Alle inzendingen over Sust

je kwam ze tegen in een club of een bar in regen plukken van stukken en nooit echt bekend nu gaat het beter de oerknal sust de boel een beetje was ik maar een vlinder zo een die vliegt van steen tot steen maar m`n naam was vergeten en de regen knipte plukken haar uit dit plan was je maar een vlinder zo een die alles…

Over land en zee Wind houdt ons niet tegen Ik vlieg met je mee Door storm en door regen Door een gordijn van zachte wolken Druk ik je tegen me aan We zien de golven onder ons kolken En raken de punt van de maan Een droom die in mij zat Jij die mij suste "Ik wou dat ik echt vleugels had" Ik leg mijn hoofd te ruste…

in de vroege ochtend hoor ik een vogel zingen ze vermaant haar vermetele kleintjes geen tijd nu om een boompje op te zetten met de zwijgende buur haar waarschuwing is scherp bij naderend overvliegend gevaar ze vraagt de oortjes van van het koppie van haar uithuizige man ze sust en troost ze zet de bloemetjes buiten…

van uit de hoogte drijft een adelaar zijn schaduw over gras was, is en komt in de ogen van een edelweiss het mos legt kussens waar zij rust de wind sust natte dromen… kom en ga in moederland, verdrijf de vrucht der pennen tot de vruchten van jouw eigen hand een land om ooit te wennen…

In mij -Een lege hoek Een lange boog Een rode lijn Een groot wit vlak Beschenen licht Als zonneschijn Een ronde vorm Dat warmte zoekt Langzaam verglijdt Een open raam Levend groen Verdeelt evenwichtig Trillingen in rust Gedachteloos De geademde lucht- Sust alles stil…

mag ik dalen in jou verdwalen voordat de laatste kus ons slapen sust we vlogen samen jij vitaal in diepste donkerblauw zo wolkenvrij je ging hoger dan je veren konden dragen ik relativeerde kwam je halen in dalen verloor ik ook de enig laatste wilde veer…

Alles komt goed, sust de vijgenboom.…

Lacht hij om de vraag hoe het gaat Als de zee wiegend en zingend zijn ogen kust Voelt hij de boom versteend in zijn buik Als de zee wiegend en zingend tot kalmte sust Zegt hij niet wat hij niet zegt Als de zee wiegend en zingend haar armen spreidt Drinkt hij het water aan zijn lippen Als de zee wiegend…

Het gedicht sust je in slaap Of maakt je oorverdovend wakker Als de waarheid onverwacht Te voorschijn komt - Het stelt niet zelden Ongemakkelijke vragen: Op de vraag of de cavia van het kind Ook een plekje in de hemel krijgt, En of de doden na het sterven Ook nog kunnen gaan zweten - Moet ik het antwoord Schuldig blijven, En…

ik fluisterde het is nooit of nu toen wij onder de paraplu in het gutsend regenwater huiswaarts liepen je keek me aan zag je ogen voorzichtig heen en weer bewegen gevoel nam ratio eens goed de maat in doorslag geven je lachte ja suste mijn gefluister met een kus die het hele universum sloot toen ik dieper in je mooie ogen dook…

denk aan mij wanneer jouw warme nest fantasie en dromen zal verbergen als de takken tegen de ruiten tikken wanneer de zomer herfstig sust in augustus de tijd vliegt sneller en sneller huilende tulpen spreken Nederlands denk aan mij terwijl ik aan god en hemel denk nog aan citroenbomen in Spanje en aan regen denk…

In tijden van drukte geef jij me weer rust word ik boos om iets stoms ben jij ’t die me sust Soms kunnen we knallen want we zijn eigenwijs (vooral jij..) maar het komt altijd weer goed het wordt altijd weer wij M’n beste maatje met jou word ik oud weet dat ik heel veel van je houd!…

ik luister naar naar jou en de vogels je ademt snel in mijn stappen het spijt me om echo's te laten verdwijnen kies voor het licht woorden die schrijnen we dwarrelen dansen de stilte de namiddag rust hoorbaar gezapig verzadiging sust vlieg maar, ik verdwijn in je vleugels op een draagbare wind je zult niet meer…

