Gebroken spiegelbeeld
Ik zag het meisje fietsen doorheen
de tijd die de mijne zou worden.
Haar spiegelbeeld verdronk
in het water van de rivier
en liet alleen rimpels achter.
Ik zag het meisje kijken
naar de duizend sterren aan de hemel
die ze herkende in de gebroken spiegel
van haar kamer.
Haar spiegelbeeld herkende zichzelf niet.
Ik zag het meisje kijken
naar zichzelf, maar
door de ogen van iemand anders
en zij verliet zichzelf terwijl
ze naar de sterren keek.
De stilte van haar lichaam
was oorverdovend sterk
toen ze lachte
omdat haar spiegelbeeld
aan scherven lag.
Lachen dat eigenlijk
schreien wilde zijn.
Maar niemand hoorde het
toen haar mond
geen geluid meer maakte.
Geplaatst in de categorie: emoties