Netgedichten

netgedicht (nr. 32.199):

Trotse vader

Ik zie soms een traan, in de ooghoeken van mijn man
Mijn man, een vader, die zijn kinderen zo ontzettend missen kan.
Hij houdt zich groot, want hij is stoer en sterk!
Niemand beseft het, maar ik ben het, die het aan hem merkt

Zijn kinderen, ze worden toch al zo snel groot,
Hij kan ze tussendoor niet even halen want de reisafstand tussen hen is te groot,
21 weekenden van de 52 in het jaar!
Zijn voor mijn man heel erg dierbaar!
Helaas gaan deze ook gauw voorbij,
Maar in die tijd is hij erg gelukkig en blij!

Mijn man, een hele trotse vader die er altijd voor zijn kinderen zal zijn,
Het zijn niet alleen de moeders en kinderen die verdriet hebben en pijn,
Zijn kinderen, zijn trots, kunnen te allen tijde bij hem terecht,
Ook al ziet hij ze niet veel, hij gunt ze hun ontdekkingsreis van het leven oprecht,
Nooit zal hij ze in weg staan,
Dat neemt niet weg dat hij af en toe eigenlijk wel eens een traantje mag laten gaan!