De zon breekt door Wanneer jij lacht De wind draagt voor Jouw woorden; zacht Een wolk laat tranen Om jouw verdriet De maan ziet toe Op hoe jij rust De zee sust Ruisend jou in slaap De nacht raapt op Wat jij vergat En achterlaat Dat fluistert ochtendstond En morgenwind Als ik je niet meer vinden Kan…

binnenkort verwacht Een dwaling doelloos aangedragen Daarna wordt dromerig nagedacht Na wat kamervragen Parmantig wordt er vergaloppeerd En gehamerd tot heel laat Een uitkomst schijnt gesuggereerd Totdat mijn wekker gaat Meetings ijlings opgeschort Een droom sust er van tussen In de tijd dat ik echt wakker word Sluipt uitsluitsel van…

Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…

Ik ben de muur die zwijgt, het open raam waardoor de wind in lichte bries jouw wangen streelt, zacht jouw lippen kust en je wiegend tussen 't parelmoer dromerig in slaap sust. Ik ben een vrijgelaten zucht om jouw naam te fluisteren die als een zilveren traan op mijn Ziele rust.…

ik was even weg van de straat het buurten van jou jullie de ziel kleefde aan blinde gedachten in mijn lijf aan het niets in de leegte men vertelde van de zon een tropische dag maar de slaap suste mij, onophoudelijk, drie etmalen lang tot stijve spieren toe de aarde was ik niet verder dan de zetel waarin ik huisde en hij, er op…

sloot, maar hier blauw en vol goud riet de wilg door 't zonlicht goud en alles in het kreupelhout is goud beschenen, dit is de plek, de koepel hierin ben 'k vaak verdwenen met dichte ogen zit ik dan geniet nog na van alle kleuren en van alles wat er zomaar kan gebeuren tot er niets is meer, geen lust, geen must, wel bewust dat iets me sust…

Hoe vaak al schreef ik troost als klank voor andere stemmen dropen mijn woorden langs wangen van gezichten die ik niet ken nu mijn ziel gebogen ligt in schaduw van zichzelf zoek ik de kracht van balsem diep in mij dieper dan gedachten gaan ver achter herinnering waar gevoel het lijden sust een onberoerde stilte rust die ik versta…

Het lijkt wel alsof ruimte mijn drukte sust, ruimte keert drukte in vrede en rust.…

In vertrouwen wil ik zijn doch de leegte brengt geen antwoorden Hoop ligt verborgen beschermt en sust mij verdrijft mijn ongerustheid tot ik er klaar voor ben…

Verleden zaait onrust in mijn gesloten hart niets wat het nu sust echt alles is verward Verleden zaait onrust niet weten wat te doen nu liefde mijn hart kust met een eerlijke zoen Verleden zaait onrust ziet alleen maar de pijn iets wat me verontrust alsof het niet mooi kan zijn Verleden zaait onrust liefde pak mijn hand maak me van…

Vroeger in Europa besliste de politiek Nu in Europa sust de politiek en als de onrust dreigt toe te nemen krijgen 500 miljoen Europeanen om die rede van Noorwegen De Nobelprijs voor de vrede!…

Sporadisch vallen tranen Als herkenning Op mijn pad Veel draag ik mee Op mijn schouders Naar de zee Zonder tussenpozen Zonder rust Hoop ik daar verdriet te lozen En dat de zee mijn leven sust Zij zal een meter stijgen Door het huilen dat ik doe En ik zal mijn schouders strelen En ik zal voelen: ik ben moe Dan voel ik zeewind…

Over scheefgezakte zerken Hangt het zilver Waas van de maan De nacht verlamt de tongen Hij danst onder stroom In het kerkportaal Onder de spitsboog Op de marmeren grafsteen Glad als een sidderaal Hier waren demonen rond In een te wijd kostuum Met larven van lust in hun mond Hij sust de woelige slapers Die zich nog springlevend wanen…

Een moeder sust. Een oude heer met witte haren stelt haar dochtertje gerust.…

nog immer in Bethlehem de grond doordrenkt van onschuldige schuld hun bloed sust mijn geweten ik weet……

in de onderwereld neemt Thanatos afscheid van zijn moeder de nachtgodin hij gaat op reis om mij te halen grondig snijdt hij een haarlok af ik weet het mijn tijd is gekomen de doortocht op aarde loopt dood zijn tweelingbroer Hypnos sluit mijn bange ogen en sust het vasthakende lijf in diepe slaap de veerman brengt me over de rivier…

je leeft in mij en sust mijn kreten duizend malen stiller dan 't verlopen tij, neergeveld door 't verleden het water en later de wind en het zee-licht kind wanneer zijn ze omsloten door het zilte schuim verstoten en wanneer is alles zo gebleven de wonde die 'k voel kloppen en het levenslange vrezen ze leeft in mij bij eb en…