Alle inzendingen over VOORTGAAN

Veerkrachtig geloof is een zwak zuchtje dat al dansend voortzweeft van bloem naar bloem omhoog zweeft _ de wijde lucht tegemoet waar verrassende vrijheid wenkt door ruwe stormwinden geslagen wordt vermoeid op brullende golven neerzakt onder vernielzuchtig schuim verdwijnt bijna zinkt maar stootsgewijs verder drijft lang ronddraait - tenslotte…

Met een lantaarn zonder licht en voeding de koude duisternis van de wereld doorvorsen vol wachtend vertrouwen steeds de onaardse witte kapel zien wier kleine fonkelramen een straal van Goddelijke glans zenden naar je lege vragende handlamp die dit geschenk nooit kan bezitten maar altijd in zich houdt en verder geeft.…

De alom geliefde kerst glanst warm en verdwijnt dan ras gelijk oranje avondgloed omringd door blauwgrijze lucht moge dit feest ieder jaar in elke mensengeest een kleine spijker laten die zich somtijds laat voelen als aangename pijn van beschouwend voelen.…

Een zuigeling ligt op de hem vertrouwde schoot gaat telkens langzaam omhoog valt weer met een lichte smak drukkende buikpijn plaagt voortdurend windvlagen en spattend water doen zijn tere huid schrijnend beven huilen om bescherming brengt zegen die keel krijgt alle kracht! 't geliefde beertje komt kroelen bezield door 't ijle muziekdoosje…

De koningin ziet terug op een tijd van vreugdevol overwinnen, ook treuren, waarin peinzen, klagen en opbeuren met elkaar woedden, voortdurende strijd. Steeds grootmoedig was de vorstin bereid tranen te tonen bij droef gebeuren, kon druk of stil samenzijn blij kleuren, bouwt een toekomst, die haar leven verwijdt. Bewust, verlicht verlaat…

Goede voornemens bij de kerstnachtdienst gezellig samenzijn bij kaarslicht en heerlijk eten deze huichelarij kan mij weleens het bloed uit de nagels halen laat die kleine nietige bescheiden sterrenvonk alle kracht in zich hebben om zonder sier door ieders ziel te waren voor alle dagen.…

Soms mag het druk beramende heden zichzelf verliezen, afwachten _ lui en loom, is dan toeven onder een pruimenboom vol zoete vruchten; schaduw koelt tevreden. Binnen de wortels huist het verleden, verschijnt telkens als een springbron van stoom: door het lover ruist een natte luchtstroom, herinnert aan eens genoten, geleden... Verfijnde…

Het Woord, dat uit God zelf komt, zweeft steeds voort als een levende zucht vol helende kracht, toeft bij alle mensen, is een stille wacht, ziet geduldig rond, wordt somtijds gehoord. De heilzame adem zoekt ieder oord, waar vrome blijdschap heerst of duivelse macht, soms aangekondigd, dan gans onverwacht., ondanks goede bedoeling dikwijls gestoord…

Volhardend geloof is een steenachtig pad, dat zich slingert tussen woeste doornstruiken. De stem van een steeds jong blijvend kuiken' roept de wandelaar naar de Hemelse stad. Een lastige bult of verraderlijk gat zal menigmaal plotseling opduiken, terwijl ogen al de einderglans ruiken. Raadgevend klinkt een verborgen molenrad: "Mijn water…

Het overbekende beeld de maatschappelijke ladder duidt allereenvoudigst het voortdurende streven van de samenleving aan steeds opwaarts naar de top toe! is vurig verlangen maar de onderste sport schenkt alle kracht aan wie naar boven klimt schraagt al hetgeen zich hoger bevindt blijft mateloos onmisbaar!…

In Uw Licht kan niets mij raken , in Uw Licht blijft alles groen, in Uw Licht wil ik blijven voortgaan, wil ik zelfs NIETS overdoen, in Uw Licht spreek ik de waarheid, ook al staat het de wereld niet aan, in Uw Licht wil ik blijven wandelen, in Uw waarheid blijven staan, wereldse tongen vernachelen mij, ‘k zie véle ogen leeg en schril,…

In de verdwaalde verte zie ik het moeizaam voortgaan zuchtend onder de zucht naar nog meer loze macht. Het pad vervoerend langs de rand van lege liefdeloosheid zonder vrede met wat je had ontevreden steeds je pad een weg van klinkend klatergoud.…

ik wist al dat jij kon vliegen ooit heb ik langzaam mijn ogen gesloten voelde wind en jouw warmte langs mij gaan zacht streek jouw jurk langs het haar terwijl vingers mijn gezicht streelden je parfum tussen ons aromatisch werd jij bent nooit meer geland raakte nauwelijks nog de vloer met heerlijke lichtvoetigheid jouw voortgaan…

