Alle inzendingen over Reizen

Samen reizen we door de eeuwen. Al ontelbare generaties lang. Kinderen. Ouders. Grootouders.…

Hoe reizen we de tijd en dag door, waar staan we voor als we onwetend van druiven en hun ranken wijn proeven. Zouden er nog boekweitvelden bestaan. Kennen we de smaak van echte honing stappen we de stilte op het veld wel eens in weg van het geruis om ons verhemelte te verrassen met puur natuur.…

Raar, zei je, dat we nu nog kunnen praten terwijl ik er morgen niet meer ben; vreemd, dat ik in jullie herinnering zal blijven maar er voor mij geen herinnering meer zal zijn doe nog ‘n keer die film die je maakte over onze vriendschap van zo’n vijftig jaar, al die feestjes, al die reizen, nog één keer voordat de dokter er zal zijn Nog altijd…

Ooit reizen we er heen. We komen er vandaan.…

Tijdens de stille, werkzame uren denkt hij aan zijn taak en reizen van weleer; vanuit het paleis riep de verte steeds weer, vroeg rechtspraak en daadkrachtig besturen. Het rustige klokken maken zonder dwang geeft na zwaar bestaan van wereld leiden verrassende, ongebonden scheppingsdrang.…

Met volle strippenkaarten pleegden wij Voortdurend stempelautomatenfraude Zo´n puberale streek wordt thans gehouden Voor criminaliteit en muiterij Dus heb ik, achteraf en vanaf heden Een indrukwekkend crimineel verleden…

Door buurtschappen en straten Waarvan zelfs god niet weet dat ze bestaan, Rijdt nu al maanden lang Het belbusje van hot naar haar. Het komt allicht niet in de hemel Maar wel op aarde en op alle plaatsen Zoals dat in de catechismus stond, Want het verdwijnt en het verschijnt Volgens geheime wetten Waarvan de logica aan mij, Gewone sterveling…

Het schaduwspel van mijn schrijvende vingers bij avondlicht laat mijn gedachten wéér oostwaarts drijven. Het ijle goud van de tempelbel dwarrelt op uit wierookstokjes en de eenzame bidsprinkhaan in mijn tuin murmelt het gebed van vele schedelblanke monniken. Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken…

Het was op een heldere oktobermorgen dat ik Nederland voorgoed de rug toekeerde. Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het…

In de straten van Antwerpen ontwaakt de levensdrift van een jongen en een meisje twee gezworen hartsvrienden hun guitenstreken en slimme handelingen verspreiden zich spoedig door het Belgenland drijven soms onverwacht mee met verre wereldreizen doen moedige daden die in vele boeken over de aardbol gaan in het fraaie landhuis van hun…

Barcelona machtige stad kijk naar straatartiesten slenter over de Ramblas golfbeweging…

Ome Toon was - wat ze noemden echt een wereldvreemde vogel die zijn hele lange leven steeds de wereld had gevreesd tot hij zelf op een dag zag dat hij verder wilde komen dan de randen van zijn dorp waar hij nooit was weggeweest En zo zat hij even later in het maatpak van zijn vader op de vangrail van de snelweg met een koffer op zijn schoot…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

last is vervelend meestal ook zwaar behalve een last minute wegwezen!…

Langs alle wegen kom ik Hem hier tegen Als ik Hem zie denk ik aan porselein Pateelwerk uit Montreuil en rode wijn Aan hoe ik haast de aarde was ontstegen Aan alles wat ik altijd heb verzwegen Om maar zacht en geliefd te kunnen zijn Een brandend kaarsje of wat zonneschijn Een mens die roze parels heeft geregen Mijn snoer met zwarte kralen…

Van andere nesten een gezang vaak onbegrepen en miskend wel doodenkel en zielvol toch. In 't lied der verte klinkt een droom. Uit soortbehoud wordt overlast. Te velen om zich hoog te achten. Ben overtollig, nooit en graag alleen. Ik vecht me door en word een zwaluw. Een dagelijks offer te mijn zwerm. In trek: Die schoonheid koesteren en…

