Alle inzendingen over Stof waarvan we zijn gemaakt.

woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, werd verzwegen bezitten ze de schone schijn van gelijk geluk, soms iets te vaak beschreven, nooit te weinig, nooit genoeg, de hemel is vol lof van woorden, creëert het stof waarvan we zijn gemaakt op het weefgetouw van de tijd, het rijkt tot aan de ziel en kleeft aan mensenvoeten…

waarvan we zijn gemaakt en droogt het ziltste zout van ervaring op het gelaat, Kijk om je heen, zoals je bent verstaan, we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…

Het blijft maar neerdalen zonder oponthoud langzaam, als parachutisten en vestigen zich op onze spullen, overal ze zijn ontelbaar Wij kunnen er weinig aan doen, bijna elke dag proberen wij het, stof afnemen, stofzuigen We doen het al jaren Wij zijn gemaakt van stof en aan het einde van ons leven gaan we terug naar stof Stof is alles…

zuren die Zo te zien jaren op je hebben Ingewerkt, ben je nog helemaal Niet verteerd, en kan het nog Eeuwen duren voordat jij uiteindelijk In het milieu bent opgelost - Net zo onverteerbaar als de stof Waarvan jij gemaakt bent Zijn de hatelijkheden die mij Levenslang zijn aangedaan, Die niet verteren, maar Dagelijks nog door mijn…

Woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, alleen verzwegen bezitten ze de schijn van gelijk geluk, misschien iets anders beschreven, nooit te weinig en nooit genoeg, de hemel is vol lof van woorden en uit het stof waaruit we gemaakt zijn, het klontert aan mijn ziel en aan mijn voeten.…

de dood komt en gaat blijft de trouwste vriend van aarde tot stof waarvan dromen zijn gemaakt ergens daar tussenin ontspringt een woord een vogel zingt een regel ontstaat wat later een gedicht over de liefde op het hoogste punt hoe kan het anders van de Mont Ventoux * In memoriam Ger Klein Ikkink soms wel Ger van Wijck geheten, stichter…

'het zondigen tot deugd gemaakt' daar durfden wij vroeger slechts van dromen hoewel zondigen het zijn uitsluitend de kleine geneugten waarvan je soms stiekem met ziel en zaligheid kunt genieten en laten we eerlijk zijn wie wil dat niet…

knaag jij onophoudelijk aan mijn jas waarvan de stof al tot stof was vergaan ondanks dat ik me omdraai schroom jij niet om dit patroon voort te zetten nu ik naakt voor je sta, en je met met lede ogen aankijk ben jij in geen velden of wegen te bekennen…

Kijk, het water ademen waarvan we zijn gemaakt, nog aarzelen onze lippen, eens zullen we elkaar drinken, maar misschien zijn we morgen al te oud.…

Werd niet alles reeds beschreven uit het stof van liefde, verwachtingen, associaties, misschien anders in klank, kiemt dit woord in alle talen gesproken en verbeeld zaait angst en twijfel, waardoor de inhoud wordt misvormd, blijft de essentie van humaniteit gelijk, het tooit de fraaiste synergie van mensen, waarvan de kleur…

Naar de eeuwigheid waarvan niemand het begin of einde kent. Stof in de wind wij zijn net als stof in de wind. En ons bestaan is niets dan een druppel water in de zee. Wat wij doen neemt de kracht der tijden vluchtig met zich mee. Stof in de wind 't is niet meer dan stof in de wind.…

Dat je jaren slechts stof zijn op een tijdlijn. We zijn allen gelijk en gemaakt van dezelfde atomen, maar waarom voelen we dat niet in ons hart?…

Als je mij met je donkere ogen raakt word ik vloeibaar, transparant kristal als achtbaan van onze gezamenlijke dromen, vraag ik je om in jouw bloedbaan te mogen stromen, op het gevaar af dat ik mijzelf ook als vluchteling beschouw het water ademt waarvan we allen zijn gemaakt, nog aarzelen onze lippen de vraag is, of we wel van…

Velen geloven niet meer dat God bestaat Maar geloven wel in een hogere macht Waarvan dan het goede wordt verwacht En waar men zich vaak op verlaat. Bewijzen kunnen we niet dat God bestaat Maar wel mogen we geloven dat Hij er is Dat Hij de schepper is van licht en duisternis Dat Hij boven al het wereldgebeuren staat.…

