2009 resultaten.
spiegel van de schoonheid
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.194 geef me die glimlach
laat me die trots zien
zo diep vanbinnen.
toon me de schoonheid
van ooit tevoren.
maak van je hart een bloem
en bloei open nu de lente komt.
warmte en licht,
niet in de spiegel te zien,
geven je de glans van kalverliefde,
van nooit beschade emoties,
je naakte zelve.…
ode aan het Haagse hopje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 491 (het enige echte hopje, van Rademaker)
het is nog Haagser dan de ooievaar,
Couperus, Binnenhof en Lange Poten
de witte wikkel zit hem als gegoten
het is de trots der ware Hagenaar
zo’n prachtig bruingebakken exemplaar
wordt wereldwijd en zeer beschaafd genoten
de receptuur is aan het brein ontsproten
van Jahweh of een duivelskunstenaar…
De roep van het hert
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Ik rijs vandaag als de zee
bij vloed, ik sta als een steen,
als een rots, trots en stevig
hef ik m’n hoofd ten hemel
en laat mijn ruige bronstkreet
galmen over een bergmeer.
Ik rijs vandaag met U, Cernunnos,
Uw roep laat mij niet los; Heer.…
De Dnepner
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 431 De Dnieper òù 4
De eeuwen minzaam dragende
Haar schoonheid trots ten toon
Volgt onvermurwbaar haar loop
Trotserend de lozing en onbegrip
Geen oorlogen sabelden haar neder
Zij heeft allen lijdzaam gedragen
Vervaarde geschonden het verdriet
Men heeft haar nimmer horen klagen
Herboren maagdelijk stromende
Laakt…
twee eekhoorntjes
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.873 oorkussens voor ons hoofd
zocht ik om vannacht te dromen
ik vond ze in het groene mos
onder de stilte van een beukenbos
bladstil hangt het licht
zacht lispelt de wind
het groene dak koestert mild
de rust van oeroude bomen
wij liggen naast elkaar
wachten tot de avond komt
dromen voor de nacht
heb ik voor je meegebracht
een holte in een trotse…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 643 Laat mij één keer verspillend zijn
aan blauwe neveldraadjes uit je mond
het grensgebied overschrijden
trots en troost nergens laten
Laat mij één keer onverhinderd zijn
van overdenken en heroverdenken
schaamteloos alle intieme nederlagen
verdragen zonder ontkennen
Laat mij één keer verkwistend zijn
met je lichaam je alles lichaam
liefde en…
Begrafenis
poëzie
3.0 met 301 stemmen 43.262 Wat zou hij trots zijn als hij 't wist.
Het glas heeft een geslepen rand.
De schuif is van licht notenhout;
Uit donker is de kist gebouwd,
Als passend voor een man van stand.
Plechtstatig wordt de stoet geschikt.
In de rijtuigen màg gesnikt.
Krijtwit gehandschoend, in de vormen,
volgen de dragers, zwart en zacht.…
Adelaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 666 De scherpe blik in je ogen
Je snavel steekt trots vooruit
Je vleugels die de lucht beroeren
Beangstigen
Constant je oog op de buit
Je weet hoe alles hoort te zijn
Je draait je cirkels groots
Je weet hoe macht een ziel verleidt
Verblijd
Genade is zo doods
Ik kijk je in de ogen
Zoek steun bij al jouw kracht
Gun mij ook die vleugels…
Papa
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.168 Ik lijk steeds meer en meer op jou
en trots dat ik daarop ben.
Nnemand zo lief sociaal en aardig,
tenminste niemand die ik ken.
Lieve Pa ik hou ook van jou
vroeger durfde ik dit niet te doen.
Nu trek ik me van niemand iets aan
je krijgt van mij een dikke zoen.
