Alle inzendingen over TROTS

Een Godsgeschenk een tweeling, 2 jongentjes identiek, nageltjes en heel kleine voetjes zo wonderlijk mooi en uniek, donkere haartjes, kleine handjes zo compleet en zo origineel aan de mensheid geschonken ieder zijn deel Trots dat ze hen dragen mocht wat meer kon je je wensen waarschuwen: “er is iets niet goed”, toen ze de dokter bezocht…

We hebben onze trots. Want wij verpleegkundigen, bankmensen hebben een HBO opleidingsniveau. We zijn een kaste en we houden elkaar de handen boven het hoofd. Wij zijn mensen vooral van het hoofd. We konden goed leren, leren en leren. Rekenen kunnen wij, getallen, tabellen, aspirinedozen.…

'n zwarte... en uit India nog wel van Joep, die heeft 'm meegenomen bij thuiskomst vanuit Israël gebronsd en blond stond hij weer voor me met baard, zeg van 'n dag of drie na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach en aan de gein die 'k in z'n ogen zie hij is wat slanker, ook iets ouder en meer dan vroeger staat hier een man 'n trots…

Laten wij slechts trotse bewonderraars zijn van het levend aardse goud. Van de schepping die in verantwoordelijkheid aan de mens toebehoort. De mens iets geeft van een trots dat niets verstoort zolang die oog heeft voor de dag die na de morgen gloort.…

Met grote ogen kijken naar al de mannen – mijn tepels terug.…

Mijn kleine trots, dat was jij voor heel even. Totdat "pappa" zei dat ik jou niet alles kon geven. Een pappa zou je niet hebben, die wilde het niet. Je had alleen je mamma en die durfde dit niet. In zo'n harde wereld met een kleintje, alleen Zo'n moeder wilde ik niet worden, waar moesten wij dan heen?…

Verdonk had steeds maar ruzie met haar staf Waardoor haar helpers gaandeweg verdwenen Ze namen doorgaans fier en trots de benen En ook haar zeteltal nam danig af Geen punt, ze heeft er nu precies nog één Wel fijn, dan kan ze het gewoon alleen…

Soms gaat het niet om principes Maar om gekoesterde feiten Soms is pijn en leed niet belangrijk De andere keer wel Hoe een simpele huivering Zoveel emotie kan losmaken Zowel voor jou, als voor mij Soms is het niet erg om de ogen te sluiten, Even alles voorbij laten gaan Je kan van liefde houden, Of de liefde willen houden, Hoe veilig het…

Daar ging ze met een forse plons te water ze had de zenuwen van te voren, dus niet later. Als een mes, scheerde ze door het bad alsof ja alsof ze het diploma al op zak had! Vier banen gekleed, zelfs met een jas ze deed het alsof het dagelijkse kost was. Eventjes was ik haar kwijt, mijn kleindochter die prachtige meid. Maar ze zwom…

de koning met zijn sneeuw Heerlijk geruisloos laat hij zich gaan Trots siert zijn koude gezicht En laat zich verdwijnen in de zachte sneeuw...…

Met blauwe veren Als een stralende zee Met glimmende veren Als de twinkelende blijde lichtjes in jouw ogen Met gekleurde veren Als een rijke moeder Op jou Je hebt een talent En ik ben er supertrots op dat je mijn dochter bent!…

De stiekeme trots wanneer je jezelf voorbij loopt, uitgeput neerzakt en niet toegeeft aan je gevoel. De stiekeme trots wanneer je voelt dat je verdwijnt, langzaam maar gestaag en dat nooit meer op wilt geven. Die stiekeme trots maakt dat ik elke dag weer faal, wanneer ik opsta en nog steeds besta.…

Nu Rita aan haar opmars is begonnen En “Trots op Nederland” als motto koos Zijn onze christen-democraten boos, Want zij hebben dat volgens hen verzonnen. Ons land is voor het CDA zo klein Dat niemand anders daarop trots mag zijn.…

Roept Schipper Rita trots Ik vaar op ramkoers Maar wel recht door zee Krijgt met een greep uit haar Oneliners-arsenaal Een hele ark Goedgelovigen mee…

