Alle inzendingen over Trauma OR Droom

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Ook ik een militaire parade Maar dan op drie maart en Middenin de nacht Feest is het en er zijn veel Bekenden op de been Machtsvertoon, marcherende Soldaten Hoe laag komen de vliegtuigen Over, hoe feestelijk is de stemming Maar dán, een vliegende doodskist Komt gierend op ons af, we Rennen voor ons leven, de school Staat in brand…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Rottende stukjes jeugd, verlangen en trauma: mijn eigen mestvaalt.…

Trauma kan verdrietig blijven. Uitzichtloos worden. Het einde zijn. Ons overlevingsbrein waakt. Over herhaling van zetten. Tegen nieuwe pijn. Wie trauma ervaart lijdt. Het is onbegrepen liefde, die over onze liefde waakt. Liefde maakt scherven heel. Liefde maakt ons bewust. Liefde wanhoopt nooit.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Omgeven door zalige warmte Genietend in een veilig cocon Hoor je gedempte geluiden Buiten die zachte, vochtige bron Ineens is er gestage druk Verharden zich de weke wanden Langzaam word je weggeleid Van wat jou lang zo teder omspande Een ruimte die te nauw is Perst je lichaam pijnlijk samen Weg is het ontspannen gevoel Waar angst en schrik…

Verhard en ondoordringbaar is mijn chitine. Barricades te hoog om te veroveren. Mijn hart, verborgen achter een wand van gekwetste dagen. Herinneringen die geen herinneringen mogen zijn, doen zich te goed aan open wonden die niet willen helen.…

Monsterachtig pikdonker in een uur bereikt chaos van het zaad bijeen geraapt klassieke resten van een doorwoelde aarde daar waar alleen nog gedachten zweven tussen kosmos en universum eeuwige honger gaapt hangend aan de melkweg welke zin heeft dit alles is het muziek wat ik hoor of stemmen van mijn eigen grond waar het zaad begraven ligt…

Dat veroorzaakte een Nationaal Trauma. Jack Taylor had een penalty gegeven: Een pure schwalbe van Bernd Hölzenbein. Paul Breitner schoot de bal “ins Tor hinein”, Het werd ook niet de save van Jongbloeds leven. De basis voor Het Trauma legde Jack, Daarna was aan gespreksstof nooit gebrek.…

Maar Duitsland werd toen wereldkampioen, Het trauma van destijds wordt niet nóg groter. 'Gelukkig' misten we de eindstrijd net, Ron Vlaar en Wesley hebben ons 'gered'.…

Een jongen met een trauma voor zijn leven, Een jongen die hysterisch is van angst, Panisch en radeloos, bang - banger – bangst, Het beeld van deze jongen blijft maar kleven. Een weerloos kind is hier zijn moeder kwijt, Ik denk niet dat dat beeld voorlopig slijt.…

Die ijskoude hand hield de luchtweg in zijn greep door zout water overmand lag ze laveloos op de valreep Geketend door de zwaartekracht Het onvermogen tot bewegen Brand als het hellevuur van de hogere macht Vormt littekens voor het leven Zie daar, voor het oog zo klein de resultaten van het rouwproces Gewist in het uur van de maneschijn…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

ik voel ze nog, jou armen om me heen jou handen in de mijne samen één ik voel het nog de vreugde en de verwondering toen we keken naar onze zoon zo vol bewondering ik voel nog de eenzaamheid de afstand tussen ons de eeuwige strijd ik voel het nog de pijn en het verdriet toen je tegen me zei dat je me verliet ik voel ze nog jouw…

er zijn van die momenten dan splijt een oud gevoel zich van mijn nieuwe lente als oude zuigende wortels schraal, zo gevoelloos koel een onbegrepen negatief verbeeld in grijs en zwartwit hoe de ziel werd verscheurd nimmer zal die herinnering alsnog in zorgende liefde worden ontwikkeld laat staan in een zomers bouquet worden gekleurd…

vandaag is het sterven weer daar een dag met onvoorspelbaar aantal uren dat het nu oneindig doet duren terwijl ik met gesloten ogen staar de versteende pijn door mij te dragen is niet te verwarmen door welke gloed dan ook ben zelfs niet in staat om naar lucht te vragen ik ben gesloten, gevangen in de levende dood; een uitgedroogde…

een stukje vel van genegenheid is van mijn huid gestroopt naakt sta ik te kijken, andermaal uitgeblust heb moeten wijken voor een vroege doch eeuwige besnijdenis; als in de dood gedoopt…

Over de nerven van de houten vloer kruipt schuchter licht. Tevergeefs; jij zit daar met je ogen dicht. Resideer je nog steeds in je lege pauwenkamer gelijk de vorst van een voormalig rijk? De metronoom tikt verder. De musicus speelt niet. Zijn handen zijn verstard in uitvergroot verdriet.…

Voorgelogen en bedrogen, ge- en misbruikt, uitgelachen en bespogen, weggegooid, kapotgescheurd, als minderwaardig weggepleurd, weggesmeten en verkreukt, neergeslagen en gedeukt, stukgestompt, geestelijk mishandeld en verneukt, verscheurd, vertrapt, tijdelijk en niet meer nodig, nagetrapt en overbodig, beroddeld zonder mededogen…