X…
Slag bij een meer
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 676 Of het nu een zandbank was
de top van een heuvel die uitstak
met zijn moerasceders van eeuwen her
Heden ligt het eiland hier
de trots van het Trasimeense meer
waar Hannibal voor het eerst
de hoogmoedige Romeinen versloeg
ingegraven in hun stellingen zo´n
tweehonderd jaar voor de geboorte
van de zoon van god de heer
Dacht aan jou toen…
Lieve papa,
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 11.475 Wij zijn enorm trots op jouw moedige daad,
waar wij allen bij zijn gebaat.
Het is niet in geld of woorden uit te drukken,
hiermee gaat het een beetje lukken.
Een kleinigheid, een groot gebaar.
Jij ben de kanjer van het jaar !…
belangrijke mannen, bijzondere plannen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.273 Groot, belangrijk imposante man,
Blank, trots, met zoveel macht
Werd bekend door een bijzonder plan
Een plan door hem zelf bedacht.
Zwarte man, zo pienter, zo wijs.
Leefde ooit in ver verleden.
Kwam door een plan aan een bewijs.
En wordt er nog steeds voor aanbeden.…
muzeminnerij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 266 leven en de dood
die daarbij hoort, lacht
om de onwetendheid van zovelen
die geeneens de letter volgen
van hun eigen geloof
te klein om stuk te slaan
vliegen op een dikke koeienvacht
er heerst anarchie in hun hart
erkenning van God noch Gebod
maar het applaus is er
niet minder om als zij
hun plaats weer innemen
in de rij met
een trotse…
De reiskameraad
gedicht
3.0 met 54 stemmen 20.802 Dat mijn trots was, dat het nog is,
dat ik Boreas gedoopt heb.
Waaraan nooit iets gemankeerd heeft.
Of ik zuidwaarts ga of zigzag,
onomkoopbaar, onverbiddelijk
richt zich de magneetnaald noordwaarts.…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.651 Messing. ovale glazen,
in schildpadkoker nagelaten trots.
Op school gestolen uit mijn regenjas.
Teloorgegaan bezit - verbrijzeld en
verbrand; verrot, geplet, verdwenen -
is wat mij blijft, mijn kostbaar eigendom.
------------------------------------------
uit: 'Plaatselijke tijd', 1997.…
Zonder enig woord
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 299 wind en lentezon
ogen die verrast
ineens de mijne vinden
uitbundigheid in lichaamstaal
we kwamen samen
in een zinderend omhelzen
zonder enig woord
pas later verhaalde
jij je leven dat voor
even was ontspoord
ik wist nog van
de lege flessen wijn
het te vaak gebroken glas
maar je blik is helder
jij bent weer zelfbewust
vol trots…
Ik wil
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.255 Ik wil de droom zijn van mijn eigen pijn
Zodat ik trots kan zijn en weet dat ik vol kan houden tot het eind.
Ik wil alles zijn in iemand en niet meer horen ‘jij bent niemand’.
