Alle inzendingen over Slechts een stap.

Het dagboek van je leven Elke stap die je doet Hoort al bij het verleden En wordt in je dagboek bijgeschreven Want zo gaat het In het dagboek van je leven Alles wat je doet goed of slecht En je komt er niet onder uit Want in je dagboek komt alles uit En als de tijd daar is dat je je ogen sluit Dan zal ook het dagboek van je leven sluiten…

Zonder alle zorgen zijn en gelukkig voorbij het heden zo wil ik heel mijn leven snellen naar een volgend ogenblik met brandend verlangen stap zettend in een volgend uur een nieuwe dag waar schaduw ongeboren blijft en duisternis slechts als dichterlijk iets het licht mag sterken…

Ik stap gewoon in mijn auto Bestemming? Geen idee...…

dat hangt allemaal af van alle anderen buiten mezelf., die een goed of slecht beeld hebben over mij. zeker weten zij nog niet wie ik echt ben, ook ik probeer dat nog iedere dag opnieuw stap voor stap te ontdekken..... hopelijk blijf of word ik ooit een mens van goede wil!…

bij elke stap werden wij zwaarder alles was nat en klei alles triest net als wij wij waren die regen wij waren die angst ons zijn was niets die avond zaten wij als schimmen om de tafel slechts de fles ging rond zo in duister en stilte voelden wij de honger naderbij…

Je zaaide een spoor dat over de rails dat aan mijn leven trok soms in een boemel dan versneld op de bok van een tgv of langs zoveel stations van leefbaarheid, met de deuren dicht om nooit uit te stappen, denderde ik met je mee. Je gaf kleur en vorm aan een onbegrijpelijk avontuur, waar ik in vol verstand naar adem moest happen om…

besta jij uit gedacht of stof van dromen nam jij vorm in mij zoals verlangen naar geld even later tien euro vond Leven wij kort en hevig ontelbare momenten met en voor elkaar Wij krijgen het geheel niet opgeteld Er is geen oplossing klaar Dus zoeken wij ver van elkaar de ruimte, die ons nodig heeft maken…

Slechts een verlangen, diep in mijn hart. Een doffe plek, omdat ik je zo mis. Een koesterende warmte, stroomt in mijn bloed. Slechts bij de gedachte: “Ik hou zo van jou.”…

Ik ben niet altijd aardig ook niet altijd slecht ik ben een beetje ' tussenin' jazeker, dat ben ik echt. Als je verdient mijn vriend te zijn zul je altijd een oor vinden alsook een plekje in m'n hart. En al ben 'k niet altijd aardig evenmin niet altijd slecht ik zeg je de waarheid niet krom, maar puur en recht.…

Een roestige spijker, een verloren jas zonder knopen en met één mouw de kraag vol stoffige splinters glas en ergens dwaalt een verwonde vrouw Ze ziet slechts ruimte voor één stap voor elk gevoel en richting blind verstijft bij weer een vallend schap wanhopig tastend naar haar kind Een zilveren helm glanst in de middagzon hij lacht en glijdt…

Ik smeek jou neem mijn gedachten mee Al was het slechts heel even Laat jouw liefde weer stromen…

Wij danken u mevrouw Van Engelshoven U gaf een zootje euro’s aan cultuur U keek daarbij wel zuinig, beetje zuur Alsof u ’t zelf beslist niet kon geloven Denk ook als hoofd van de cultuurbewakers Aan alle zeven snelsonnettenmakers!…

Stap, stap, stap, In het enge bos loopt een grote olifant en die is de klos. In zijn rechterpootje heeft hij een dikke splinter. Hij draagt een geel majootje Het is midden in de winter. Stap stap stap In het enge bos loopt een grote olifant en die is de klos. Wat een enorme pech, want tjonge wat is het koud zeg!…

hij kon het fluisteren van stenen niet verstaan de echo’s van muren liet hij langs zich gaan kende niet de knusheid van de trap die bij elke stap zijn meebeleven krakend gaf voor hem was het behang geen dagboek vol herinnering een vale kleur die kamers scheidde van de gang hij leefde hier zonder te wonen kende slechts het huis…

