1371 resultaten.
Tegen de richting van de wijzers in
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 179 Verveeld en balorig
had de mens geen oren naar
het verstrijken van de tijd
Door rap te timen
kon hij zich bewegen tegen
de richting van de wijzers in
Met plus en plus
dacht hij de strijd te winnen
maar raakte verder in de min
Als om de aardas tolden en holden
zijn gedachten met hem mee
op een been hinkend
Tot overmaat van ramp…
Richting
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 De tijd verhuist
vaag gloort er een herfst
dartelend blad en dansende nevels
ze melden zich schuchter
terwijl een zomer nagloeit
het lome landschap verschuift de panelen
vogels volgen de zonnewarmte
En de mens?
die ploegt en zwoegt
steeds verder weg
van vreugde en vrijheid
jaargetijden worden terzijde geschoven
kantoren kennen slechts…
Richting
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 52 Maar welke intentie spat hiervan af,
hoe heet de vonk die binnen je brandt,
je aanvuurt naar de juiste richting?
Duizenden keuzes komen voorbij.
Welke negeer je?
Legio ongein passeert de revue.
Welke haat je en bestrijd je?
O, je staat er niet bij stil.
Ook alweer een optie.
Mens, weet je wel wat je wil?…
De weg kwijt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 192 Ondanks de TOMTOM,
zoek ik me verloren,
ondanks de route beschrijving
rijd ik fout,
de uitgestippelde route
uit het hoofd geleerd,
heeft zich in mijn kop
omgekeerd.
En wat ik ook doe,
of wat ik ook nalaat,
ik ben de weg kwijt,
vandaar dat ik het blad
maar omsla!…
De tijd der tijdloosheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 203 In onze tijd
bevrijden wij, mensen, ons
van iedere nieuwe aardse last.
In onze tijd komt telkens
een geheel nieuwe tijd.
Gedurende iedere fractie van seconde
belijd ik graag mijn geloven in tijdloosheid.
Het is zo vertrouwd in mij
dat ik niets en niks anders weet...
Ik houd van oneindigheid
in vertrouwen leven, geven, voortgedreven
verder…
Richting horizon
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 311 een gerafeld verlangen gevangen
laat jij mij leven door jouw warme lach
Donker is jouw huid, naakt en onbevreesd kijk jij
mij mooi, nog steeds kan ik jouw voetsporen niet gaan
Als ik mij in verdwaalde geesten dreig te verliezen
halen jouw zinnen mij in en lopen mijn pad
naar het heden en de toekomst langs geleefd
verleden, warm en teder richting…
Richting later ...
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.059 In het zand schrijf ik
letters van gefluisterde
woorden in de wind
waar in de verte een
zilvermeeuw jouw
naam schreeuwt
over zilte golven op
vleugels van verlangen
schrijf ik de dagen
vooruit en adem
weken in en uit
langs het laatste vel
dat zacht ruist in
die ene schelp,
ooit gevonden
tussen zandstappen
van gelijke passen
richting…
Mijn wereldorientatie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 816 Ik verdrink in de stroming van het kleurrijk genadeverbond
als symbolisch wezen met koralen tot mijn geroepen richting;
het geen genade wanneer de witte kaars zonder brandend lont,
in ongenade het slappe koord voor een anker tot verlichting.…
B.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 950 Licht toegeknepen ogen
volle zon op kalme zee
wil
vechtlust
vol vermogen
Kom maar op en ga maar mee
Ik zie dat je weet
waar we heengaan
Ik weet dat je ziet
waarvandaan…
De lijn
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 492 Het leven is zoals het is,
je kunt doen wat je wilt,
je kunt laten wat je wilt,
de lijn ligt er al.
Je denk dat je hem zelf neergelegd hebt,
maar uiteindelijk kun je de lijn alleen maar volgen.…
richting onbekend
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 soms weet ik niet waarom
ik doe wat ik doe
boodschappen, werk, wandelen in het park
verwondering is mijn deel
dan sta ik voor dat verkeerslicht,
het is immers rood en de rest
raast door, met een doel
dat ik niet heb, het maakt mij jaloers
ik wacht hier, op mijn fiets
op bevrijdend groen
en rijd vervolgens naar niets
ik steek nog wel…
Bleke lippen.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 99 hertelling van demonen in explosies
op het netvlies van de dag die
het licht achter glas bewonen,
de richting is nog niet bepaald.…
Bliksem
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 307 Het slaat in
Ik drijf op de wind
En zoek houvast
Verlang naar licht
Maar zit in het duister
Mijn hoofd is gebogen
Ik luister
Naar een stem in mijzelf
Die stem
Wijst
Geeft richting
Het is wat
Ik hoor
een spoor
Is gegeven
Enkel een spoor is het leven
Met stoplichten
En signalen
Zodat je niet kunt verdwalen
Het sloeg in
Ooit
Als…
Van plek naar plek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 164 Soms ga je gewoon weg
omdat je ook gewoon
terug wilt komen
die plaats weer kunt zien
met nieuwe ogen
in glasheldere kleuren
het is gek
maar alle mensen zijn
ook ineens anders
bovendien hoor ik hen
in mijn dromen praten
ruik ik vertrouwde geuren
raak ik opgetogen
al reis ik van plek
naar plek
o ja dan weet ik zeker…
Met de tijd mee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Allen heen en weer
Als rat, doch is levenspad
Eenrichtingsverkeer…
Richting rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 in een storm verwaait
het gebroken glas
zijn doel voorbij
tussen vingers als was
in stromen vurig zand
korrels van een ander leven
koelt het nieuwe hart
dat het oude heeft gegeven
het helende begin naar
een toekomst van slagen
door wijsheid verwelkomt
reis naar hoopvolle dagen…
Richting zee
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 nog sporen
je voetstappen
richting zee
onuitwisbaar
de indrukken
ik liep met je mee
nog jaren later
tekent de omgeving
jouw gelopen tracé
er lijkt niets
veranderd in
water en zand
gehalmde duinen
de basalten pier
zij zijn nog hier
weer springen wij
over de laatste golf
die onze afdrukken wist
ik kijk naar jou
zie eeuwige…
Richting kwijt
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.523 En elke keer als ik zo´n bord zie staan
Denk ik: nu geef ik nooit meer richting aan…
Richting moskee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 ik hoor de grote trom
waar kerktorens zijn verdwenen
ranken minaretten tegen blauw
het indringend schreeuwen om
gebed begint al gauw en roept
een mannenzee richting moskee
onaangedaan schijnt nog de zon
maar de seizoenen zijn vergaan
subtropen hebben nu ruim baan
het levendige bazargeroezemoes
waait veelkleurig uit tussen kinderen
hoofddoekvrouwen…
De wind heeft zo zijn richtingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 241 Ik sluit mij niet langer
weg van de wereld,
ik open;
mijn raam,
jouw toegang.
