404 resultaten.
Wéér niet..
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Kom net bij het gemeentehuis vandaan
Daar kwam ik ook de burgemeester tegen
Ik vroeg hem: 'Waarom heb ik niks gekregen
Is uwe excellentie iets ontgaan?'
Ik schudde hem een paar keer heen en weer
'Hou op', riep hij, 'ik héb geen lintjes meer!'
---------------------------------------------
Vandaag was de jaarlijkse lintjesregen.…
ZEGEN DEZE' AVOND, GOD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.971 Zegen deze' avond, God... in iedre voren
laat het gebaar van Uw meedogen rùstig zaad;
uit Uwe liefde is kalm een rozen-meer geboren;
Uwe genade laat de zon meewarig gloren;
en in mijn ogen brandt de vreê van Uw gelaat...…
Zegen deze avond, God...
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.677 In iedre voren
laat het gebaar van Uw meedogen rústig zaad;
uit Uwe liefde is kalm een rozen-meer geboren;
Uwe genade laat de zon meewarig gloren;
en in mijne ogen brandt de vreê van Uw gelaat...…
Och! kon ik u vergeten
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.956 Niet dat ik in uw armen,
op uwe rode monde,
geluk, te veel voor ‘t mensenhart,
gezocht heb, - en gevonden.
Maar dat ik om u geleden heb,
geweend in doodsangstbeven
al wat een hart aan tranen heeft:
dat bindt me aan u voor ‘t leven.…
De dichter aan zijne vrienden
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.976 Hij, die uwe wortels dekken,
Was een vriend der zoete min!
Ook uw vruchten, edle wijngaard!
Hebben vaak zijn ziel verheugd!
Speelgenootjes! laat ons zingen!
Hier rust onzer aller vriend!"…
O, zomer!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.302 O, zomer, met uw lokken, glanzend gouden,
En met uwe ogen, blauw gelijk de wanden
Van 't rondend hemeldak, en sneeuwen handen,
Die bloemenslingers slank gebogen houden!…
- Geen titel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Voordat uwe zal vergaan.
Neem kansen, grijp punten.
Maak er eindzinnen van.
Want het einde is nabij,
Ik geraak op in de negen.
Het wordt terug tijd voor een nul in mijn verhaal.
Dat zal mijn armen terug doen leren schrijven.
Naast de uwe,
Die zullen bezwijken in de hoge zijn gezag.…
De gave
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 950 Waar sterrenstof
mij omringt
Gedreven door
kosmische stralen
Waar mijn geest
de kracht ontvangt
Doe ik omvattend
op u nederdalen
Open uw aura
voor dit magisch moment
Zowaar ik het beheer
en geeft u door het helende
Mijn handen signalerend
uwe serene ziel strelende…
De moeder en de zoon
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.112 Kán ik nog de' uwe zijn?
DE MOEDER
Helaas, de schone dagen
om uwe liefde en vreugde in deemoed stil gedragen;...
- en thans, in úwe aanwezigheid, zo gans alléen...
Ziet ge niet dat ik ween?
DE ZOON
...Ziet ge niet dat ik ween?…
De late chariten 2
poëzie
3.0 met 7 stemmen 841 in de ijlt' kan branden;
o wegen in de schoot die 't leven wepel liet; -
Aan u, die 'k heb bemind om de urne van uw lenden
te zuchtend vol, helaas, of al te huilend ijl;
om uwe leên die 't leeg bedrog der reize kenden;
om uwe borst die leed de pijn van voedend heil;
Aan u, aan u vooràl, die buiten zelf-misleiden,
uw star vermogen mat…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.915 Lust en smart in uwe banden
Werd hetzelfde hemels brood:
Eindloos zoet uit uwe handen
Laav' de laatste teug, de dood.…
Het zee-geruis
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.609 Zegen dan uwe zinne' en uwe dag!
Ik die dit schreef ging met een hart vol wonden
handen vol euvel, oren vol geklag,
en heb het leven toch zó schoon gevonden.
--------------------------------
Van de passielooze lelie (1901)…
Biecht
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.496 Wonder verward weer,
Voel 'k mijn geheugen:
„Liefde, gij Godheid —
Liefde, gij leugen,
Tot uwe diensten ben ik altijd
Lachend bereid.—…
Nu
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 Klein verhaal op lentewater
in galop over bedaarde golven
waterzebra's
De kleurenpracht drijft
maar niets uiteen
verse vis als dagaanbieding
'Opent uwe mond'
al vroeg begrepen
zij stellen geen vragen
Dobberende generaties
ogenblikken zonder zorgen
onbekend met gisteren
onwetend over morgen.…
Lofzang der lippen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.298 Het teerste roze,
het zoetste goed;
mijn mond verlangt
naar uwe weelde.
Uw zoenen zijn
als zacht satijn,
waarmee gij mij
ten dode streelde.
Herboren tot
gedeeld genot;
uw welving volg
ik in het laven.
