7726 resultaten.
EEN SPREKER DIE MAAR NIET UIT DE WAR KWAM
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.678 Jeroen wou zeggen: 'buitensporig',
Maar 'borenspuitig' kwam er uit.
Een poging, om 't weer goed te maken,
Had 'sporenbuitig' tot besluit.
Nog bleef de man naar juistheid streven
En 'spuitenborig' werd de klank; -
Toen zag hij af van verder pogen
En sprak: 'Meneren! 'k zeg u dank,
Dat gij de daad hier voor de wil naamt;
Een goedheid…
aankomst
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.403 Na lange dagen door storm geteisterd
En somtijds uit de kooi gesmakt te zijn,
Door ’t leven van ’t zacht Lisboa nog verbijsterd,
Vind ik mij zitten op het zonnig plein.
Geleund in de uithoek van een balustrade,
zie ik als over hemelsbreed kozijn
’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade,
De gele stroom, de kleurge oeverlijn.
Beneden…
De Hoepel
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.484 Als 't Hoepeltje niet werd gedreven,
Dan zou zijn loop zich haast begeven:
Zo moet het mens'lijk leven voort;
Van kinds af, in zijn oude dagen,
Met minder en met meerder slagen,
Indien 't zal komen waar het hoort.…
Leu XXme siècl...!
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.947 Wat helpt het al te denken hoe
de tijd zal rozen baren?
De mensen blijven mensen, zo
ze vroeger mensen waren.
Nen nieuwe tijd nu dromen ze al;
zo droomden ze ooit voordezen:
vandage een kwade dag is 't,... en,
't zal morgen beter wezen.
Verbeter eerst u zelve, daar 't
en moet en kan geschieden;
help ander' mensen volgen…
Over de eeuwige verandering der dingen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.544 Zich vervormen is het wolkenbestaan,
en om na veel vervormen te verdwijnen,
en allen, zo de groten als de kleinen,
gingen die gang en zullen die gang gaan.
En de vormen van het leven, die schijnen
eeuwige en onveranderlijke aan
kortzichtige ogen, staan in zijn verschijnen
niet meer dan wolken aan de hemelbaan;
En mensen vragen, welke vorm…
Onze volksheld
poëzie
4.0 met 3 stemmen 898 Wij voelen het vaderlands harte
Wel fier in de boezem slaan,
Als we aan de voet van zijn standbeeld,
Op zijn geboortegrond staan;
Wie herroept zich niet in 't geheugen
Zijn feiten, zijn heldendaân?
Wij roemen zijn hoge gaven,
Zijn burgerdeugd, zijn moed:
Hij offerde aan 's lands belangen
En rust en goed, zijn bloed.
Wat wonder als 't…
't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte
poëzie
2.0 met 4 stemmen 958 't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte;
weer slaan mij vreugdevlammen in 't gelaat,
en wat ik ál doorstond, in bittre haat,
gaat op in 't hoogtijdsvuur dat groots ontblaakte.
Hoe lang heb ik gedroomd - wie weet? het staat
geboekt op treurge bladen, - sinds daar kraakte
mijn ganse wezen en het leven staakte
zijn wondergang? - o bron van…
De dood, dat is, niet meer de zon zien
poëzie
4.0 met 5 stemmen 762 De dood, dat is, niet meer de zon zien, is
Niet meer de sterren zien, aan hoge nachten,
De dood, dat is het niet meer mogen wachten,
De ochtendschemering, de duisternis.
De dood, dat is, het niet meer mogen zijn,
De dood, dat is, het niet meer mogen denken,
De dood, dat is, niet meer bewust U schenken
Weg, te worden tot een ander zijn.
De…
Mulisch' Hemelherenclub
snelsonnet
1.0 met 8 stemmen 301 Al maanden is hij aan het hemelen
spreekt Joyce en Proust en Nabokov en Brecht
de and’re grote meesters zogezegd
Waarover hemelheren zemelen?
Gevijven zijn ze hardop aan ’t verlangen
om dáár dan de Nobelprijs te ontvangen…
Het eigendom
poëzie
3.0 met 3 stemmen 613 De koning spreekt: „Dat zijn mijn landen
Ik ben de Heer, ik draag de kroon
Dat zijn mijn bergen en mijn stromen
Dat is het erfdeel van mijn zoon"
De landheer zegt: „Deze velden waren
Ons eigendom van overoud
Mijn vader erfde van zijn moeder
Die weiden en dat donker woud"
Het knaapje toont de vogelkopjes
Half weggedoken onder 't mos…
Vaarwel en wederzien
poëzie
3.0 met 4 stemmen 791 Vaarwel!- dat woord ligt op de lippen,
Vaarwel!- dat is zo licht gezeid.
