Verdriet

Toen mijn moeder overleed, werd er gehuild, er was verdriet, lang rouwen, nee dat kon echter niet,
want een tante overleed de liefste die ik toen bezat en weer was er verdriet, weer werd er gehuild,
maar lang rouwen nee, dat kon echter niet, want de hond werd overreden, en toen ook zij was overleden
werd er gerouwd er was verdriet, maar ook dat moest kort zijn, want lang verdriet daarvoor was de tijd er niet.

Mijn vader overleed, er werd gehuild er was verdriet maar lang rouwen, nee dat kon echt niet,
want de volgende bedlegerige diende zich aan, waarvoor iedereen bij het bed moest blijven staan,
dus lang verdriet, nee daarvoor was de tijd er niet.

Vervolgens overleden opa en oma vrij kort na elkaar, rouwen en huilen, we hadden veel verdriet,
maar lang duren mocht dat echter niet, want een nichtje was besmet, met een virus dat zich net,
razendsnel door haar lijf verplaatste, ook zij haalde het niet, we huilden, we hadden verdriet
maar lang rouwen nee, daarvoor hadden we de tijd niet.

En nu waren we met zijn tweetjes over, uitgehuild en uitgerouwd alleen verdriet wat ons nog samenhoudt,
tot de laatste van ons twee zijn of haar hoofd neerlegt, en dan mag je, rouwen en huilen,
tot je niks meer over hebt, dan mag je verdriet hebben, tot je niks meer over hebt,
dan heb je alle tijd van de wereld want dan is de tijd van jou.

Verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 431