Gij mensen met uw trots wat zijt ge in Liefdes handen? hier komt uw kracht te schande als aardewerk aan rots. Uw allerhoogste moed van deemoeds hoogte duizelt en in haar macht vergruizelt als bergen in de vloed.…

geen veer zit verkeerd maar alleen de gedachte doet de pauw rillen…

Mijn man, een hele trotse vader die er altijd voor zijn kinderen zal zijn, Het zijn niet alleen de moeders en kinderen die verdriet hebben en pijn, Zijn kinderen, zijn trots, kunnen te allen tijde bij hem terecht, Ook al ziet hij ze niet veel, hij gunt ze hun ontdekkingsreis van het leven oprecht, Nooit zal hij ze in weg staan, Dat neemt niet weg…

je draagt de wereld op je hand de zon van oost naar west het licht van noord naar zuid de schaduw is je vreemd je bloei der jaren toont een trotse zomerbruid gracieus is je spiegeling een dans tussen werkelijkheid en nog onbekende dromen op dekentjes van dauw laat je tinkelsterren in liefde samen komen ik wens jou duizend blaadjes…

Waar wind zeezout door straten fluistert. Woont leven ingebed door golven. Mensen, door getijden gesmeed. Banden die dieper gaan, dan zand onder hun voeten. Op de wurft, verhalen, oud als de branding. “Hier, waar de vuurbaek waakt begon et.” Generaties die hard werkten. Hun blik vaak gericht op de zee, waar familie soms bleef. Verhalen…

het was zijn hand vragend in gespreide vingers reikend naar houvast en steun in onverwacht afhankelijk zijn de pijn van trots stil verborgen in ogen vol zorgen nog speelt de lichte humor in zijn woorden met de ernst van nu maar het besef van eindigheid klinkt donker in de stilte van ons samenzijn…

de jacht naar grond heeft bergen hun bomen gekost waar wouden domineerden dekt humus nu de kale rots het vergeten dorpje in het dal deelde al snel de mooiste vergezichten tot de regens kwamen en de aarde losliet glijdend in haar vrije val de trots verdronk van generaties leven die wel in wortels zijn blijven steken…

met een hart vol vreugde feliciteer ik jou vandaag de zoon, man en vader die ons vervult met trots jou een van ons te weten wij ervaren eens te meer de impact van jouw zijn op de wereld om jou heen door trots jezelf te zijn bij alles wat je doet en laat als wij aan jou denken glimlachen de kleine dingen die echt van waarde zijn in…

Bij avondduister schijnen felle stralen, vloeien samen tot een mild, helder licht op muren met streng, waakzaam aangezicht, sterke wachters om kwetsbare zalen. Gouden glanzen willen even dralen aan de zuilenpoort, wenkend, ofschoon dicht, bezinnen zich dan, brengen een gedicht, geruisloos sprekend in alle talen: "Wandelaars, zoek het vertier…

ik liep met je rond trots als een pauw in het zicht van haar ogen was je schaduw verbogen verdween als zij naar je vroeg was boven met jou we speelden ons spel maar ze voelde het wel met jou was spelen me nooit meer vervelen we bespraken mijn leven kon jou alles geven mijn tranen verdriet om de klap op mijn smoel dat gevoel als ik…

liefde maar ik had geen geld er doemden demonen op uit allerlei gedachten ik begon met het lezen van geschiedenisboeken er kwamen grimassen op de herinneringen ik deed wat ik niet laten kon ik verlangde naar genegenheid het zat diep in mijn genen maar bij iedere gelegenheid begon mijn hart droef te wenen ik vond mezelf terug in intieme trots…

De privacy bewaken: mooie schijn want wantoestanden worden niet gemeld Ze zijn er niet, wordt dan verondersteld Het aantal slachtoffers blijft prachtig klein Zo is er slechts een enk’le zondebok De vlag kan uit, maar hang hem wel halfstok!…

Naast elkaar toeven zilver- en blauwe reiger. Zeldzaam? Algemeen? Beide staan onbewogen, wachten op straks, zelfbewust...…

Dankzij een stuitend stukje voor drie heren, Een lullig lied plus ongepaste pret, Is Nederland weer op de kaart gezet, Zoals de Toppers achteraf beweren. Ik snap niet wat die lui daartoe beweegt, Want zelf zijn ze juist van de kaart geveegd.…

mijn vader was een trotse beverrat toen men besloot op beverrat te jagen begon de onrust flink aan hem te knagen de knager werd dat almaar knagen zat hij zocht vertroosting bij een fles jenever de trotse rat is nu een bange bever…

Trots is als een rots die als een baksteen kan vallen…