Netgedichten

netgedicht (nr. 26.930):

Verkeerd paard ?

Hoe voort te gaan van twee
die naast zichzelf bestaan,
de grond splijt waar ze lopen,
haastig,en is slechts een kleine
stap van het omgewoelde pad,
wat de ene is en de ander slechts
mag hopen, naarstig zoekend
zonder spijt, blijkt de afstand
tussen hen niet ver, die zich in
de soort herkend, verstoord de
evolutie hun tred, wankelend
naar het beginpunt van een
grenzeloze end, vast op een
verkeerde been en paard
gewed, separatie tussen
mens en ezel is een grap.