1377 resultaten.
Syndroom?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 syndroom tijdloos te zijn.…
Steelse vogels
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 69 ze schaduwden mij
als donkere vlek
een paar steelse
vogels nog maar
net vrij van hun nest
geen driftig
en schichtig op
en neer gevlieg
maar eindelijk een
weer volwassen wiek
ik zag heerlijk
alerte koppies
oogjes gefocust
op een tweede huis
de bruidsluier als thuis
nog is er vaag een
empty nest syndroom
activiteiten zijn vaak…
Syndroom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Ik lijd aan het syndroom van Zwagerman.…
minuscuul tafereel
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 509 glas in kleur van huid
wijn in bezieling van zoet
in roze zaterdagavondnevel
een minuscuul tafereel
dronken in de echo van liefde
herinneringen zag ik in de
diepten van je glas
lopend in het vage
van uitstralende
onverschilligheid…
Zo in het vage
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 261 krultangen
moderne hitte
tweehonderd-en-twintig volt
pijpenkrullen zijn weer in
zullen wij samen, jij en ik
nadat we zijn gescheiden
door ouwehoeren,
want wie wilde praten
een stickie roken
spaceverruimen en ruzieloos
ieders`weegs gaan en ons kind
laten schommelen wippen en draaien
zullen we alles in het vage laten..…
Opgeruimd
snelsonnet
2.0 met 11 stemmen 881 De boeren kunnen straks weer rustig slapen:
Er komt een einde aan het MKZ,
Al tellen zij waarschijnlijk in hun bed
Nog jaren later de geruimde schapen,
Want dat is onmiskenbaar een symptoom
Van het beruchte MKZ-syndroom.…
Grote bonte specht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Grote bonte specht
In een rood broekje gehuld
Hakt zij berkenhout
In een blanke stam
Omlijst door zonnestralen
Begint zij haar nest
April dient zich aan
Tot haar lege nest syndroom
Zal dit haar thuis zijn...…
Een syndroom van de Vitebskij prospect
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 981 Een syndroom van de Vitebskij prospect
Vindt bij mij plaats
Op weg naar mijn huis.
Op bezoek bij de Nevskij prospect
Krijg ik Nevskijprospektkoorts.
Zoals een lichaamsloze geest
Zo dwaal ik door de nacht
En hoor muziek van het Wiener Wald.
De muziek past zich aan
Aan het ritme van mijn passen.…
Syndroom van Down
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 2.770 je “die is gék”
en weet je ook al heb je gelijk
Er is niemand normaler dan hij
Want al heeft hij het syndroom van Down
En is hij al 35 jaar
Het is een knul met een hart van goud
Wat niet iedereen kan zeggen.…
Kiespijn
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 2.760 De socialisten zoeken nieuwe wegen
Om donderdag goed uit de bus te komen
Dus alle zieke mensen met syndromen
Die kom je in de rode taxi tegen
En Wouter Bos klaagt zachtjes en beleefd
En praat tot hij geen stem meer over heeft…
Dat vage
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 105 er is altijd dat vage
voor een mens alleen
bijna niet te dragen
gevoel dat alles onecht is
ik zie maar kan
er nooit bij komen
de horizon is vaak een
obstakel voor mijn dromen
filosofeer over
de diepte van bestaan
daal dan af in een steeds
nauwer wordende spiraal
waar angst
de sfeer bepaalt in
een totaal verloren zijn
door existentiële…
Vaag
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 145 was de stilte
nijpend zelfs
langzaam kroop ze
over het uitgestrekte
landschap
waar ze 'n waas
van tranen
achter liet…
vaag
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 470 ver weg
verder
dan ik van jou
onvatbaar
omdat de rozen
niet rood zijn
in mijn hoofd
de hemel
onbeloofd
is donker
als de wereld
omdraait
als jij
de as
in mijn hart
allang
vergeten
was…
Vaag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 het ritme van de taal
verschilt per kleur
zo vervaagt zwarte
inkt zienderogen
nog voordat woorden
uitgesproken en wel
zijn neergeschreven
vreemd eigenlijk
was het niet gemeend
of anders bedoeld
dan dat het klonk
blind het antwoord…
Mijn vage zelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 In lachspiegels en familiefoto's
zoek ik de grenzen op van wie ik ben
in gezelschap laat ik mijn lichaam deinen
mijn ogen verwachtingsvol verscholen
achter een goudgordijn van lange haren
lonkend als een ster, met getuite lippen
om te voelen hoe het is
om wereldberoemd te zijn
en dan des te meer mijn vaagheid te ervaren
verscholen achter…
Syndroom van West
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.315 SYNDROOM VAN WEST
"De Here heeft gegeven,
de Here heeft genomen"
en wat rest
ZINDROOM VAN WEST
We doen ons best
meer dan ons best
voor Giulia
en haar wereld,
de onze...
wij, zij, jij en
Hij...??