Want ik ben iemand….…
Dichter bij Pegasus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 Gelijk de trotse ziel ik ben
gedragen in een donker verleden
door lafheid die ik herken
voor driften, mij eigen
die ijdelheid ontstijgen
breinspinsels dwingen tot zwijgen
klim ik omhoog, bestijg de beugels
rijdend op de wind haar vleugels
neergestreken in stormen gelegen
geknield op lege bladzijden wegen
heb ik gebeden tot de woordenregen…
het laatste verzoek
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.190 Ze huilt nog wat zachtjes
niet om een eenzaamheid
maar om het geluk
van een hard leven
het maakt haar
staren
naar de eindigheid
wat zachter
ze vouwt de handen
om haar gezwollen knieën
duwt haar rug wat dieper
in de genade van de zetel
en glimlacht
niet om een verdriet
maar om een trots
van het alleen gaan
en de pijn die eindelijk…
als kinderen uitvliegen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.697 kinderen uitvliegen
maar GENIET toch van ze
laat ze gaan in hun eigen ruimte
Ja soms vallen ze neer
met een smak op de grond
maar je bent zelf ook vaak gevallen
het bleek niet eens zo ongezond
Ja ik weet wel
dat jij ze wilt behoeden
voor de fouten die je zelf hebt gemaakt
maar leven is geen leven
als je nimmer wordt geraakt
Ja je kunt trots…
Ik wou
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 941 M’n armen zijn te kort
als ik alles wil omhelzen
alle bomen van het verre bos
de geuren van het gemaaide gras
de glinstering van de stromende beek
de witte wolken drijvend in de blauwe lucht
het edelhert, met zijn trotse blik in d’ogen
het mos liggend aan de voet van de eik
muis knabbelend aan een beukenoot
wuivend riet, de wortels kletsnat…
Aan mijn broer
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 7.556 Ik ben trots op jou en vind het fijn,
om jouw zus te mogen zijn.…
November
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 November,
donkere maand voor kerstmis
ik haal een grijze haar uit het dalen
van jouw wenkbrauw
je bent ieder jaar mooier
in ouder worden
en ik drink rode wijn
rond jouw buikjurk
neemt de bruine herfst
langzaam kalend afscheid
naar overzichtelijke winter
witte schouderkleden
naast mezelf, ben jij een rots
vaak verregend, maar met trots…
Donald Duck in de sneeuw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 349 wankel evenwicht
zij droomt van
droge schone straten
lekkere vrieskou
met een zonnetje
en witte wolkjes
ademweer
midwinter
een blik op
een Donald Duckje
dat verloren
op straat slingert
associeert haar
met schoonmoeder en vader
uit de tijd van toen
vroegere onzekerheid
houdt haar nu
met beide benen
stevig op de grond
je kunt trots…
- Magma -
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 163 De lagere druk verschuift,
heeft de trots der aarde vast
Gloeiend rood,
bestaan de combinaties
het oppervlakkige
bepaalt de omstandigheden
hoogmoedig
schoon uw deel der aarde,
ontwaakt
kwetsbaar en sterk tegelijk,
geen eenvoudige verbinding..…
Flamenco/ duente
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 442 Zij strekt
haar armen hoog,
de handen als kelken
rijken naar de hemel
het hoofd trots
op de ranke hals
neigt deemoedig
gemengde tonen
door de violisten verwekt
vertellen het al oude
liefdesverhaal en
in crescendo, vat zij
vuur en vlam, vergeet
alles om zich heen
en verliest zich in
dans en muziek.…
Puur genot
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 601 Ondanks veel bewuste omwegen
kwam ik je gisteren toch weer tegen
Zo onweerstaanbaar als je lonkte
en met je opvallende jasje pronkte
moest ik wel zwichten, de verleiding te groot,
dat ik je een plek in mijn huis aanbood
Trots dat ik je nog een dag kon weerstaan
ben ik nu toch te zwak en laat me dus gaan
Kopje thee erbij, melange geurt zacht…
na kanker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 Na het vonnis ‘kanker’
Werd het een gevecht op leven en dood
Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots,
ambitie, zekerheden, idealen,
zelfs mantelzorgers werden geofferd
Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar;
gehavend in een nieuwe strijd:
Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde
Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…
Samen beleven we de natuur
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 71 Trots op alles wat je weet en kent.
Ik kan er zo naar verlangen.
Wat geniet ik er toch van.
Jij met je gloeiend rode wangen
merkt dat je hier ook genieten kan.
Lopen kun je helaas niet zo lang.
En je voeten worden ook nat.
Ik word warm als ik jouw glimlach vang.
Wat een plezier hebben wij gehad.…
De armband
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.203 Ik kreeg van jou toen een armband
die hebben we samen bij mij omgedaan
ik voelde jouw zachte warme hand
en jij zei: ik laat jou nooit meer gaan
Vol trots en liefde droeg ik hem elke dag
een symbolisch stukje van jou voor mij
tintelingen van geluk als ik jou zag
voor onze liefde was verdriet geen partij
Toch raakte jij de weg van rust kwijt…