2993 resultaten.
Met een half oog?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 van niets te leven dan
van de synthese uit de
winterwarmte van de grond
om in de gerijpte nevels
over te gaan, waaruit de
verborgen zon hem baarde
een schuilplaats onder het
onbeschreven blad, energie geladen
uit eigen kringloop, voorloper
van gedroomde wensen met
een half oog geopend in hun
winterslaap nu nog naakt
en in…
Het innerlijk oog?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 34 In een vermorst land tasten
reizigers in het duister, ze
wassen hun handen in een
grijze zon en dekken hun
vermoeide sporen toe,
papieren grenzen rotten in
het raamwerk van tevredenheid
en overvloed en blijven stromen
hangen een onwrikbaar taboe,
het ontneemt de intrinsieke
ruimte van ziel en geest, het
autonome recht van mobiliteit…
Het Inner-oog?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 20 Het biezen hart heeft
ongetelde kamers, de
verlichting kiert door de
ontboezeming, het inner-oog
ligt in het laatje van verwachtingen,
de waarheidssleutels liggen onder
de mat van de kaal gelopen
verkenningen, de scharnieren van
het glimmende harnas van het
heden moet nog worden gesmeerd, als
- tot de laatste draad - versleten
jas,…
Schouwer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 Wat doe je met de zaken die je ziet
Waarschuw je de betreffende personen?
Bespaar je hen een ongekend verdriet
Belet je ze hun karma op te schonen
Wat doe je met de dingen die je weet
Die onherroepelijk hen zullen schaden
Hoe kosmisch is de wet voor een profeet
Wat laat hij wel wat niet in zonlicht baden?
Hoe heilig is de gave die hij kreeg…
Het eindcouplet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 239 als de herfst vaal
over de velden hangt
mistroostig en kaal
vol van schaduwvlagen
zal ik je dragen
over het verwelkte
treurende bloemenpalet
naar het zoete wit
van rijpe muskaatdruiven
als de dagen korten
de avond vroegtijdig
haar intrede doet
veel eerder dan verwacht
zing ik zacht
dicht ik jouw naam
in een lied, een gebed…
Nachtraven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 horen mijn dromen
paarden draven
langs vreemde graven
waarover treurende bomen
een schuimend hijgen
van aangetrokken teugels
en knellende dissels
wegzinderend in bestoft zwijgen
golvend ebt muziek
uit verlaten discotheken
neonlichten doven de tragiek
rimpels over nachtelijke beken
kromgebogen en zeeziek
hou ik het voor bekeken…
crescendo
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 418 neem me mezelf niet af
wat rest er dan nog
van de nachtelijke regen
die zich langzaam kleurt
met het morgenrood
van de treurende nachtegaal
hoe zal hij weten dat
zelfs de schaduwen trillen
in de open fluisterende
vleugels van zijn verenkleed
wanneer de lucht geluidloos valt
in de plassen en het puin
ik loop er door, ben onderweg…
LENTELIED.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 351 Wees blijde nu, gij treurend hart!
Al heeft de Lente lang gemard,
Ze is dubbel schoon verschenen:
Geef God, de Heer,
Nu dank en eer;
Uw Winter óok vlood henen!…
Treurend rond de wilg
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 319 zo af en toe
ben ik solidair
met de wilg in ’t vijverpark
dan treur ik wat
om dit en dat
kan enkel dan verlangen
om met
en rond haar takken
het hoofd te laten hangen
zoek me dan een stekje
een verstopplekje
tussen het blaadjesgordijn
daar, waar
ik in mezelf verloren
gewoon verdrietig mag zijn…
Gouden regen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.971 -de tijd- zij liep als water
door de jaren heen gedreven
als een stuifbal door de hemel
van het dronkentierend glas
waar zij viel als gouden regen
voor de tranen die verzwegen
maar zij niets kon als een ander
zilverzoekend naar haar was
Nee- het waren niet de jaren
die de zoute wonden heelden
niet de lange, bange uren
van de tijd die treurend…
Bovenaards
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 243 zwart is de nacht totdat
twee ver uitelkaar staande
kleine ogen licht geven en volgen
een luide diepe stem zegt:
tastbaar ben ik niet
zelfs mijn zien waarin alles schuilt
is bovenzinnelijk
wij komen ver van de aarde
waar nog geen mens kan komen
dan alleen maar dromen
wij zijn al eeuwen verder
zien treurend toe naar uw streven
u bent…
Puur
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 97 Puur
Als op een goudomrande wolk van emotie
spreid ik gedachten,
zielenroerselen zo gezegd
wandelend langs een stille bouwplaats
laat me verwonderen
door die ene enkele klaproos
voorovergebogen
zacht wuivend door de wind
alsof ze me groeten wil
sta ik even stil en voel de relatie
van het alleen staan
zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…
Treurwilg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 685 Treurend dweil ik tranen
van mijn wangen
op het puntje van mijn neus
weg is al mijn verlangen
weg is mijn verdriet
echt,
het leven
bestaat voor even niet.
Iedere vorm van gevoel
is weg
je ziet me staan
maar meer ook niet
ik kijk je niet aan
en laat maar gaan
het is niets.…
Avondroman
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 134 Als straks de maan de hemel zacht verlicht
De sterren haar terzijde staan
Dan schrijf ik voor jou een nieuw gedicht
Over romantiek en volle maan
Dan leen ik de liefdespen van Pierrot
En beschrijf het minnekozen
Alleen gaat dat tussen ons niet zo
Jij hebt voor een ander gekozen
Nu zit ik treurend voor het raam
In het licht der nieuwe volle…
Eén oog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 636 Uit één blind oog,
vloeit een traan.
