Alle inzendingen over Steve Brown

Al ga ik zeer ver weg, wil mij getroost beminnen, het is geen ander ik dat op een steven staat om onder feller licht een leven te beginnen met dromen die gaan bloeien voor een nieuw gelaat. Mijn ogen blijven thuis; bij u blijven mijn handen.…

Linus niet, die droeg altijd een doekje Als Lucy's jongste broertje wat verlegen Ook Schroeder liet zich niets aan haar gelegen Met Beethoven in zijn pianohoekje Met dank aan Charly Schulz, alias Sparky Verschijnen deze spelers van zijn strip Van Charlie Brown tot Lucy, the chief whip Met Kerst en Valentijnsdag op tv Charles…

in my donker eensaamheid wil ek ook liefhê aan jou vat die kurwes van jou gesig deurvoel tot ek mý prentjie het van hoe ek dínk jy lyk jou stem jou warm teenwoordigheid jou reuk jou voetstap jou lag, is al wat ek het om aan te klou om te weet jý is myne jou woede buie jou ongenaakbare manier van op my skree jou ongeduld venyn…

Ik weet dat je liever niet ziet dat ik huil toch laat ik mij af en toe liever varen dan da`k mijn steven de storm in wend…

De bries heeft z'n onschuld afgelegd spant openlijk samen met brokken donder schrijft met samengebalde nevels een zwartboek voor kust en scheepsvolk zoals de verduisterde sterren drijven veilige havens verder uiteen hoe de steven ook radeloos rondtast raakt slecht eindeloos water wind jaagt vragen tomeloos verder onbereikbaar voor antwoorden…

de lucht van gevangen vissen ruiken twee reigers aan de kant in afwachting; van… enkele zwartbonte koeien in de uiterwaarden staan gedrieën naast elkaar door nieuwsgierigheid gedreven naar de visserman te kijken - al kauwende - koppen iets opgeheven een golfje op het vlakke water kondigt een zeiljacht aan een vlag slap neergehangen op de steven…

Jij bent de vrouw die mij laat leven Jij bent de vrouw voor wie ik ben Jouw adem is de adem van mij Zee-O-Twee die mij doet leven Samen doet leven eveneens goed dat die ontmoeting adem geeft Jij bent de vrouw die mij laat leven jij bent de vrouw mijn steven ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Hoewel bespelen niet het juiste woord is…

Kanonnenvoer geland op Franse rocks Vlak voor de nazitanks op Frankrijks kust Een broekie nog van amper twintig jaren Kwam ik in amfibieën aangevaren De omgekeerde weg der Founding fathers Wier ziel op elyzeese velden rust Als diehard van de laatste Mohikanen De oudste 20th century fox in leven Die met de dood voor ogen streed naast Steven…

als een verlaten open zee golft de nacht een koude rimpel op het dak de maan speelt een lichte vlek tegen de zware schoorsteen, hoge steven in een donkere vloed van pannen opgeheven. bleke schijn zoekt ruimte op de kap en zakt dan traag in golvende slagen zonder omkeer gewichtloos strak over het kort hellend vlak.…

Iemand vroeg mij het leven te beschrijven opdracht: moest wel dicht bij de mensen blijven wat kan het leven je allemaal geven om je eigen leven te doorleven ergens is een leven in jouw leven lukt het niet wendt dan de steven is het accoord, dan zeg je een woord daarna: het samenleven gaat voort een situatie van nemen en geven veel geluk…

Vandaag wordt er in Holland niet gespoord We pikken 't niet langer! We zijn tegen! Maar vrijdag moeten treinen weer bewegen Want de herfstvakanties mogen niet verstoord Dat wordt wat, want nu blijven grotendeels Al die bruine blaren liggen op de rails…

Ik weet niet goed hoe te beginnen Ik ga maar gewoon af op mijn gevoel Jij weet me zo liefdevol te beminnen Ik lijk af te steven op slechts dat ene doel De manier waarop we nader tot elkaar komen Niet genoeg van elkaar krijgen en altijd heel blij Maakt dat het lijkt alsof ik zit te dromen Ik geef om jou zoals jij geeft om mij Ik ben sinds…

nauwe wambuis, geankerd en gekapseisd bij onbekende kusten, waar het lot het zwaard in vast liet lopen, om verleidelijke sirenen op de klippen te mijden, viel tegen krachten van emoties niets te winnen, door alle 12 knopen door te hakken, vanuit windstilte te beginnen, alvorens het schip voor nieuwe tochten uit te rusten, om de steven…

gevoel die mij ietwat ontbindt van de werkelijkheid geestelijk onvermogen in een repertoire van zeker wel een gedegen kennis die mijn zaken goedwillig leiden naar iedere poging om ze te ontwijken op weg naar mijn toekomst draag ik deze prestigieuze pilletjes mee om tenslotte aan het eind van mijn levenslot het lijden te omzeilen en het steven…