Knallend hard de geluiden de stad leeft zich uit drommen vergapen zich spoeden voort niets ontziend voortgaan gelijkheid in uiting allemaal tegelijk vergeten te kijken onregelmatig in gedrag terzijde gesteld in verwrongen idee naar de belangen zo voort te leven onbezonnen en kortzichtig brengt koorts monden bewegen gesprekken…

sneeuwklokje dat zich een weg weet te banen door de ondoordringbare aarde als de merel, de klanken, de reikwijdte van haar toverfluit verstaanbaar, vol van waarde de sierlijke schelp een symbool van vertrouwen voor wie haar treft als de rietkragen wuivend in vrijheid verbonden met de wal de weerklank over de indrukwekkende bergen voortgaan…

Veel gelovigen zien op hun levensweg met God uit naar verhoopte overwinning eens en voor altijd maar de ware geestelijke strijder verheugt zich ondanks herhaalde struikelgang om vol hernieuwde kracht weer overeind te staan bereid tot moedig voortgaan in de taal die bij vrienden onder elkaar of binnen het gezin luidt niet steeds…

met grote stappen voortbewegend word ik indringend aangestaard door karakterpanden met hun ramen ruiten deuren als kritische ogen de huizen en andere accommodaties volgen mij stilzwijgend tot het einde van de straat geven uiterst voelbaar commentaar over de manier van voortgaan de kerk bijvoorbeeld bromt iets onverstaanbaars de molen verderop…

als de arbeid gedaan is, rest de thuisreis, trein tussen vertrek en verblijven, niet ver van ginds zoekend maar volgbaar open de weg, volg het ijzer zoem het voortgaan, verder weg van stilstand, hoor de uren slaan, licht en donker, beleef een betrokken weten, dit vlees verschijnt in niemandsland asbak, niet uit het raam hangen ‘…

loodzwaar hoe kan jij vragen of het zich rond mij wil wikkelen en alles wat ik in verbeelding zie warme wind en weemoed laag op laag, zacht op zilt weerloos wanneer dat woord dode bloesems draagt, gebonden aan de schijn van tederheid hoe kunnen wij blijven in deze ongelijkheid van stilte, bonken op die brandende schreeuw voortgaan…

Zij, die voortgaan onder 's Heren bestuur mogen blij zijn met heidense strengheid, wijzend op het falen van hun wil of kuur.…

Diep van binnen ligt de aanleg tot verantwoording van gedachten redeneren over brengt verlichting optreden in onstuimig voortgaan steeds weer hetzelfde vastgezet in zijn wezen brengt hij de dag naar de nacht er zal weer rust ontbreken denken over zijn leven intensief is wanordelijk terug naar het bewuste ik intreden in zijn…

Onthaasting omdat er haast geen rem meer is op het tijdsverloop van een mensenleven in zijn voortgaan door de tijd. Geen mogelijkheid blijft nog over een verzachtend beeld te vormen waarop de nare indrukken met een gepaste rust kunnen worden bevrijd. Onthaasting omdat er nog zoveel niet gezien is waarop een hypotheek van de vrede rust.…

In de sleur van moeder en huisvrouw Is ze in 't huwelijk ondergegaan Niet gelukkig, haar wereld grauw Angst voor 't onbekende doet voortgaan Kinderen worden ouder en ze scheidt Ontdekt dat sociale vangnetten bestaan Er was nooit tijd en gelegenheid Voor evaluatie van huwelijk en leven Voor 't groeiproces naar volwassenheid Geluk mocht…

De kreet kaatst tegen kale muren trilt na als sonar op het trommelvlies die in verlaten echo de leegte peilt op leven de stilte lang en breed in diepte meet Het is lang geleden dat er stappen klonken de kraan, soms ruzie, een daverende lach Tocht betrok de woning naast ons heden waar stof het voortgaan van de tijd verzacht Maar nu klinkt…

Jij bent waarop wij voortgaan. Jij wist wat geven was. jij gaf leven. Een zachte regen daalt neer op mijn ogen. Alsof ze een traan willen verbergen. Momenten in eeuwigheid verliezen hun glans niet. Ooit zullen we elkaar weer zien. Jouw naam staat geschreven in eeuwigheid.…

het voortgaan - ook na zoveel jaar - van het levenspad hand in hand - sámen - in het wéten liefde liefde is mooi want líefde líefde is... zo simpel nog niet…

Maar ik blijf voortgaan en meer en meer maakt de nacht plaats voor de dag. Het wordt steeds lichter om mij heen, totdat het moment gekomen is dat ik niet meer naar het licht toewandel, maar in het licht wandel.…

Maar zij beven Beiden door bange ontroering overmand: Het is als zal hun diepst verdriet herleven - Tot zij weer samen voortgaan, hand in hand, Elkaar hun droom verhalend als zo-even, Hun ziel doorgloeid van liefdes zachte brand.…

Een blije overwinning behaald, of niet, "zonder bedenking deemoedig voortgaan," zij ons gemoed een helder sterkend lied. Een onhaalbare zege blijft bestaan, is een stralende ster in het verschiet, wacht tot het aardse zwoegen heeft afgedaan.…

In rode damp van bloed Doet haar dampende voortgaan de arbeid. Zij gaat in 't Al de sterren tegemoet, Waarvan de smart en strijd haar onderscheidt, In wolken van bloed, en tranenbeschreid, In van pijn en rouw nacht en gloed. De aard is in goudene sterren rood En zwart van stromend, geronnen mensenbloed.…