Dat kan in stille treurigheid,
Bij kus en handdruk ons ontglippen.
Dat ligt in 't hart en op de lippen,
Wanneer men van elkander scheidt.
De tijd vervliegt, de jaren snellen,
't Verandert alles om ons heen,
Wat eenmaal eeuwigdurend scheen;
Maar wie toch kan de dromen…
In de oogst
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.529 Zij stonden op het akkerland
Zij maaiden in de zonnebrand
En zongen bij het werk
De lastige arbeid wordt een feest
Voor hen die jong en licht van geest
En moedig zijn en sterk
Daar kwam de landheer langs de beek
De schouders hoog de wangen bleek:
Hij zocht de schaduw daar.
Hij groette licht en ging voorbij
Gezang en arbeid staakten zij…
Happy aanbieding
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 615 Grieks eilandje te koop, belastingvrij
Rustiek en pittoresk en zeer bevallig
Het onderhoud is ietwat achterstallig
Een habbekrats, een prikkie, appel/ei!
Onlangs is er, waarschijnlijk onbedoeld
Ook nog een keizerspinguïn aangespoeld!…
Verloren jeugd
poëzie
3.0 met 2 stemmen 842 - Zie mij niet aan, ik ben zó oud geworden!
- 't Is heimwee, heimwee dat u kwelt,
't Is heimwee naar uw jeugd en ge snelt
De drempel over om uw verdriet
Te vergeten, maar 't leed vergeet u niet.
Het volgt u, volgt u op ál uw schreden
En het klaagt met de stem van een arrem kind
En ge ziet uzelv' weer, als lang geleden,
Met bloemen drie…
De zucht naar 't schone
poëzie
2.0 met 6 stemmen 974 Gij weert het onkruid uit uw tuin,
Gij doet uw park bewaken,
Gij velt de bossen in het rond,
Gij wilt de barre heidegrond
Tot vruchtbren akker maken.
De geestdrift fonkelt in uw oog
Voor wetenschap en kennis;
Gij schikt u op, gij siert uw woon,
De nietigste inbreuk op het schoon
Schijnt u een heiligschennis.
Toch blijft uw hart een wilde…
Gods aangezicht het is...
poëzie
3.0 met 4 stemmen 711 Gods aangezicht, het is de atmosfeer,
Het zijn de bomen, is der wolken veer,
De akkers en de gronden en de dalen,
De bergen en de schitterende schalen
Der zeeën, waar de zilvervis in school,
Gods aangezicht is in de veldviool,
In struik en plant en in der dieren oog,
Het is Gods beeltenis, die uit de takken vloog,
Wanneer de vogel op…
Ter nagedachtenis van een kind
poëzie
2.0 met 1 stemmen 938 Het was een engeltje uit Gods tuin,
Dat hier kwam neergevlogen,
Met zoet gelaat en kroeselhaar,
En hemelglans in de ogen.
En de oudren juichten om dat kind,
Het enig hun gegeven ;
Zijn lach, zijn kus, zijn schaterend spel,
Zijn liefde was hun leven.
Zij drukten 't aan hun kloppend hart,
Zij wilden 't hier behouden.
Zij zeiden, dat zij…
KOEKOEK
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.378 Als de vroege koekoek roept
En de lijster, onder 't fluiten
Van de rode bessen snoept,
Loop ik ook mijn woning uit en
Fluit in zonnige' ochtend buiten,
Waar ik zoeter luiden zoek
Dan de lijsters kunnen fluiten,
Dan de koekoek roept: Koekóék!
Koekoek vroeg in 't koele bos,
Lijster in de groene struiken,
Roep de blauwe blinden los
Die…
Geboortegrond
poëzie
3.0 met 1 stemmen 1.051 In 't zuiden heerst een eeuwge lent,
En aarde en hemel lacht.
In 't hoge Noorden nijpt de kou,
Daar ligt de sneeuw, daar is de rouw,
De schemering en de nacht
Waarom bewoont de Noorderman
Die streek der duisternis?
