Netgedichten

netgedicht (nr. 45.368):

Richting zuiden

In de regen liep ik stil over een plein.
De druppels gleden zacht van mijn hoofd,
gingen over in mijn tranen. Zo klein
tegenover het beeld. Door kou verdoofd
bleef ik daar staan. Heel vast had ik geloofd
alleen te zijn. Dat was ook zo misschien.
Nergens op straat liet een mens zich nog zien.
Hoog boven wees een grote arm gestrekt
op het zuiden. Een vrouw ervoor. Sindsdien
zijn er tekens dat een licht is gewekt.

[afbeelding: een olieverfschilderij van de Belgische kunstenaar Harald Calle, 2012]