Alle inzendingen over Up's en downs

Je bent dus teruggegaan daar voelde jij je thuis al waren er verzwarende omstandigheden, maar je was er aan gewend het alleen zijn met die ander zo mag jij alleen jezelf daar ben je mee bekend…

Hangen wolken nu aan de lucht? liggen wolken op de lucht? of zijn wolken lucht? en die donkere is dat gebakken lucht? want als die uit elkaar spatten dan hebben we tijdelijk geen wolken maar wel een opgeklaarde lucht!…

zo mooi teer schoonheid onder de vlinders reis met ons mee mooie witte vlinder misschien dat wij ontdekken waar uw schoonheid vandaan komt en iedereen zo ontroert…

Maanden was alles dood Erg veel verdriet en pijn, erg groot. Nooit vermoed dat één mens mij kon verminken Er was geen traan om nog te verpinken. Liefde is heden voor mij een onbestaand woord De kerel van mijn leven pestte mij geestelijk dood. Heden toch weer even hartelijk gelachen Leven borrelde op, heus ik breng het weer tot glimlachen…

Wie spuugt laat z'n dna achter letterlijk en figuurlijk: De Niet Aangepaste!…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

nu dat dit kindje dan geboren is bellen losgebarsten zijn in - wat men noemt – de stille nacht sta ik mij het wachten toe een straffe wind slechts in de rug maar niet als steun of zacht de dreun komt achteraf- zeggen ze nou ja – wellicht - richt alles op zo’n laatste dag zich tot de weerschijn van het vuur dat werkt in mijn gezicht…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

Een zwoele blik glijdt strelend langs mijn naakte lichaam, op zoek naar een vleugje van erotiek, je handen reiken naar mijn heupen, vingers dansend als op muziek. Ik voel je lippen zachtjes langs mijn wang gaan, vurig verlangen naar wat zal komen, gretig kijk ik en wacht af, het voelt licht alsof we dromen. Je kruipt subtiel iets dichter…

Als 't maantje in mijn venster schijnt, Dan kan ik niet meer slapen; Dan komt de vraag: Waar is die God, Die alles heeft geschapen? De stille nacht, het eenzaam uur, Het suizlen door de linden; Dan denk ik aan de dood en 't graf En aan verloren vrinden. Dan wordt de geest zo onrustvol, En haakt naar 't onbekende, Als ik in 's hemels sterrenveld…

En zo ligt die kleine meid, van amper twaalf jaar, nog steeds geveld, te vechten voor haar leven. Botten gebroken, bewaking aangesloten, in diepe slaap gehouden, zit mamma bij haar bed, wrijft haar voeten en kijk het is net, alsof ze beweegt! Dan loopt een traan over je wang, zou je weten wat er gebeurd, ben je soms bang? Kun je voelen…

Maandenlang onzeker weten, Hunkeren naar jou die Misschien nog ergens bestaat, Tegen beter weten in, Onkreukbare liefde gevat In een gevoel van eeuwigheid, Jij die immers deel van ons Bent, eigen bloed, ondeelbare Gedachten die trouw houden Tot in eeuwigheid - En nu het zeker weten Dat jij nooit meer terugkomt Dat we je voor…

Van de geboorte af aan Het huis waarin ik woon, Vlees en bloed van God gekregen Waar ik zelf niets aan hoefde te doen, Dat mij een dikke vijftig jaar Gehuisvest heeft, en er dan Plotseling mee ophoudt - Omhulsel dat er nog wel is, Maar disfunctioneert, ontilbare Zwaarte, alleen stramme bewegingen nog, Urinebuis die ontstoken raakt…

Denksels dwalen oeverloos Door het brein, bezetten Eiwitkabels die kronk´lend Door mijn schedel gaan - Gedachten gaan vruchteloos te keer, Zonder ooit de uitgang te vinden Waarnaar zij zo driftig op zoek zijn, Waarbij zij het lichaam vergeten; Eerst maar eens het vel voelen Waarmee mijn geest moet samenvallen Voor ik verder opga…

Het begon zonder einde. Het is helder, helderder dan de aarde mij kan bieden... Het vraagt een toewijding die zuiver is en blijft tot de dood volgt. Het brengt het inzicht, vanuit... het Hoger Licht dat ik mag aanschouwen, waarvan ik meer ben gaan houden dan wat dan ook, gedurende dit leven. Het zorgt voor vertrouwen en voortdurende bescherming…

eeuwig staan zondags de wagens uit de voorbij nacht gestold en stil staan ze in de stille knoop van stille straten en zwijgend gaan de straten daar, waar evenmin nog woorden wordt gewisseld en gaan langs de vele wagens heen en kijk in de spiegelgladde portieren liggen oude gevels gekerkerd maar niemand vraagt waarom niemand waagt het dat te…