Op weg naar bed
suis je me
door de bomen vrij.
Op een manier,
overtuig je me
dat mijn gapen
geen echte tranen maken.
Ik probeer je te vangen,
maar je vliegt
van m’n pen
naar het puntje van m’n tong.
Je waait me droog.
Op een manier...
kan ik
nu…
Richting de afgrond
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 643 Paarse vogels
Zweven boven het rode gras
Dat zich verzet tegen de wind
Maar desondanks diep
Buigen moet voor
De hemelse aanwezigheid
Dronken schapen
Achtervolgen koeien die
Niet meer schrikken als een
Soortgenoot plotseling
‘boe’ roept maar kirren als
Baby’s die net zijn gaan slapen
De droom van
Een onthoofde kip die op het punt…
Richting zuiden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 234 In de regen liep ik stil over een plein.
De druppels gleden zacht van mijn hoofd,
gingen over in mijn tranen. Zo klein
tegenover het beeld. Door kou verdoofd
bleef ik daar staan. Heel vast had ik geloofd
alleen te zijn. Dat was ook zo misschien.
Nergens op straat liet een mens zich nog zien.
Hoog boven wees een grote arm gestrekt
op het zuiden…
Richting uitgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Eigenlijk wilde ik
Richting uitgang
Maar werd door een
Onzichtbare persoon
(die over het leven
ging, zei hij)
Tegengehouden omdat
Ik wel de weg, maar
Nog niet het leven
Had afgelegd…
Ik...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 935 De wereld draait al miljoenen jaren
in steeds dezelfde richting rond
maar ik moet daarentegen bij elke stap
mijn richting overwegen.…
vanuit het schrift
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 285 langs water licht schaduw
ver ster water licht geen
richting recht ster ver
recht richting water ster
geen water langs licht richting
een licht schijnt op dit water
zilver glimt langs water in een schaduw
schaduw licht water lang
geen ster ver weg val
richting
recht richting
het schrift sterft
kus deze geest weg vooruit onderweg…
De herkenbaarheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 2.819 van naakte huid op
onderstroom van liefde
Wij zijn tastbaar geworden
in elkaar’s adem van verlangen
de kleur die zich uitstrekt
heeft ons gezicht blootgelegd
Wij zijn herkenbaar geworden
in waar wij waren, hiervoor
de beweging die wij volgden
de langzame, de snelle, de juiste,
de valse, de ware, de zoekende
alles heeft geleid was richting…
domaine particulier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
en linten van zwijgzaamheid
achter hoge heuvels
van misplaatste trots
bepalen leestekens de grens
juist daar ginds in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
sturen zonder handen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Ze omfloerst mij met haar kussen
als ik mezelf weer eens niet
in het zachte palmen kan houden
Ze teent mij
een beentje in de goede richting
schuift mij
uit vanaf haar borsten, contactloos
ze wil niet weten van een afladderen
en even ben ik weer mezelf vergeten
ze is een tuimelaar
houdt het behang op de achtergrond
waar het thuis…
"hoge muren, open deuren"
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 445 zonder te denken
Verwarring, angst , verdriet
Niet wetende wat het met me deed
Zoekend naar mezelf
Schreeuwend in de diepte
Niemand die mijn kreten begreep
Denkende mezelf in toom te houden
Tot het mij mijn keel dichtkneep
Gevoelloos dwalen
Varen op de automatische piloot
’s avonds in bed lag ik te huilen
Overdag hield ik me groot
De richting…
Hoge muren, open deuren
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.036 zonder te denken
Verwarring, angst , verdriet
Niet wetende wat het met me deed
Zoekend naar mezelf
Schreeuwend in de diepte
Niemand die mijn kreten begreep
Denkende mezelf in toom te houden
Tot het mij mijn keel dichtkneep
Gevoelloos dwalen
Varen op de automatische piloot
’s avonds in bed lag ik te huilen
Overdag hield ik me groot
De richting…