Alle inzendingen over Spiegelbeeld

De echte narcist duikt diep in zijn spiegelbeeld tot verdrinkens toe…

het mannetje in de maan zie in de spiegel z’n spiegelbeeld staan…

Het donkere water weerspiegelt wolkenflarden in spiegelbeeld met pistool nog richtingloos onbewogen in haar ene hand Onvervulde verlangens zweven tussen willen en kunnen wachtend om zich te uiten in boosheid of verdriet Tot het langzaam wordt gericht een knal in echo’s weerkaatst spiegelbeeld verrimpeld achterlatend opgelucht op weg…

heel even in het voorbijgaan zie ik in een etalage mijn spiegelbeeld... goddank heeft hij haast…

Vriendschap is de ander leren erkennen door jezelf te herkennen in hetzelfde spiegelbeeld…

tekens van leven doen water rimpelen en breken het spiegelbeeld hoedt u voor de golven…

tekens van leven doen water rimpelen en breken het spiegelbeeld hoedt u voor de golven…

Haar spiegelbeeld verdronk in het water van de rivier en liet alleen rimpels achter. Ik zag het meisje kijken naar de duizend sterren aan de hemel die ze herkende in de gebroken spiegel van haar kamer. Haar spiegelbeeld herkende zichzelf niet.…

geen gezicht in spiegelbeeld, werkloos in zijn vak, smachtte naar wat mensenbloed in een resto op een snack!…

Wij zullen altijd samen zijn O mijn spiegelbeeld! Nooit verlaat ik jou, Of jij mij. Dat is meer dan liefde, Meer dan vriendschap. Het is anders dan slavernij. Als ik loop, word jij mijn schaduw, Als ik naast het meer zit, Kijk jij mij aan. Wij zijn voor eeuwig verbonden. De meesten noemen jou mijn spiegelbeeld.…

Regen gevulde plassen weerkaatsen vol de maan als oplichtende spiegels verschijnend bij elke stap Ik fotografeer de man in de maan in de plas tot het spiegelbeeld wijkt de maan weer alleen is man weer achter de maan Regen gevulde plassen weerkaatsen leeg de maan als holle spiegelbeelden verlaten door de straat…

De jongen en zijn spiegelbeeld kijken elkaar aan de een lacht naar de ander zijn blij dat ze bestaan De man ziet zijn spiegelbeeld wat ouder meer getekend een glimlach plooit zijn lippen hij laat zich niet verslaan leunend tegen de kussens houdt de oude man zijn armen voor zich uitgestrekt de spiegel voor zijn gezicht Met het uitblazen…

Mijn spiegelbeeld lijkt voor altijd het enkelvoud van eenzaamheid.…

drijvend spiegelbeeld hooghartige sierlijkheid slechts oog voor elkaar als beiden de mooiste zijn waar moet je anders kijken…

Kreet aan mijn spiegelbeeld Bollekes schrijf ik al Tijden niet meer Maar met de toverspreuk Hexasyllabius! Moet het toch echt weer eens Lukken dit keer…

Zichtbaar in spiegelbeeld. Hunkering en warmte... waarmee wordt gespeeld! Zintuiglijk gevoel, Maakt mijn beeld van geluk.…

spiegelbeeld kijkt stil wateroppervlakte toont zelfs geen rimpeling de wind is stil gaan liggen op het zachte waterbed…

'n schone witte gaat voorbij aan de schoonheid van haar spiegelbeeld het oppervlak rimpelig zo golft ze zachtjes haar toekomst tegemoet…

dat het spiegelbeeld je verbaasde was van alle tijden het licht danste vrolijker dan voorheen zo ook de kleur die de maat aangaf was, deze keer niet uitgegleden…

dat het spiegelbeeld je verbaasde was van alle tijden het licht danste vrolijker dan voorheen zo ook de kleur die de maat aangaf was deze keer niet uitgegleden…

Een kwart negatief van je spiegelbeeld ben je niet zelf.…

Mijn ogen zien Een mens in de menigte, Kinderen die spelen, Een spiegelbeeld. Andere ogen zien Mij niet meer, Ik ben. Ik ben maar een gezicht…

behoedzaam kijk ik door je ogen lees de woorden van weleer ieder verhaal blijft ongelovelijk elke vertelling doet me zeer maar nimmer heb je mij bedrogen of ooit ook maar een keer verveeld want elke keer wanneer ik kijk aanschouw ik in jouw ogen mijn spiegelbeeld…

zoveel seconden geleden en dacht ik aan jou zoveel minuten moe gestreden en voel ik nu nog de kou zoveel uren voorbij en ben ik je gaan haten zoveel dagen er nog bij en ik zal je verlaten ik haat je, spiegelbeeld…

Ik wreef een spiegel in een donzig hoefblad Je vroeg of je erin kon zien hoe wolken glijden langs de zon Ik wreef een spiegel in een donzig hoefblad stak er twee boterbloemen door en lachend zei je ''Spiegelbeeld'' Je wreef een spiegel in een donzig hoefblad stak er drie boterbloemen door Zonder geluid scheurde het uit.…

Hij bleef een beetje achter in die andere werkelijkheid een droomwereld zonder klagende vrouwen en verziltende knapen groef hij zijn eigen kuil nooit voor een ander met vallen en opstaan zijn eigen leven waar antwoorden ontbraken hij zich niets meer af kon vragen in de diepte van zijn drama bleef hij een beetje achter in die…

Of is het ochtenddauw weg is mijn spiegelbeeld ik zie het niet niks, waar ben ik nou?…

Niemand kent me zoals jij mijn diepe gevoel mijn ware ik mijzelf. Zelfs ik ken mijzelf niet meer als ik terugkijk in de tijd naar vroeger vol herinneringen Wat is er toch gebeurd in en om mij heen dat jij nog wel weet wie ik ben Waar ben IK gebleven tussen alles wat ooit was en is geweest Jij kent mij zoals ik was ver terug…

Wachten op eenzame momenten en vragen naar gezichten die mij nieuwsgierig fluisteren dat ik niet verdwijn zolang ik mijn spiegelbeeld niets vergeef en vraag waarom hij niet op mij wil lijken…

Uw spiegelbeeld vloeit in mijn reflectie die ik meedraag met een vlek in mijn schaduw de koude rilling als van de zonsverduistering. Die eclips geeft mij het besef wie u eigenlijk was zonder dat wij ooit de handen hebben geschud geeft deze kille bries het gevoel van zuivering.…