanks krijgshaftige taal en optreden wilde hij de vijand met woorden overreden in zijn ridderhart had hij slechts één wens dat men hem vrede gunde zonder strijden hij lag liever in het hooi met zeven meiden.…

Kun jij mij overreden? Nu?…

Zó is het best, zó hoeft de strenge dood Met zachte waan ons niet meer te overreden. Men ziet in hem de laatste bondgenoot, De ultieme vriend, die onz' vermoeide leden In vage droom, bij 't kille morgenrood, Voert naar een oord (men zegt: een oord!) van vrede. 1933…

Zwijgend papier spreekt vol overreding over Gods onovertroffen Schepping, welke steeds verandert, toch zichzelf blijft. Zeer machtig lijkt de nietige sterveling; al wat hij kiekend, beeldend, etsend bedrijft is echter genade, die naar hem toe drijft.…

Zo straks de dood door deze deur mocht treden, neerdalen langs de trap of kloppen aan het raam, mij wenken zou en daarna noemen zou mijn naam en zei: Volg mij, uw leven is verleden - hij zou geen lang en moeizaam overreden van node hebben voordat ik het drukkend haam van een vrijwel mislukt bestaan, besmeurd met blaam, afleggen wou en heen…

ook klein Lowietje in mekaar geramd Ze eten dooie vogels Ze plassen op de grond Ze hebben scherpe tandjes In een veel te grote mond Ach jongen, alsjeblieft Doe toch niet zo mal Je zegt het enkel en alleen Maar om die stomme bal Een echte rundlederen bal Daar kon je fijn mee schieten Zíj hebben hem overreden…

Een jong gezicht Verbitterd door verdriet en pijn Tussen oude mensen Met wie ze één zou moeten zijn Een jaar geleden Nog een lachende vrouw Die kon lopen en kon praten En altijd het beste voor iedereen wou Na platgedrukt te zijn, geplet, Door grote wielen overreden In stukjes gescheurd Weggerukt uit haar oude leven Zit ze in een vreemd…

Want soms, als ik genot begeer, dan treedt Hij voor mij heen en weeft elk eenzaam uur Vol pracht van ijd'le fantasie – en 'k tuur Naar 't spel, waartoe 'k mijn zinnen overreed.…

overreden praten elke keer langzaam weet ik het niet meer de maalstroom van het verkeer wie was ik ook weer? wat te doen is stapelt op al die drukte aan mijn kop houdt het nou nooit op wordt het niet tijd dat ik stop?…

Ik droom dat ik ‘n eeuw geleden over oude gladde stenen loop een meisje huppelt voor mij uit schijnbaar uit het niets komen paard en wagen plotseling opdagen Een stem schreeuwt in m’n hoofd Grietje is dood, ze is overreden mannen en vrouwen in het zwart die in de donkere aarde staren beelden vervagen bij m’n ontwaken Een eeuw later…

Het was een wedstrijd vol met overtredingen, Die tegen Wodan Boys en hij kon nog maar net Na enkele morele overredingen Door de bemiddeling van “Rem” worden gered ‘Waarom doen jullie toch je fans zoveel verdriet Door alle regels hier met voeten steeds te treden Het gaat erom dat het publiek vooral geniet’ Sprak onze held teleurgesteld…

- De laatste wanhoop 'n wolk opgezogen in d'ijle atmosfeer Eenzaam strand priemt door pluizige vrieslucht met 'n lans van gloeiend zand verwekt 'n plaats waar twijfel een nutteloze waakvlam is Hoop ontspringt en ontwaakt focust op de meelijwekkende horizon wakkert zijn zelfdbeeld aan beslecht simpel een gespeelde strijd Overreden…

vrijheid neemt om door anderen heen te rammen en in dit rood, rood schemerland waar de grenzen totaal werden opgeheven waar de mondigheid totterdood wordt beleden en waar zestien miljoen koningen leven daar ontstaat vanzelf een nieuwe orde daar zal langs feestelijk afgezette lanen een laatste koningin haar laatste onderdanen als beesten overreden…