Toch had dat systeem nog wat flinke bezwaren Want Steve Jobs kon hij daarmee niet evenaren; Die schilde venijnig een Apple met hem, En bood met zijn Macs weer een prachtig klein slem.…

De ronde steven op de gracht gericht waaraan haar dromen kleven, ver uit zicht, geniet ze door lange wimpers heen, benen rank getooid in geregen goudbrokaat,warme handen uitnodigend,lippen aangezet vingers lonkend, koket in vol ornaat, verdoofde blikken,in verlegen moraal weg doen slikken, voelbaar in dezelfde taal,waarin menigeen het zeil…

een scherpe steven snijdt met weinig gerucht diepe zee aan. we raken buitengaats. er is een wisselend tij van mist, de zware deining onaangevochten vloeiend traag grommend donker zinkend om weer hoog te komen als een zware berg zout water. waarom toch varen naar de rotskam, de kou in het want. in het raam ligt een onbewogen haven.…

Er ligt een speelplaats in mijn hoofd braakliggende grond met verse aarde. De korrels roepen: heb plezier plant een zaadje, schilder de tijd. Heb erg in de tonen en noten bij deuntjes die repeteren herken je de instrumenten laat niets het geheel om zeep helpen. Beelden, niets is zo wonderlijk bomen worden heldere sterren kledingstukken…

wie hoorde niet wat Aristoteles de wijze meester Alexander de Grote bijbracht als eerste levensles gezelschap van vrouwen bekoort bedrieglijk de man wiens leven wordt bekort soms vroeg gesmoord toegeven aan die begeerte verstrooit wendt steeds tijdig het steven opdat elke hoedanigheid zich ontplooit Rosa zijn mam die daarvan vernam haalde…

Verandering kost tijd, en kunnen onszelf uitroeien door te laat ‘t steven van ons streven te wenden, met rampzalige gevolgen, zoals opvarenden van de Titanic ondervonden; soms wordt een ‘schip’ niet gekeerd maar gaat ten onder.…

Blaffen naar de hiel... Dwerg op vier poten, subtiel, Met Dobermannziel.…

Een jongen van de Cariben plukt sinaasappels in de Sunshine State de zon staat hoog, zij brandt Meerstemmige gospels golven over de orange grove: nobody knows the trouble I’ve seen hoe het voelt om zwart te zijn Zij kijken niet in de zon zij weten van het wit de jongen van de Cariben en zijn kompanen In de Sunshine State houdt…

witte wattenbollen verkleven; in een diepe slaap verstillen de kolkende ziel weekt van zijn om zich bevrijd te verheffen Deinend in een glooiende zee van vernevelde glinsterende slierten die bundels maanstralen plooien tot volle zeilen van de nacht voortgedreven door ademende winden uit streken in de verte waarin de kern van het leven haar steven…

Heft nu de flotsen, heft de potsen, laat vrij het pure parrel klotsen, de kavel van de starre steven hoog in de bolle bakkes zweven. Trits met de tringel, snier de snaren, vier fier en frank de kneuterscharen en dreem met mij het merenmeest: 't is feest, 't is feest!…

Uit het koude Noord verdreven, reppen ‘t machtig vleuglenpaar, Wenden zij naar ‘t Zuid de steven, Zweven over, schaar bij schaar.…

Sing vir my van die son. Van die lied wat deur my gaan. Van groot kraters op die maan. Die steppe roofvis, as jy kon. Sing vir my van plantvlotte waar paddas rustig slaap. Lui - lui kriekies hul vergaap aan fee - musiek op potte. Sing vir my van die koningsarend se tydlose geroep oor die Vaal. Gesoek ; 'n bergmeerkat vir 'n maal met…

Ek sprei my arms die lengte van ’n rivier. My bene, die wydte soos dié van ’n oseaan. Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

Jy, langvlegsel meisie, met kitaar op skoot, vir wie die boodskap vanuit jou hart, terwyl lang vingers snare saggies stoot ? Jou speelse posisie van kitaar in skoot, na wie verlang jy, as jou note klink soos ‘n leë blik in kabbelende water, in ‘n sloot ? Jou lenige nek, wieg teen kitaar se steel. Ek sien jou trane deur lang hare ween, waar…

Die byl het gekom om te kloof. Dit wat ek in twee wil hê met geweld oop te maak. Die passie van krag wat deur beide arms vloei, die glans van sweet op my kaal bo-lyf, die klank van die byl roep jou, lok jou. Ek sien hoe jou oë dwaal, jy, skelm loer, skelm glimlag, in die glans van die ruit. Ek sien hoe ek, nou, jou baas, die…

Met die wegraak van die son. Die maan se instap oor die dag, wat die aand meer sienend maak, plons ons in ‘n bad vol liefde, poedelnaak.…