Alle inzendingen over Sterven; afscheid

Daar was hij weer met zijn gouden stem De man die maar niet oud kon worden Remco Campert Bij het afscheid van de God der Belgen die niet weg mocht maar toch ging Jezus wat een dichter van de eenvoud die de tijd verslaat…

Oh dame van de nacht, wat doet me het afscheid onnoemelijk veel pijn.…

het is als bij een afscheid van iemand die er al niet meer was leemte blijft leemte alleen is het nu blijvend in een symbolische tombe begraaf ik al mijn leed en dek het af met een dikke steen die mij te lang en te zwaar op mijn hart drukte…

afscheid is als ballast een rugzak met de zwaartekracht van een zwerfkei elke stap is herinnering de tranen echter zijn opgedroogd in de nerven van je gelaat als verzamelplaatsen van het eeuwig zout in open wonden…

er ligt een vogel in het gras, de vleugels glanzen nog rond zijn gebroken lijf een enkele madelief buigt stil in afscheid als respect voor het gedane, als de eeuwigheid van nooit voltooid…

Och, en ach, met een lach nemen we afscheid van een broeierige dag terwijl we naar boven kijken met een diepe zucht valt het water verkoelend uit de lucht…

Dit weekend ging voor Usain Bolt de gong, Een afscheid waarvoor hij niet had gekozen. Zijn schitterende ‘loopbaan’ overziend: Dit is niet wat zo ’n topatleet verdient.…

nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo nam ik een voorschot op het afscheid kwam er in de schemering van oktober de berusting in het ongewenst vertrek…

als ik een foto maak leg ik het heden vast zonder te bezitten neem ik een voorwerp mee zonder aan te raken herinner ik een gezicht ogen, een mond zonder kus vermom ik afscheid als eeuwigheid…

pijn niet meer te missen Een zekere berusting Sterven als rustpunt zonder een lichtpunt zoektocht opgegeven in dit aardse leven Een vruchtbare verrijking…

in mij nog voordat ze sterven en ik draag hen met me mee als rampzalige engelen liefdevolle godenkinderen.…

Om zo te weten dat sterven mooier is dan weten. Niets is nieter dan dat gevoel. Geen angst voor dood, het water neemt mij immers mede. En ik, ik leef mijn leven met dit doel.…

houden van overstijgt het weten ook als jouw sterven verder wegdrijft het mag dan herinnering heten maar lijkt in mijn wezen gekerfd opdat jij blijft…

De zieners lezen De toekomst in signalen Wat zegt sterven van: Conny, Conny, Ton, (An)Ton Achter elkaar in één week…

Ik wil sterven van verdriet Ik wil niet lachen, ik wil huilen. maar huilen kan ik niet dan maar lachen en niet huilen, maar pijn is wat je ziet niet meer lachen, niet meer huilen. ik ben gestorven van verdriet…

als je partner op sterven ligt en het leven aan je voorbij flitst waar sta je dan nog bij stil ? ik schrijf dan jouw laatste gedicht gespitst op een laatste wil…

sedert corona bijna alles uitmoordt sterven er geen anderen meer althans... in kranten lees ik niks meer laat staan al die verhalen die je soms hoort!…

Kopjes, kusjes, eisende blikken Haar neus in zijn handpalm, Zijn arm om haar heen Tevreden spinnend valt ze in slaap Op de beste plek in ons bed Zalm, makreel, kip of biefstuk Niks daarvan meer voor haar Anders gaat het niet goed Toch zit ze paraat, nog altijd hoopvol Op de beste plek aan de tafel Links, rechts, één voor hem, één voor…

ik zeg het welgemeend trots en dankbaar ook wat heb ik vol genoten van het samen werken gefocust op de opgave het regelen van beheer eenvoudiger te maken altijd kompas houdend beukte jij de weerstand van de klunzen en ezels in het systeem in verzet dat die regels aanprijst die juist wat is bedoeld weer ondoenlijk maken de warboel…

Laten we samen van de avond genieten -- Na ons de lente!…

Afscheid is een te groot woord afscheid, ter nagedachtenis dankbetuigingen uitleg en gerelateerde woorden speciaal voor jou het gevoel dat mijn huis ellendig bevroren tumultueus en in wanorde stekend achter blijft, als iets bedreigends wilde het de sloot over springen terwijl verwerken van ondraaglijk verlies nog in gedachten even…

Dit afscheid, doet me toch verdriet. Nooit gedacht dat het mij iets zou doen, weg te gaan van dit schoolgebouw. 4 jaar geleden kwam ik hier als klein naïef meisje, nu al iets meer vrouw. Ik hou me groot, maar afscheid nemen is moeilijker dan ik dacht. Ik loop voor de laatste keer door de gang, ik ga je missen, zeg ik zacht.…

ik weet, ook zij weet dat het afscheid komt Elke keer, wat doffere ogen, Elke keer, een wat vermoeiderde blik Elke keer, besef ik hoeveel ik van haar houd…

af in deze ogenblikken van dit stervensuur Je ogen nemen nu afscheid Laten zich dalen ver van hier Wij dragen je langzaam weg Je was zó sterk en fier……

Als de tijd daar lijkt gekomen voor een afscheid dat ongedwongenheid totaal ontbeert dan zal de glimlach die mij zo heeft verwarmd zijn ereplaats voorgoed behouden samen met handen die vlinderachtig en passievol liefde en tederheid uitstraalden…

vertedering in hun ogen liefdevolle aanraking onder water adem stokt het water deint lust in hun ogen verrukking bijna hemels het water wordt rustig stilte afscheid in hun ogen…

Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

En vindt hij dat zijn tijd hier is verstreken, dan neemt hij afscheid zonder medelij. Vrolijk stapt hij dan in zijn bolide en neemt een overdosis suïcide.…

Dichte mist wijkt liefde creëert zacht pijn neemt afscheid genieten is kracht.…

Heen zonder afscheid en nooit weer te vinden — 'Dood' heet men u, mij eenzaam jaren reeds; Blijde onafscheid'lijk trouwe vrinden — Heet ons mijn eigen hart, zo zonnig leeft ge er steeds!…