Als ook de wind Niet weet Uit te leggen Waarvan gefluisterd wordt En het land Van het stof Niet vernam Welke vorm het aanneemt Zelfs de zee Met druppels Verwaterd De regen niet waarneemt Terwijl altijd het voelen In emoties Knetterend De leegte vult…

er is iets vreselijk fout gegaan in onze maatschappij bewust kapot gemaakt waarvan wij nu de brokken moeten rapen vertrouwen heeft snel plaats gemaakt voor negeren en geen ruimte laten in kijken naar elkaar zonder te praten begint al het voor oordelende haten zeker waar geweld het licht getinte van grote groepen meldt…

De bomen laten op hun naakte vingers kijken, ze zijn gemaakt van stof waar honger uit ontstond, de takken zijn verhuld beknopte fraaie blijken van dorst die zich vertakt, zich hecht onder de grond. --------------------------------- uit: 'Enkele gedichten', 1973…

als het leven mijn lichaam ontvlucht en zij mij levenloos achterlaat heb ik -die nu levend lichaam is- slechts een stap opzij gemaakt voorwaar ik zeg u: vrees niet het lichaam komt uit stof vandaan de geest -die het leven is- zal eeuwig blijven voortbestaan…

Zo'n gifmenger noemt zich dus; 'Chickenfriend' Dat doet me denken aan de dikke biggen Die lachend op een slagerszakje liggen Want zo misleidt men ons als consument Maar voor de pluimveesector is het pech Die is een tijd behoorlijk van de leg.…

Ik ben God Ik ben God en ik ben ik en nu ik God ben straf ik mij, en opnieuw en nu ik mij ben, denk ik het is waar dat ik schuldig ben, want ik heb mijzelf gemaakt toen ik God was en ik deed met mijzelf zoals ik wilde.…

ik kijk omhoog en omlaag om de leugen te vinden, de ontrouw die de waarheid draagt boven de deur en zo naar je voeten maar de afstand, uitgestrekt in een huis vol gangen, gooit woorden vele malen los elke vlakte wordt vochtig en ruw uitgesproken, de onomkeerbaarheid ik kan falen en uit het raam springen maar het noodlot is…

geluiddicht zijn de wanden de ruimtes gevuld met steenwol niks kun je daar horen alleen in jezelf gekeerd alsof de tijd stil staat wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat weet je ga en leef niet snel niet langzaam maar deins daar ergens tussen in voorlopig staat alles nog stil muurvast geplakt aan regels die nu eenmaal gelden wij…

Ze reikt de kunst met uitgestoken hand, oneindig verder dan men ziet, ze baart de vrijheid uit sober materiaal en vormt haar ziel, iets anders kent ze niet, Want haar wereld is gemaakt van leem, waarin mijn wortels zijn geplant.…

Alles wat was werd tot niets gemaakt.…

het was anders om ons heen er was geen zomer meer warmte en lui uitgestrekt genieten was voorbij in koude ondertoon voelde je de herfsttij er danste onrust in de ogen we haalden de zolder helemaal ondersteboven ontdekten zo de doos met kinderspelen onder het stof van jaren geleden het springkoord en de hoelahoep we tolden…

Steeds als je mij met je ogen raakt wordt ik als kristal en doorzichtig transparant, waarin een regen van licht in mijn bloedbanen dromen, uit te monden in de delta van mijn amazone, in de rijke zuurstof van het regenwoud, slingert ze voorzichtig door de peilloze palm van mijn hand, kijk het water ademen waarvan we zijn gemaakt,…

Van de fouten die we gemaakt hebben kunnen we alleen maar leren Mensen maken fouten niemand is perfect…

wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat? wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers, wij laten niets aan het toeval over. wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis. wij houden van de doofpot der sterren en kometen. wij zijn allergies voor knarsende sloten want wij roesten niet.…

ik stuif melig door de gangen die vandaag nog zijn behangen met wat schamele restjes jou fladder een stofdoek langs gedachten aan de afgelopen nachten, nog ver voor je vertrekken zou nooit eerder was je deelbaar zo weergaloos ongrijpbaar als in het stof dat nu verwaait dromerig verschoon ik de lakens verzet met liefde enkele bakens…

vanaf vandaag geen stof meer onder het kleedje want weet je ik ben nog niet jarig geweest maar`t was een feest in plaats van bloemen met hulpstukken extra zakken, én.. een vijf meter lang snoer hoe blij kan je een vrouw maken met zo`n aankoop plus garantiebewijs…