Van verdriet.
Uit één ziend oog,
valt een traan.
Van geluk.
Uit blijdschap,
omdat één oog nog kijken kan.
Omdat één oog méér kan zien,
dan twee ogen kunnen.…
Een tijdloze kust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 ik hoor de
vroege vogels weer
schrijf letters neer in
een sprankelend verband
was gestrand
op een tijdloze kust die
de altijd rollende golven
met eeuwigheid sust
diep verankerd
in het zuigend zand van
licht autistische gewoontes
bij een perspectiefloos land
hun gezang
doorbreekt het treurend
afzien op de dagen die
veel lasten…
Een grijze dag
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 491 Een dag vóór je 50e verjaardag
Je hebt het niet gehaald
Met lood in mijn schoenen
Voorop lopend in de kleine stoet treurende mensen
Zonneschijn en vrolijk fluitende vogels
Vergezelde jou in je laatste reis
Mijn voeten wilden niet meer verder
Maar ik kon je nog niet alleen laten
We bereikten jou bestemming
Langzaam werd je daar neer gelegd…
Draakgeboren zwaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 Wij zijn koninginnen-
categorie, voorbeeldig
kunnen wij in het midden staan
onze vleugels spreiden en
vuur naar vijanden briesen
Ik troost de treurenden, sterk
de dapperen, en kleur de ballonnen
van het samen gewonnen geluk
want ik ben een draakgeboren zwaan…
Een beetje fleur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Ik heb twee glazen flessen,
hun halzen trekken krom.
't Zijn twee precies gelijken,
ik lach er een beetje om.
Het is alsof ze naar mij buigen.
Glanzend groen, een mooi gezicht.
Ze hebben een dikke bodem,
die schittert in het licht.
Ernaast staat een klein vaasje,
met één enkele rode bloem.
Vanuit mijn stoel zie ik het aan,
het hele plaatje…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Morgenland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 444 Winterdromen zingen zwaar
vroegrijpheid van een treurende knot
wortels steken stakend klaar
zacht beminnend een watermot
zwem maar pluisjes voor je leven
de muskus is op jacht
niet door honger wordt zij gedreven
maar het jong dat op haar wacht
sprietjes groen omhels de kilte
het kind zal weer gaan zingen
van lammetjes in avondstilte…
MANDOLINESPELER
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 800 Mandolinespeler in de nacht
speel maar zacht je lied voor mij
laat mij m'n verdriet vergeten
maak mijn treurend hart weer blij.
Mandolinespeler tokkel door
beroer voor mij je snaren
zodat ik jouw mooie melodie
voor altijd zal bewaren.
Mandolinespeler, als het dag is
speel jij dan nog steeds je lied ?…
Oktober-blues
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 226 Waar de rijen naakte graven
op Allerheiligen wachten
nabij de treurende wilgenboom,
kniel ik bij mijn ouders graf
want niemand kon als hen
mijn stil verdriet verzachten.…
Denkwerk ( 2 )
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 319 in het aardse speuren
de wandel in een gesluimerde middagzon
waarin het ijs zich tot bloemen vormt
een verlept boeket op een schuurraam
de merel op het tuinhek een poging doet
iets lieflijks de stille hof in te zingen
daar, waar de kale winterbomen
mij links en rechts treurende omringen
in die kou zoek ik naar iets
waaraan ik mij…
Op het zuiden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 678 in eerste instantie dacht ik dat ze
temperament hadden, dat vuur en passie
er vanaf zou spatten
zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen
ontdekken alhoewel hun kleur genoeg
zegt
misschien zou de zon een reden kunnen
zijn omdat ze aan de schaduwkant op het
oosten wonen, zie ze iedere dag treurend
hangen
nu hebben ze geruild met andere…
Bij spiegellichten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 spiegellichten dichten
op het bankje, op het plein
waar morgen kinderen spelen
dansend als de zomer zelf
in passen vluchtig als de wind
rond een welriekende bloem
te kunnen dromen
bij het groen, het ligusterblad
waar een merelpaartje
een goddelijk nestje had
fonteinen sproeien
vloeien zich over het water
een wilg danst er
laat haar treurend…
De Hoge en Verhevene
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 101 Hij zal ze troosten de treurende kinderen
wier levens compléét zijn verward-
wier onschuld verwoest werd door de goddelozen,
de móórders van een kinderhart!…
Traan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 418 een traan rolt langzaam
langzaam maar zeker naar beneden
de andere tranen zijn volgzaam
er is verdriet geleden
een zout spoor achterlatend
zachtjes wenend
de emotie gehavend
niet redegevend
de mond gesloten
lippen die trillen
de trots ruw omgestoten
op zoek naar troost om te stillen
het verdriet heeft de overhand
treurend over dat…
Oog om oog tand om tand
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.987 Als leider opererend in een motorbende
zweef ik langzaam door de bergen
schoonheid op schoot langs vulkanen glijdend
de nacht te gemoet
een kampong vol ellende
Geschreeuw angstkreten en gillen
doen ons motoren heimelijk stillen
twee politieauto's zien wij staan
het is weer zo ver
om toe te slaan
Onder schot door een medeagent
verkrachten…
Oog in oog met de Bouwer/ Vernietiger
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 163 (Een confrontatie met Anubis, de Egyptische God van het Dodenrijk)
Statig als een uitgehouwen standbeeld
staat hij daar, ongeschonden
als een Omen in de tijd
Zijn ogen ruig, maar overtuigd
van oeroude wetten over goed en kwaad
over pijn en strijd
O, zo nietig sta ik daar, vermorzeld
door zijn aanblik die oneindig priemt
in m ‘n zwakke…