Hoe voort te gaan van twee die naast zichzelf bestaan, de grond splijt waar ze lopen, haastig,en is slechts een kleine stap van het omgewoelde pad, wat de ene is en de ander slechts mag hopen, naarstig zoekend zonder spijt, blijkt de afstand tussen hen niet ver, die zich in de soort herkend, verstoord de evolutie hun tred, wankelend…

Op aarde kun je dan geen stap meer zetten En nog eens 50 jaar die snelsonnetten!…

van je eerste tot je laatste stap, zet je elke stap voor het eerst…

slecht geslapen licht gerijmd ontwaken ijs glijdt niet deze morgen het huis warmt te langzaam op buitentemperatuur op nul taal wil niet uit bed…

Tussen mijn collectie boeken heb ik pockets staan van Achterberg tot Zwagerman een genot voor oog en hand maar Mulder en Rostelli raak ik liever niet aan ze vallen uiteen als vermicelli. Kapot geluld door Jan Mulder door Rostelli gehypnotiseerd of is de drukkerij het boekbinden verleerd nee, winstbejag van de uitgeverij die laat het blijkbaar…

Heerlijk vertrouwd zouter dan zout lippen verlangen handen gevangen woorden kiezen zinnen verliezen dichter dan dicht ogen stralen licht om eenmaal slechts eenmaal te fluisteren ik hou van jou ...…

een ogenblik maar zal jij naast me staan en nooit zal je nog wederkeren jij bent slechts gekomen om even warm te raken want het antwoord gaf je al voor de tijd in stukken viel en ik door de bruine aarde kroop met smalle, bleke handen omdat ik geen bomen kan verplaatsen of sterren tot een ongekende hoogte kan bewegen met…

een slecht gedicht is een gedicht dat slecht gedicht is door de dichter er stroomt van alles uit: liters bloed en pus en heel veel tranen; krokodillentranen niet die zijn te groot voor kogelgaten maar kijk, daar komt een priester aan hij zegent al dat vocht en maakt er miswijn van en sausjes voor bij bitterballen valt er niets te lachen…

waarom hang je de woorden niet over mijn schouders je draait ze toch om je draait mij om vindt me mooier wanneer ik ga neem je rug mee zeg jij de graten al mager weggevreten door het hierna maal ik heb je toe gesproken trouw gediend - veel liefs - heb je nog nooit verzonnen…

Ik voel mij authentiek Als geen ander in staat om slechte gedichten te bedenken Ik ben poëtisch ziek Maar benieuwd hoe lang ik dit nog volhou Tot ik bezwijk…

afgebrokkeld vreet elke minuut zich vast in de aarde grijze sporen stijgen weerloos tot stuurloze, ontwortelde kreten in een effen blik vol regenslag uitgeteerde wangen kronkelen in vergane dromen schuren langs meedogenloze bomen wanneer tussen morgen en avond de dood waait in verzegelde ogen en zich opsluit in een droge mond…

ik heb woorden vermoord grootse woorden er stonden muren rond ik pleegde aanslag na aanslag kort en heftig, temidden van de dag of de nacht een potloodkrabbel werd een grijnzen, de dood uitgeschreven in schaduwzijden en toen ik op een ochtend voorbij de zon liep zag ik niemand bestaan ik kreeg een vreemd gezicht met grote,…

Jouw wal heb ik slecht geslecht Slechts het slechtste gedeelte Slechtte ik naar behoren Te slecht om te slechten als jij bent Handhaaf jij de resten…

Ik weet niet of er zinnen bestaan die de geur van je huid kunnen vangen, de bewegelijke spirit in je ogen, een bron die wordt verwend als de prille knoppen botten, het fluisterstille gebaar van mijn vingertoppen in je rulle haar, de koelte in de schaduw van je oogleden, die altijd te beminnen. Als ik daar een klank voor vond…

Daar slaapt de onrust van mijn vrede als niche in mij vereend, het snakt naar lucht, stuwt lijf en brein naar de moederschoot, wat na de geboorte slechts een vermomming was tot de dorst met nieuwe woorden mij weer wakker kust.…

mijn hart is stil alsof het overweegt om weg te gaan en jou achter te laten op mijn wang, aangevreten door het zilt dat oogleden van liefde sluit hoe zou het afscheid zijn als een stap in een zuilengang van echo waar boete beelden maakt en de reis aankondigt met het hoofd tegen de muur zou het dan mijn stem zijn die de weg tot stof…