Alle inzendingen over Reizen

- En drie uur reizen voor één nacht Met je samen, en dan te moe om je met Liefde te beslapen - was ik altijd Onderweg zonder ooit thuis te raken, Wat ik vergat, omdat ik aan niemand en Niets anders denken kan dan dat en hoe Je laatste snik onder mijn ontembaar En ellendig ik geklonken had. ------------------------------------------------…

Geen weg terug meer mogelijk voor haar Het carrieremonster opgesloten Op haar dure blazer een grijze haar Ze had nog kinderen willen krijgen Een leuke vent met auto en luxe appartement Geen weekenden meer in stil zwijgen Maar liefde aandacht en genot Ze had nog liefde willen krijgen Niet die wilde haren in een grijze knot Ze had nog willen reizen…

Mijn dromen en fantasieën zijn er nog, de bomen, de vogels en de stilte ook, de troubadour die wilde reizen van herberg tot herberg, de operazangeres die de hoogste aria’s kon laten horen, de regisseuse die toneelstukken instudeerde met haar poppen, het meisje dat gedichten schreef bij een kaars.…

Treinen boordevol leguanen met geldige OV-chipkaarten reizen massaal naar Zeeland. Thuis hebben naaktslakken de badkamer aangeveegd, kwijl kruipt onder de deur. De klerenkast ligt vol eieren van te kweken dinosauriërs; sommige zijn al uitgekomen. Slangen sissen in de krant veel gifspuitende artikelen in wurgend gespierde taal.…

Vermomd als undercoveragent reizen blauwe emoties onzichtbaar, mijlen ver de blues, bereid om voor zijn eigen vrijheid te sterven, straalt de paarsblauwe schijn over alle negatieve publiciteit. Steeds in het ongewisse, 'ontoerekeningsvatbaar', ondanks ijzeren tralies.…

Ik wil jou alleen, ja jou meer en meer In mijn droom kom je mij steeds bezoeken Elke dag zie ik jouw beeld, in alle hoeken Voor mij blijf jij steeds verschijnen Alleen het écht laat je weer verdwijnen Je bent een sprookje zo wonderschoon Daarbij valt ieder ander uit de toon Ik wil alléén mijn liefde bewijzen Zal op mijn pad naar jou blijven reizen…

We reizen van ons vandaan, elke dag, zo ver als we durven, met het oog op bestemming. Niets minder dan dat. Ik zie je van verre komen, gaan. ---------------------------------------------- uit: 'Alle dagen zijn van liefde', 2008.…

ontbindt de aarde in lege velden, een hectare is slechts nog maar een woord zonder ruimte haar rui wacht nog een lente wie weet zal het de laatste wezen, het eind schetst de nagels in de lucht en wolken voeren bombardementen zoals het was voorspeld tochtige ganzen herzien hun doel en winteren in vol ornaat op het bedorven groen, geen reizen…

haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween, die terp van wilde papavers in het heem, geplukt als een dichtboeket het rood waarin zij verdween, daar ruist de rust in haar kalmste lied van vriendschap op de zonnesteen, kompas van gekozen teksten, reizen…

zij is ten prooi gevallen aan wisselvalligheid van de maatschappij in een systeem dat knelt als een te krappe schoen aan haar voeten de minnares van boeken en muziek opgejaagd moet zij van de ene boom naar de andere reizen tussen vogels van allerlei pluimage eten de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en…

daar bekeken nog zo veel meer heb ik gekocht voor ik hier ben neergestreken want ik vertrek nergens meer heen en neem daarom ook geen retour zo zit ik zegenrijk alleen hier eindigt immers mijn vervoer in mijn herinnering vervaagt mijn leven op dit eindstation waar geen gevaar mijn nog belaagt het laatste aan een lange lijn reizen…

Zeg ster wijs mij wijs mij de weg welke te gaan Die uit het Oosten komende wijzen wees je wel hoe ze naar hun doel Bethlehem moesten reizen en ik - mij zie je niet staan waarom beantwoordde je niet mijn vragen waarom liet je mij toch begaan ook ik heb zoveel te dragen wijs mij mijn weg mijn levensloop welke ik nog moet gaan of kom ik te…

Of mijn vader ooit de gedachten had om met een zelfgebouwd zeilschip de weidse wereldzeeën te bevaren kon ik niet met zekerheid zeggen hij had tientallen zelfgebouwde zeilscheepjes maar die waren te klein om mee te reizen ze pasten nauwelijks in een lege whiskyfles hij wilde een toeristenshop beginnen misschien had ik mijn eigenzinnigheid…

Ben je bereid naakt en kwetsbaar te reizen? Zet je wonden om in wijsheid, vluchtelingen laten alles achter! Het voelt alsof zij echt spiritueel zijn en ik doe alsof. Typisch Wabi Sabi.…

