12023 resultaten.
jullie driekleur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 120 wat is nu de betekenis van deze
kleuren, zou wit de maagdelijkheid zijn
waarachter dit preutse land
zich schuilt, en blauw een zee
van leugens die geen weerstand
aanvaart, en rood, rood de kleur
van liefde, maar zeker ook rood
van het hellevuur waar wij
ons Nederlanders in begeven
waarom een volgorde die ordentelijk
en zwierig je gedachten…
Titel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 62 De aarde
De lucht
De zee
Een zucht
Het leven
De dood
Huidskleur
Of rood
De dagen
De morgen
De nacht
Geen zorgen
De liefde
De pijn
Overkomen
Het zijn
De drank
De drugs
De waarheid
Het gerucht
Het werken
Het geld
Je gezondheid
De helft
Donkere materie
De zee
Zwarte gaten
Ga je mee?…
CODE ROOD CODE DOOD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 71 Zandplaten, onder de waterlijn verborgen
loeren als duivels op mijn troosteloze boot
Komt er dan nog ooit een nieuwe morgen,
vrees ik en verschuil mij achter code rood
Mijn vaartuig moet zo aanstonds stranden
over de zee grond schuift reeds het pijllood
De zee en ik zijn deze nacht aartsvijanden;
ik wacht bij de laatste halte..voor de dood…
Waarom is geen vraag.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 102 de waanzin groeit
ongezien in zijn hoofd
als een grommende vulkaan
na jaren ontploft hij
in een offensief
van dodelijke haat
de zee kleurt rood
door vermoorde kinderen
die het leven omarmden…
Niets meer dan de grote zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 90 zee
Dan zal ik lachen
in zonlicht en regen
In een storm…
Het noorderlicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 354 zacht koelt zee
in rode tinten
de zonsondergang
weerkaatsen
hogere sferen
hoe kou zijn warmte neemt
in diepe duisternis
blijft toch het noorderlicht
zijn fraaiste straling geven…
In de schemering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 63 gooi ik mijn hengel uit
en roer wat in de zee
die vol is van zichzelf
glimlachend ontdooien
golven, en spreek ik
smekende monden toe
die maar wat graag
willen happen
mijn lippen kleuren rood…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.264 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 48 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Onafgemaakt
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.232 De steen bloeide
en de zon steeg op
uit de zee.
Ik liet beweging zien
en de stad
spiegelde zich
door gesponnen glas.
De lakens zweefden
en ik werd gewekt
door een rode ibis.…
Liefkozing
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 996 In dat veld van rood en groen
Waar de wind
De bloemen in vervoering brengt
Je haar golft mee
Op de deining
Van de groene zee
In dat veld van wilde bloemen
Waar jij je
Liefkozen laat door de natuur…
ze kleurden geel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 701 ik heb de rafels
aan elkaar geknoopt
maar kan hun golven
niet langer volgen
ze kleurden geel
en groenden rood
in een achtergrond
die blauw als stilte koos
ik wil de zee en met je mee
omdat ik in het golvend
blauw oneindig van je houd
ja, ik wil jou…
De zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Het zou fraai
geweest zijn als er een
"cappuccinolaag" over
de zee zichtbaar was
geweest.
Een verpletterend einde
van de zonsondergang,
was in volle gang.
Het is fantastisch,
als de rode zon met zijn
optimale
glans over de zee ons
kan beïnvloeden in
weerspiegeling van
schaduw en den rijk ter
zeeën.
Foto Dick Voogd…
Haar schoonheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 60 ik heb je gezien
aan de kant
je rode hart
bloeide liefde
deinde warme
hartstocht
langs mijn hand
jij golfde zomer
op de wind
van snelle auto’s
die in passeren
hun motorgeluid
even heftig uit
moesten proberen
ben terug gelopen
naar de rode golf
in de roze zee
die op mijn netvlies
gebrand stond de bloem
streelde ik maar plukte…
Van Hollands kleur
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.419 Rood is de vlag, die wij volgen genoten!
Rood is de morgen op zijn blozende kruin,
Rood zijn de pannen van de daken van Holland,
Rood zijn de stenen van de huizen van Holland,
Rood zijn de bloemen aan 't Haarlemse duin,
Rood zijn de kersen in de Betuwse tuin!…
omaha beach
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 189 toegang tot europa
vrijheid van de geest
was eens geblokkeerd
‘t gele zand rood bevlekt
de golven van de tijd
zij ruisen reinigend
over de honderdduizenden
zo keurig in het gelid
een vredig strand
de verre zee waakt…
Macht van de zee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 354 Waar ik ook ben
de zee roept in rust
overal voel ik
dat zij mij kust
de wind over stranden
schuurt de hemel rood
schelpen vol ervaring
leggen gedachten bloot
waar ik ook ga
de zee lacht in tranen
overal zie ik
huilende heuvels in banen
de branding verleidt
voor wie het ruisen hoort
dansende lichtbundels
van stuur- naar bakboord…
AMSTERDAM, IK HEB U LIEF!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 243 Als Amsterdamse daken zouden kunnen spreken
zouden ze toch zwijgen als het graf
omdat die stad daaronder heel compleet is, bijna af!
Dat schreeuw je niet van de daken
dat fluister je zachtjes om je heen:
Amsterdam is als verwarmen
Amsterdam is als omarmen
Amsterdam is om lief te hebben...
Amsterdam, ik heb je lief, maar ik hou van Rotterdam…
Terugslag
netgedicht
3.0 met 53 stemmen 864 Krachtig als water
een blauw stalen zee
Koper gehulsd behuisd
draait de cilinder vijf maal
Onhoudbaar voor brekers en dijken
een beukenhouten hand
Golven rode stromingen
uit zoet rokende gaten…
Empedokles
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Hoor de roep van de meeuw
in de rode lucht van de zon.
Voel hoe de aarde wentelt.
Het is tijd
om de zee in te gaan.…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.767 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.423 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
Zon, strand, zand, wind en.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 177 Donkere wolken kwamen aan
een wind stak op best hard
beter nu naar de boulevard te gaan
echter voor 'k zover kwam:
Werd ik gezandstraald niet gering
kijk een uitje op strand met uitzicht op zee
Is 1 ding,
maar al dat zand waar 'k niet om vroeg
was wat ik mee naar huis droeg.…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 409 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Kussen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.736 Rode lippen, blanke leden
Wijken uit hun eng omhelzen
Naar de koele heldre grenzen
Waar zich oog en oog ontmoeten
In der ziele kus.
Als de diepe blauwe heemlen
Duren over zee en landen,
Duren over dood en leven, -
Over liefdes dood en leven
Duurt der zielen kus.…
Picturale sotternije
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.739 rood en blauw en groen -
En die vloog naar de palmboom toe,
Mon Dieu!…
Het rode zonnekoor
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 163 nu bereiken
zongen wind en zee in het rode zonnekoor…