Tussen de boomloze vlakte die over de horizon reikt en de rand van het wolkendek, evenwijdig erboven, verdwijnt in blauwe tinten het licht uit het sobere gamma van Opdahl Gelaten hoor ik beschouwingen aan over een duurzaam, klimaatbestendig bestaan - prettig verpakte abstracties, verklaring met sussende data, een slimmigheid, een…

Glooiende heuvels ontnemen het zicht aan de eindeloze einder Beneden in de laagte lopen koeien onder bomen ontsnapt aan de genadeloze zon Een smal riviertje langs de weg biedt een welkome variant in het monotone groene landschap De slingerweggetjes verrassen bieden steeds een nieuw perspectief in waarneming van de omgeving Op reis…

Ik ben bang voor wat ik zal tegenkomen in dat verre groene land Misschien vind ik het er zo erg dat ik meteen terug wil Misschien vind ik het er zo mooi dat ik nooit meer terug wil En misschien ben ik voor dat laatste het meeste bang...…

De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

Zes schrijvers die een NS-jaarkaart krijgen Om met de trein van a naar b te gaan, Die mogen één heel jaar lang gratis staan Om anderen daar in de nek te hijgen. Hoor, wat dat zestal eensgezind beweert: “Een hele troost als je zo wordt geëerd”.…

In een tuin vol meerstemmig vogellied groeit het meisje op, dat door deze tonen in het schone rijk der muzen mag wonen, van mensen- en dierenklankenspel geniet. Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet, ontvangt de eer op het klavier te tronen: tere vingers maken storm in boomkronen of zacht zingende zucht uit wuivend riet. Ze bereist…

Bij mijn lange reis door het waaiende duister van de stormende levenszee verlang ik naar een vaste rots boven de kokende golven om stevige steun te hebben maar ik klem mij vast aan een kleine sterke zuil die liggend voort host wild danst springt en duikt op het brullende schuim doch onverstoorbaar koers zet naar de lage enige ster aan…

Als je dood bent kun je reizen ver in de tijd. Als je dood bent is een afstand maar een kleinigheid. Als je dood bent gooi je alle materie overboord. Als je dood bent is er niemand die je nog hoort. Praten over sterven is toch dood-gewoon, we gaan gewoon dood zonder veel vertoon. Als je dood ben dan begin je eigenlijk pas.…

half wat is al heel wat wij waren mirakels vast geklit subiet na onze prille partnerhit we verliefden ons per emails lijkt op reizen op de rails: de treinen rijden – sans doute - is het evenwel de juiste route? ze hebben zekere bestemming maar hoe staat de afstemming?…

Als een die, vreemd'ling in zijn vaderstad, Na jarenlange reizen wederkeert, Aarzelend zoekt, de taal van 't land verleerd, Naar 't ouderhuis het oudbegane pad; En vreest vervreemd wie met hem heeft verkeerd, Of hij geen vriend meer en geen broeder had;- Doch wedervindt zijn heelen weeldeschat, In 't hart der zijnen heerlijk ongedeerd;-…

Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzie, nam op zijn diplomatieke reizen naar alle windstreken zijn bibliotheek van honderdzeventienduizend boeken op vierhonderd kamelen in alfabetische volgorde mee.…

Het geeft niet waarheen, zei je, als we maar reizen. Vanwege en omdat het verlangen en het lichaam en ik in je ogen of het donker nog altijd niet anders kan dan weerloos fonkelen. Ik moet nog drinken. Betovering, sta mij bij in dronkenschap: Ik houd van haar.…

Geef mij de eer te delen Bij het verlaten van het licht Te reizen waar u en ik naar streefden Om verlustigd deel te kunnen nemen Aan eeuwig erotisch geil vreet zuip festijn Schijnheilig verdrongen toen ik leefde Stuur mij wenend zo het vermag Daar waar de duivel vertoeft Bij het licht van hellevuur Waarin de wellust zegeviert Van gespuis…

Hij is een emigrant, Uit een ver land Hij weet wat reizen is Wat overleven is als een vis Gevangen in de netten van de visvangst Doorbrekend de barrières van de angst.…