De klanken reizen zingend naar de kust, omzeilen eerbiedig de grote spraak van 's lands omroep, zoeken en dalen gerust. De stemmen uit het schip vervullen hun taak, schenken verlangende oren luisterlust, tijdens diep denken of aansluipende vaak.…

Koala’s blijven altijd jong Ze slapen 20 uur per dag En hebben lak aan het gezag In eindeloos vertrouwen Hangen ze aan hun scherpe klauwen En denken nooit na over boterprijzen Blasé zijn of naar Cuba reizen Geheel geen dromen; sluimering Koala’s kunnen zonder drank Het uur is groot als ze weer gaan Ze hebben niets om uit te zoeken…

Lakens en dierenhuiden gaan langs handen van de man, die zijn bestaan onderhoudt door tenten te weven voor behoud bij zware reizen door ruige landen. Tijdens de arbeid worden verre stranden vol blije hoop bezocht; de zwerver bouwt op Gods hulp in het wachtende zorgenwoud. Gedachten zweven naar wereldranden.…

Samen klinken reizen en toeven vreedzaam. Geschiedenis, voortgang: beide tonen vlijt. Antwerpens spoor geniet de wijdste faam.…

We reizen samen naar de stilte zonder intellectuele conflicten het liefdesspel lijkt oneindig mysterieus tot aan de dageraad in alle bewegingen van liefde teder in de taal van de nacht dauwdruppels spiegelen ochtendlicht het belooft een warme dag te worden jouw liefde ligt nog in mijn armen kom je bij me in mijn bonzend hart het…

Ik ga op reis en ik neem zeker mee: Een tas, een kam, m’n kindle en muziek Veel zonnebrand, een hoed met elastiek Ik knijp er tussenuit naar zand en zee M’n I-phone heb ik altijd bij de hand Je zou je maar vervelen op het strand…

De sterren schiep Hij, om de weg te wijzen Aan brave kooplui op stoutmoed'ge reizen; Hij schiep kaneel, kruidnagels, appelsientjes, Het ijzer voor de ploeg, het hout voor huizen, Hij schiep het zink voor waterleidingbuizen, En 't goud voor ringen, horloges en tientjes.…

Dochter je zocht d´r zoeken zal je zaken doen Plensbuien doen daden doen wonderen Wondere daden als dadels zo zoet En boom groeit te berg de haren reizen mee naar buiten naar binnen Kriebels zoeken buiken de vlinder vliegt mee zonk af in bottenbodems de krachten machten te buiten Zaai saai stom dom duf suf Klepels op koper Koop…

Zoete regen valt uit de lucht Bij zonsondergang Kijk niet gek als ik in mijn woorden vlucht Want eigenlijk ben ik bang Voor alles wat fout kan gaan En alles wat verkeerd begrepen worden kan Dan zou ik het liefst af willen reizen naar de maan Want als die zoete regen valt op mijn huid Waar wij samen dan in staan Dan maakt het me allemaal…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

ik zag ze allemaal passeren in condens rond het stoffelijk element hebben zij zich gedrapeerd soms herkenbaar als mens zij vormen naast elkaar de grens tussen vochtig en blauw waar luchtig transparant de warmte laat schieten tegen de zeewaterse kou wordt dit toekomstig reizen het verblijven in moleculen waaruit je bent opgebouwd eenmaal…

Een lokregel of een kusje Anders een stoere slogan Ik ben het die je zoekt Kom gauw kijken dan… Ik hou van reizen Heb een leuke baan DVD-tje kijken op de bank En 100 vrienden waar ik naartoe kan gaan Druk sociaal leven Ben dus niet écht op zoek Naar de man van mijn dromen Ook al woont ie op de hoek Reageren?…

gesteund door mijn voce particolare met puilende ogen de een de anderen met staren ondergaan wij de liefde hosanna is ons deel hoe kunnen we dat verklaren de eeuwige zucht, de al durende kramp in de maag het voeden van de onzichtbare vlinders en de voortgaande doorloop is niet alleen vandaag zo juichen we om dat teder gevoel reizen…

Laten we verder kijken dan de leugen lang is Laten we zon en schaduw als familie beschouwen Laten we geen dubbelgangers van elkaar zijn Laten we mekaars naam vergeten en de lach onthouden Laten we traag reizen en elke korrel zand bewonderen Laten we de tuin omplooien tot een wuivend korenveld Laten we de woorden van elke dag…

de liefde had ik afgezworen vrouwen waren leed en traan hartstocht werd opnieuw geboren toen ik haar die dag zag staan ik hoef haar niets uit te leggen zij is daar met raad en daad zij is puur, zoals ze zeggen echt een meisje van de straat ze gaat mee op al mijn reizen ze weet heg en ze weet steg en valt niet genoeg te prijzen hoedster…

Later ga ik reizen maken heel alleen, naar verre landen, en daar ga ik mensen redden, redden met mijn eigen handen. Iedereen zal in de kranten van mijn grote daden lezen. 'Waarom zou die mensenredder zo ontzettend moedig wezen?…