De teerste hartstocht, die 't genoegen Der stervelingen 't meest vergroot, Staat immer voor het nijpend wroegen Der redeloze kwelling bloot. Vrees, moeite en achterdocht bespringen, Met felle woede, 't minnend hart. Al vaak zijn kleine beuzelingen De bronnen van de grootste smart. Soms zwijgt de sprekendste bewustheid, Wanneer…

God is liefde maar op aarde vooral oorlog!…

toen kwam de minister van oorlog kijken en sprak : zo nu en dan een lijk en wat bommen op je dak moet je afstandelijk bekijken dan ga je heel wat vlugger over lijken…

Ach hoe guur is het toch buiten, hoe hard waait toch de wind, de temperatuur doet weten, dat het zich rond het vriespunt bevindt. Echter eenmaal buiten is het kouder dan koud, echt gemeen, het dringt je door al je lagen kleding heen, Niet al te lang stilstaan, niet talmen onderweg, snel de brievenbus, voor je het weet, ben ik…

Voor een ieder stond je klaar, altijd Voor een ieder was je daar, altijd Voor de dag, voor de nacht, altijd En nu, nu ben je zelf, de weg een beetje kwijt Niet voor altijd, Je ziet grauw, je ziet moe Zo zag je er niet immer uit Blakend van gezondheid Die ben je nu een beetje kwijt Ik hoop intens dat je opknapt liefst snel In je hoofd kijken…

Gij spreekt wel soms van al zijn lijden, Die oude man met sneeuwwit haar; Maar meest zit hij in zich verzonken, En stil en zwijgend nevens haar. Zij wordt wel groot, maar is zo tenger; Hij legt de hand soms op haar hoofd : Zo ze eenmaal in mijne oude dagen Door vroege dood mij werd ontroofd! Dan lacht ze op hem met stille weemoed, Terwijl…

Ik voel het leven in een vloed van zangen met wanhoopswieken om mij henenslaan, 'k voel 't wilde leven mij het harte prangen en rozedromen in dat hart vergaan. Arm kinderhart! bang-turend in 't verlangen, smart-glinstrend ziet het levenslicht u aan; laat mij in eenzaamheid uw schoon erlangen opdat ik moge in bloesems openslaan.…

Blaast het maartse hels gewaai Van de bomen ’t nest der kraai, Nimmer laat de kraai de moed, Maar herbouwt het nest met spoed. Wakkert de gespelen aan, Die elkander goed verstaan. Moedig zijn is liefde en troost. ’t Haasje schuw verkeert in nood: Overal, ai, loert de dood. Jager, strop en snuffelhond Drijven het zo aaklig rond... Doch het…

Dag baby, lang verwacht negen maanden waren we bedacht, op je komst. Dag kleintje zo volmaakt, negen maanden waren we geraakt, door dit bericht. Dag kindje, puur en klein, armpjes beentjes het mag er allemaal zijn. Dag kleinkind, je werd verwacht, daar ben je dan, alles erop- alles eraan. Dat je leven mooi mag zijn,…

Je sterkte zit juist in je zwakte daar van tijd tot tijd aan (moeten) toegeven zeker niet voor weglopen al vind de hele wereld jou een loser het maakt jou tot blijvende kampioen "You never walk alone" maar besef je loopt altijd alleen op je eigen benen en soms op handen en voeten omvallen en weer opstaan ook met zoveel facebook…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

het lichaam slijt dat is een feit als 't in de greep komt van de tijd waarmee 't zich onderscheidt door zijn grofstoffelijkheid vooral in kwaliteit van spiritualiteit wie jong is weet nog niet van sleet die leeft, die vrijt, die feest, die eet zij 's met fluweel bekleed en met parfum bezweet zij leeft met één decreet: ik ga voor…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Een krater is geslagen In de ziel van dit bestaan, Wie ons ten diepste lief was Is voortijdig bij ons weggegaan Voordat we hem konden leren kennen - Tijd die in één mokerslag verslagen is, We zitten met ons tweeën In de leegte van dit moment De tijd van hiervoor en hierna Zijn voorgoed aan de einder verdwenen Voor ons rest voorlopig…