Alle inzendingen over Spiegels van Liefde

Ik spiegel mij aan jouw gezicht je geeft me rust kalmeert mijn zinnen waar ik jou voel in het golven van gedachten lach jij rimpels om mijn ogen je bent meer dan hartstocht van bloeiend vertrouwen en soms eb je weg maar ik vloed jou terug om niet te verdrinken in woorden een impressie achterlatend in het zand het hoeft niet…

mijn zinnen smelten weg en wrijven woorden in mijn handen vol van beelden en bloed vergoten in de strijd de klok verzet de tijd ik denk alleen te dromen maar word geen seconde wijzer eindeloos gevloerd vol van leegte en vluchtend van het stukgeslagen leven ik denk aan scherven herken mezelf niet meer en weet dat straks de spiegel…

kruip jij in jouw vage spiegel Terug naar jouw werkelijkheid…

hahahahahahahahaha kijk jou daar staan hahahahaha-uche-hoest pffff...hi hi hi heb je jezelf al gezien whoeaaahhhhhhhh whawhawha..wou jij wat zeggen je komt toch niet meer bij hoest hoest rochel rochel, en er komt geen geluid uit ook…

Matte spiegels tonen beelden van tevoren Weemoed die verloren slentert door een dag Vragen die toen rezen Leugens nooit bewezen Angstig overleven af en toe een lach Denken aan de tijden die horizonten verwijdden De opgave bestrijden en spelen als een kind Slapen in fel licht handen voor gezicht De waarheid opgelicht Totdat ik je…

Als ik in de spiegel staar, en kijk naar wie ik ben dan denk ik: 'och, je bent het maar' en besef dat 'k mezelf niet ken. Als jij in de spiegel staart en denkt: 'wat heb 'k geluk' dat de tijd maar langzaam vaart jouw zelfbeeld kan niet stuk.…

De vrouw spiegelde zich aan het plafond haar twinkelende lach weerkaatste glas pareltjes als geluid De rijkdom in haar ogen was haar stille kracht Hét meesterwerk dat geen schilder in kleuren kon vatten Spijt bij het verdwijnen van die eigenwijze lach kwam te laat zelfs de foto kon de lach niet meer laten zien…

Spiegelend in toekomst van weleer Tast ik blind achter mij in duisternis Wetende geen toekomst meer te vinden Verbreek ik het spiegelende wachten…

zeldzaam is het moment dat ik mij vrouw voel -ik las hoe ik me dan precies moest voelen- soms is er even de herkenning in een vage indruk van de spiegel of weerkaatsing in een ogenblik dan blijf ik verweesd achter vol ongeloof en ben ik zeker dat het mijn tweede vergissing al is dit jaar…

spiegel gebroken onthutst klautert mijn gezicht tussen de scherven in een vergeefse poging strijk ik het weer spiegelglad…

en tijdens de scheerroutine nat met schuim gekletst etst hij jonge wonden opgewonden bliksemsnel trekt hij de kam reflexen van een jonge man mei spiegel weerspiegel mij `t slappe feest voorbij en lente leert mij wild Latijnse dansen.…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…

Ze had beelden fragmenten in haar hoofd foto’s in haar hand wonden die diep sneden pijnlijk op haar netvlies gebrand Afbeeldingen – zo vaak bekeken, bestreden gepuzzeld door reflecties aan de wand levend als spiegelbeelden gespijkerd aan onzekerheden de mooiste gelukkigste van het land? Aandachtig keek ze naar dat…

Vandaag heb ik de dag teruggelezen in een wanorde van een steeds weer terugkomend iets al zijnde hangen de trossen aan lome witbeige wolken waarvan het geluid mij de dagdromen steelt en ergens iemand een piano probeert te stemmen met klanken van het valste gejank dat ik nog nimmer had gehoord…

verwilderd kijkt ze me aan waziger als nooit te voren vragend, zoekend ze knippert haar ogen ik zie een traan voel warmte op mijn wang…

in het slaapvertrek staan rode rozen zij staat voor de spiegel het weten dat zij daar is terwijl de kleur hier schijnt decoreert de ruimte in een buitengewoon uitzicht…

Ik kon niet slapen vannacht dromen vervaagden als een spiegel in de nacht verloor waar het om gaat en wat ik heb verraden onbereikbaar dichtbij voor een dag als morgen…

leef als haar geluk als een bloem die de winter overleeft het water koud en bevroren ontdooit groeit en daarna weer bloeit teder groen haar kwetsbare blaadjes opent ze traag een licht brandend hart als een vraag middenin haar leven als mijn spiegelbeeld in jou zoek ik vind ik haar evenbeeld…

De spiegel daar aan gene wand meldt zonneklaar elke dissonant. Wie haar passeert blijft even staan soms gepikeerd soms ook voldaan. Misschien een haar die men ontdekt een vast reportoir voor men vertrekt.…

Waardoor we weer bij 't begin zijn aangekomen; mijn reflectie stoort mij, de Boeddha sprak: de gulle middenweg, Jezus sprak: woorden van liefde; niet de hemel noch de aarde, maar 't kopje onder de kraan dat is waar het omgaat.…

Bijziend in veelheid van weinig verziend in meervoud van veel niets zien je vergapen in de spiegel blind de achterkant daarvan in bange hoop dat alles waar is.…

Ik zie mijn gezicht getekend door de jaren in de spiegel. Gedachten drijven aan me voorbij, gaan terug in de tijd een gezicht zonder plooien blozende wangen, stralende ogen altijd vrolijk zonder zorgen voor de nieuwe morgen.…

waarom als ik omkijk zie ik geen open deur of is het een spiegel die niet is maar lijkt op elk beeld dat jij graag ziet jij die ik lief mijn hart verscheurd door een hand die alles biedt in al het verdriet dat jij verstoort is dus toch die spiegel daarnet gebroken weer mijn hart met ijs doorboord…

Mensen met een spiegel en een treinvertraging kijken in de spiegel en zeggen heb ik wel zo'n haast? Mensen met een spiegel en een computer kijken in de spiegel en denken hoe kan ik zonder? Mensen met een spiegel en een heel gelukkig leven kijken in de spiegel en bedenken zich dan dat ze ook wat aan een ander kunnen geven…

Ik wil U hier nu niet vermoeien met alle documenten van mijn vorige bezit, van de vele percelen en bedrijven, met mijn reizen over wereldzeeën en mijn permanente deficit Ik wilde hier eigenlijk ook niet meer ijlen over liefdes en wat daarna, van veel beloven en weinig geven van veel I love you’s en geveinsde tralala Beter zou ik hier…

Voor een cursus communiceren Werd dit paard van stal gehaald Om als spiegel te fungeren Waarvoor de man had betaald. Wat wil die man toch insinueren Paardje denkt ben ik even blij Ik spiegel me niet aan hem Maar hij doet dat wel aan mij.…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

Dit spiegelpaleis lijkt heel gewoon omdat het alles breekt in googol wezens en objecten en nog meer weefsels enzovoorts enzovoorts Ondoenlijk het geheel te zien Alleen met gesloten ogen kan het, een geheel denken van losse mensen en zien dat ze niet los bestaan maar in alle spiegelstukjes leven en bewegen, ook wij - alleen blindelings…

‘k heb nu nieuwe lenzen, ‘k voel me vrij, ik zie de bloemen weer bloeien, het groene gras weer groeien, maar de spiegel … die maakt mij niet blij. De oogarts heeft me bevrijd, maar die spiegel … die wil ik kwijt.…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…