Omdat hij dáar zich wel bevindt
Omdat de mens het plekje mint,
Waar hij geboren is.
Hij vraagt geen-rozen aan de Mei,
Geen…
Blijken van zinneloosheid
poëzie
3.0 met 1 stemmen 827 De koning werd zeer oud en zwak
Hij scheen wat grillig te wezen
Hij maakte 't al verkeerd en sprak
Noch deed meer als voordeze.
Hij wierp de vogeltjes in de stroom
En deed de visjes vangen
Opdat ze van uit de appelboom
Hem verkwikten door hun zangen.
Men nam het nog zo erg niet op
Men liet hem doen naar behagen
Zij die hem omringden schudden…
zeeschelp
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 398 eerst lachen ze
dan gaan ze het gevecht aan
dan knielen ze
het gevecht
aangaan
dat Deelder
ons glijers
verder leren
mag
kort en laag
blijft hij
ondergedoken
Pokon
plant
ziel
gaat de tijd verder
alleen
met de stad
in beeld
licht ingebeeld…
Die Eeuwige genoemd wordt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 444 Eeuwige word je genoemd -
Jij die mij doorleeft
En met nauw'lijks
Hoorbare vleugelslag
Mijn gevoelsoppervlak
Doet rimpelen -
Jij die in mij het licht
Brengt dat het donker
Aanraakt en verdrijft…
Moedeloosheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 938 Als men vermoeid en levensmoede,
Voorbij een eenzaam kerkhof gaat,
Waar soms een zandig terpje oprijst,
En hier en daar een kruisje staat,
Dan haakt het hart in stom verlangen,
Na zoveel lijden doorgestreefd,
Om ook te rusten onder de aarde,
Bij hen, die men vergeten heeft.
Als men mij daar heeft heengedragen,
En u het…
Eens zal ik redevol zijn
poëzie
4.0 met 2 stemmen 471 Eens zal ik redevol zijn en als gras
Eenvoudig en zo zuiver als het licht,
Wanneer ik wonen zal, in eerbied op
De wijde aarde voor mijn kleine broeder.
Spreek niet van Liefde - Liefde is te veel,
Spreek niet dit tedere oneindig woord,
Dat mij maakt bevende en stamelend,
Spreek slechts van Eerbied - spreek van hem,
Daarvan - wanneer…
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 465 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.
Aan mij presenteerde het, het krachtig sterkste
en zéér schoonste bevrijdingslicht…
Van de wind zul je altijd verliezen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 162 Veel had ik me van mijn
Toekomst voorgesteld
Toekomst die nooit
Is aangebroken
Voor niets gebuffeld
En meer dan een ander
Mijn best gedaan -
Maar gaandeweg
Was daar de wind, die
Me alle dagen parten
Speelde, een kant op dwong
Die ik nooit gewild heb
Dwang die levenslust
Overnam en mij beseffen
Deed dat de wind
Blaast waarheen…
De laatste strohalm
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 220 Als niets er meer toe doet
als niets meer uitmaakt
of zin heeft,
als alles pijn doet
van het alleen zijn
dan kun je altijd nog
teder zijn;
dat zorgt voor een nieuwe,
positieve vloed.…
Arrogant en dominant
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 530 Zij presenteerden zich behoorlijk
arrogant en dominant: gefrustreerde heren
zonder land.
Zij trachtten de scepter te zwaaien over
producten van mijn hand.
Ik regeer echter zelf met de pen
die over het papier vliegt en haar sporen
achterlaat!
De aristocraat verloor zijn magie
bij de geboorte van mijn fantasie.
In mijn geest staan vrouwen…
De moraal ( N. H. )
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 238 Wij stonden en blijven sterk staan.
We zijn intens met elkaar begaan:
zonder vragen.
Het gezicht, mijn gezicht is een geheel
eigen gezicht.
Van klein tot kleiner staat ze open
voor een geheel nieuwe wereld.
Een complete openbaring die zal voortbestaan.
Ons verhaal in verbale als non-verbale taal
gaat verder dan welk dialect ook.
De moraal…
Teruggang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 182 Je bent dus teruggegaan
daar voelde jij je thuis
al waren er verzwarende
omstandigheden, maar
je was er aan gewend
het alleen zijn met die ander
zo mag jij alleen jezelf
daar ben je mee bekend…