Wij allen samen
amen, amen, amen!…
volmaakte overgave
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 in een witte
bont beschilderde
kist slaapt een
man met het
hart van een
levenslustig kind
de sperziebonen
lagen sinds zijn
komst nog nooit
zo recht in het
vak zei de baas
van Coop Compact
roerloze handen
omklemmen nu
de mondharmonica’s
van de jongen die
Henkie heet en Toots
met hart en ziel
bijna evenaarde…
Vaag verlies
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.551 Nu vlei ik me in een vaag verlies.
Je schonk een fortuin aan een zwerfkat
aan 3 prille koningen met papierkronen.
Je zag een karatekampioen groeien,
die amper acht jaar geleden uit jouw schoot floepte.
Ik dacht dat ik dapper was en je redden kon.
Soms wil de drenkeling zinken.
Zelfs een volbloed met gebroken benen moet worden geslacht.…
BOARNSTERHIM ADEMT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 Ochtendnevel rijst uit boerensloten
strekt witte grillige vingers uit
belust om al zoekend te grijpen
de verijlde zwevende dampen
omvatten met zonneglans verblijd
het gaarne bezochte dorp Grou
strijken vluchtig langs strenge muren
waarachter papieren en kunstwerken
verhalen van de geschiedenis
der beminde Friese grond
begeven zich tussen…
het mankement
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 ik heb gekozen, het bloed op de veranda
vlekken op mijn witte sokken beuken stralen
trots en het aquarium is inherent aan
het verlangen om alle schoonheid te omhelzen
oven zonder vuur de geur van verbrande cake
een strak gespannen roede die de liefde
niet meer herkent in de ogen van het
werkelijk beleven
een kind dat nooit zal lopen staat…
Die vier woordjes...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238 Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag.
Ik zou je graag nog eens vertellen,
je laten zien hoeveel ik om je geef.
Maar hoe moet ik dat toch zeggen.
Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag.
Ik zou zo graag eens willen fluist'ren,
aan jou alleen, die woordjes in je oor.…
VRAGEN ZONDER ANWOORD
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 57 Mijn haar is grijs, lichtgrijs mag ik zeggen;
er is echter iets dat ik absoluut niet begrijp
Iemand moet 't mij toch uit kunnen leggen
op mijn armen en elders is 't blond, 't is lijp
Toch is zulks wat vreemd, vind jij ook niet
is 't dat mijn hoofdhaar meer te lijden had
Vaak sturen ze mij met een kluitje in 't riet
en vragen ze mij ben…
Engelse ziekte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 211 sick building syndrome
ik wrijf mijn ogen uit
vanwege de airconditioning
die recirculated
adem terug blaast naar
mijn flexplek
databases nopen mij
random te handelen
ik ben namelijk online
en moet targets halen
core business
laten geen traan
er moet gescoord worden
ook al gaat de taal eraan…
Ontraadseld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 698 licht
verweven
met donkere spinsels
gedachten ontsponnen
tot levensdroom
ogen
ontwakend
in licht van waarheid
leugens ontbonden
tot een syndroom
woorden
verklarend
een uitleg van waan
gedachten vormen
nieuw levenspatroon
ontdaan van het spinsel
ontraadselde geest
maar nog nooit zover heen geweest…
Depressie
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 156 In tegenpolen die onderontwikkeld verstrikt raakten in hun eigen plooien
Onderzoek ik pre-evolutionaire syndromen waarbij mijn intelligentie van pas is gekomen
Na jaren van dolen, ben ik erachter gekomen, dat ik deze schaduwen moet mijden om niet verder te leiden
Mijn huidige expressie verdrukt een depressie
Waar ik ben aan ontkomen door in mezelf…
Betrekkelijkheid syndroom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 223 In een zonnestraal op ‘t bankje aan
het water, waar hij als kind zwom
en viste, kijkt hij naar mensen die
onderweg zijn naar later; ouder en
wijzer beseft hij, dat de mens niet
meer doet dan deuken slaan in water.
Zijn leven in welvaren, kan de mens
bij een halve werkweek handhaven,
rest van de week maakt hij…
Vagevuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 76 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
Sellinger zonsopgang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 de zon komt op
en vlamt oranjerood
wordt groot
in alle opzichten
de Duitse
windmolens knipperen
onbenullig rood
met hun toplichten
donkere syndromen
ritselige dromen
komen in nood
verliezen inzichten
sterven dood
morgenrood
een onbeschreven blad
stilte, alleen een
eekhoorn, egeltje dat
ritselt in het blad…
lief kind
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 833 toen ik je voor de
eerste keer zag
had je mijn hart
gestolen
zo puur, zo echt
een beetje verlegen
kwam je binnen
jij gaf me een hand
en stelde je voor
zo puur, zo echt
nu zeg je thuis
ik ga naar mijn vriendin
even wat drinken
even wat kletsen
zo puur, zo echt
aan jou heb ik
mijn hart verloren
lief kind
met het syndroom…
lege nest
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 643 hoewel zij naar een verre stad vertrok
lijkt ze thuis aanweziger dan ooit
ligt haar beduimelde knuffel nog altijd
op ‘t kussen staan Jip en Janneke
haast stukgelezen in de kast
waar ik die verhalen elke avond tot
leven liet komen, zie ik haar nog
met slaap omrande ogen
muisstil naar dromenland gaan…