Parelmoer.
Steeds als je mij met je ogen raakt
wordt ik als kristal en doorzichtig,
transparant, waarin regens licht
door alle bloedbanen stromen, om
uit te uitmonden in de delta van mijn
amazone en in de druppels van haar
regenwoud, overleeft ze voorzichtig
in de parelmoeren palm van mijn hand.
Kijk, het water ademen waarvan we
zijn gemaakt, nog aarzelen onze lippen,
eens zullen we elkaar drinken, maar
misschien zijn we morgen al te oud.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 4 januari 2011
Geplaatst in de categorie: liefde