inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.327):

Als de spiegel breekt

mijn zinnen smelten weg
en wrijven woorden in
mijn handen vol
van beelden en bloed
vergoten in de strijd

de klok verzet de tijd
ik denk alleen te dromen
maar word geen seconde wijzer

eindeloos gevloerd
vol van leegte en vluchtend
van het stukgeslagen leven

ik denk aan scherven
herken mezelf niet meer en
weet dat straks
de spiegel breekt: de film
duurt niet lang

zo zwaar
mijn gedachten kleven
aan de grond en wiegen
me in slaap

kijk de zon
schijnt niet meer

zie ik alles aan
mij voorbijgaan of
is dát slechts schijn

waar ben je dan
ik wil nog wel maar

mijn adem vloeit reeds
en spoelt rood de tranen weg

Schrijver: Zeph, 25 januari 2005


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 986

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)