Gij drenkt en kust
mijn lijf tot lust;
hoe stilt gij mij
tot overgave.…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.721 Sluit uwe ogen op het licht:
Dieper zal het branden…
Nimmer is me uw lief gezicht
Liever, dan waar ’t veilig ligt
Binnen mijne handen.
Keer uw zinnen van de dag:
Langer zal hij duren…
Rijker langend wordt uw lach
Waar hij schemert door het rag
Der verleden uren.…
Ik wilde dit voor uw leven
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.593 Maar als ik dood zal zijn, moet gij mij wekken,
Opdat, wanneer de Vrijheid zingt op aard’
Mijn oude stem zich bij de uwe paart.
Maar als ik dood zal zijn moet gij mij wekken.…
Drie verzen voor een dode III
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.525 Soms, dwalend over heuvels, hoor ik uwe stem. —
meestal op stille ongerepte plekken
waar de natuur nog iets gevangen houdt
van haar voormenselijke zuiverheid.
soms aan een water, soms ook in het woud.…
Tranen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 902 die geen uitkomst meer weet,
Is uwe hope gezwicht?
God geeft u tranen tot balsem in 't leed...
Broeder! uw lijden wordt licht!
Deed ge uw beminde uwe liefde verstaan,
Glipte uit haar lipjes geen woord;
Welde er van weelde in haar oogjes een traan?...
Makker! uw dageraad gloort!
Werd gij, verdoolde!…
wangen vol wind
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 333 hij bewaart wind in zijn grot
soms zuigt hij de longen vol
bolt wangen en laat hem los
hij schenkt tegenwind
in een dichtgestropte zak
aan de held die doolt
zeilt op uwe zee
matrozen zaten te gissen aan boord
pulkend aan de knoop tot hij ontsnapt
de bestemming wijkt
de reis is verstoord…
In memoriam J.H. Leopold
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.023 Hoezeer in zich besloten, van elke schijn ontdaan
is uwe stem tot ons gegaan
zingende en voor góed in ons verloren,
de weinigen, de enkelen uitverkoren
om te bestaan.…
Dankbaarheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 64 Ik heb aan de bloemen geroken ,
de roos , de lelie;
en de bromvlieg
boven de kruisbloemen
horen zoemen
langs het pad
de doornen en de distels
Nu ik mijn jaren overzie
doorstroom
mijn hart een blijde melodie
door Uwe hand geleid
zover te zijn gekomen
met de hoop
dat er nog vele in het licht wandelende
jaren zullen komen…
Mol
gedicht
2.0 met 51 stemmen 12.250 mollen moeten opgetild, in elke rechter, als u links bent linker handpalm
past er één, zo heeft het beschikt, overtuig uw kind, maar blijf ook zelf proberen
tot u de uwe vindt, ze zijn zo licht, zo licht dat men wel zegt dat zij het zijn
geweest die alle wolken ondertunnelden tot ze implodeerden, hecht maar
geen geloof aan die bewering, ze groeven…
de gedachte
poëzie
3.0 met 3 stemmen 616 De perzik viert een vraag, dat gaaf ze, en ongenoten,
door úwe borst gelijk een zomer is gevloten.
Maar, hoe 'k voor u den angst der hoorders hadd' gehoopt:
nooit gaat uw nodend woord, 'lijk, alle deur gesloten,
de kreits des avond-lichts van lamp tot lampe loopt.…
Art of Memory
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 198 En U
U verlonkt fonkelende wijnen; U de uwe hij de zijne
Als U gaat, de geur van het gesprek.
Het glas dat naroodt en door kaarslicht over de toog vlekt.
Ziet,
Een stoel, die nonchalant naar achteren staat.
De herinnering die u achterlaat.
Dat is The Art of Memory…
Aan u dank ik deez' woorden
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.046 In uwe aanraking heb ik geleerd wat poëzie is.
0 dronkenschap, o heilige dronkenschap,
enthousiasme, lere ik toch steeds beter
uitspreken wat uw heilige dienst mij leert.…
Het hart spreekt
poëzie
4.0 met 2 stemmen 476 Laat mij door Uw stilten ommedolen,
waar het schendend woord van hen niet is,
dat ik – in een donker woud verscholen –
bij de geur van Uwe bosviolen
word omvat van Uw geheimenis.…
Het Woud
poëzie
3.0 met 5 stemmen 654 Dat ziet de wandler; maar hij
Die meer vertrouwd is met u,
Weet dat het roofdier,
de slang Ook uwe diepten bewoont;
Weet dat de geurige bloem
Wel uwe gordel bekleurt,
Maar dat de distel, de braam
Dieper de bloeme vervangt.…
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 46 stemmen 3.385 Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon zijn,
maar `t kan niet, ik blijf van mijn.…
EEUWELINGEN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.166 Mijn handen, uitgestrekt, en konnen, eiken,
beuken, op wel twee drie vamen naar,
vamende u om ‘t lijf, malkaar bereiken,
noch meten uwe stam, die, machtig zwaar,
die machtig diepe staat, de grond beneden,
in de onuitroeibaarheid van uwe wortelsteden.…