Ze zijn ad patres heden, De rokjes zijn versneden, Het goudleer ligt vertreden, Maar ’t geestje dwaalt nog om: Nog zoekt hij te overreden, En relt van zuivre zeden, In ’t oude heiligdom; Maar wie zich wijdt aan ’t heden — Hij zoek’ zich in ’t verleden Een spiegel voor zijn schreden: Doe wel en zie niet om.…

Ze zijn ad patres heden, De rokjes zijn versneden, Het goudleer ligt vertreden, Maar 't geestje dwaalt nog om, Nog zoekt hij te overreden, En relt van zuivre zeden, In 't oude heiligdom; Maar wie zich wijdt aan 't heden - Hij zoek' zich in 't verleden Een spiegel voor zijn schreden: Doe wel en zie niet om. 1860…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

Ginds komt van 't hoog bordes een heertje aangetreden En lispelt zoete taal in 't oor der markiezin, Die onder 't wandlen zich van de echtheid van zijn min En andre dingen meer dolgraag laat overreden.…

De mond vergat sinds lang de kunst van ’t hart te kneden, En de overreding week, die van dees lippen vlood: De matte boezem zonk; en geest en kundigheden Verstierven in de klem van d’algemene nood. Wat zoekt ge, o Kunstvriend, nu, na de uitgeblaakte vonken, De fakkel nog in de as, die van haar overschiet? Ach!…

Zij liggen altezamen in ene groten slaap gebed achter de blinde vensters in dorpen en in steden, ontkomen aan het jachten, het moeizaam overreden, meedogend naar de vrede dezer vergetelheid gered.…

Toen mijn moeder overleed, werd er gehuild, er was verdriet, lang rouwen, nee dat kon echter niet, want een tante overleed de liefste die ik toen bezat en weer was er verdriet, weer werd er gehuild, maar lang rouwen nee, dat kon echter niet, want de hond werd overreden, en toen ook zij was overleden werd er gerouwd er was verdriet, maar ook dat…

Toen het feest na een poos was herhaald had de ridder z'n keuze bepaald en hij kon zelfs een stuk overreden met hem in het huw'lijk te treden. Na een jaar dacht-ie: ' 't Kan zo niet langer; m'n wijf is tonrond en niet zwanger.' Door vraat was de schoonheid ontaard in een schommel, een volvette taart.…

Ze werd door een auto overreden en is ter plekke overleden. Over doodgaan hoeven wij niet na te denken. Het overkomt je gewoon een keer. Je flikkert driehoog van een trap of wordt aangevallen door een beer en dan heb je 't wel gehad. Daar hoef je dus geen aandacht aan te schenken.…

In de cafés waar ik mijn voorpoten lik als ik weer eens ben overreden, daar hurkt een monnik op de tafel, zo eentje zonder convent en zonder convict. Hij likt zijn wijsvinger nat, en slaat aandachtig de dagen om. Groot gelijk. Rondom ons zitten vrouwen, zwaar, gebogen, door gebeden verstikt. Snel, wat staat er op die klok?…

Hij werd op de A-10 Door een automachien (Een naamgenoot) wreed overreden. Op een Pimpelmees Een pimpelmees wonend te Grouw Die pimpelt zich elke dag blauw En op winterse tijden Na een dag schaatsenrijden Ziet-die pimpelpaars, maar dan van de kou.…

Bij bundels liggen doden uitgegleden, De ransels om, de stormhoed op het hoofd, Zij worden door mortieren overreden, Dat was toch niet, wat hun werd toebeloofd. Zij trokken uit, ik zag ze door de straten, Het was bij avond, in de Seine-stad, Of was het in Berlijn, of hoorde ik praten Londens, in de straat, die ik vergat?…